Aynen durum böyle, ağzınıza sağlık. Kv psikolojik rahatsızlığını kullanarak herkesi eline geçirmiş evde, kimse sesini çıkarmıyor. Oysa fiziksel bir rahatsızlığı yok, olmasın da zaten. Annem ondan küçük ama bir çok rahatsızlığı var, kv nin yüzde biri kadar sızlanmıyor, şımarmıyor. Çocuklarını kendine bağımlı yetiştirmiş aslında onları avcunun içine almış ve yönetiyor, her şey onun istediği gibi oluyor. Bana istediğini yaptıramadı, örneğin gidiyor kendince ev bakıyor bize , güya iyilik yapıyor, baktığı evler mutlaka kendi kapısının önünden geçilerek gidilen, toplu taşıma olmayan yerler. Yani akşam toplu taşıma onun evine kadar geliyor, ben orda ineceğim, eşimi bekleyeceğim yemek yenecek arabayla gecenin bir vakti eve geçilecek, derdi bu. Aynı evde oturmayla ne farkı kaldı? Ben bunu istemedim diye çıldırdı. Sen ne biçim kadınsın, kocanı kandır ikna et bilmem ne. Ben kimseyi kandıramıyorum anne kusura bakma dedim, eşime de ben ev almak istemiyorum annen çok ısrarcı kimseyi kırmak istemiyorum dedim, eşim konuştu annesiyle konuyu kapattırdı, ben ikna ettim annemi tamam hallettim dedi.
Görümcemle kv bana sürekli bebek yaparsan anneme güvenme bakamaz diyor, o zaman ne anlamı kaldı hem bana yardımcı olmayacak hem de ben onun dibinden ayrılmayacağım? Yardıma gelince yok, ama istediklerini yaptırmaya gelince var. Ben de buna sinir oluyorum ve bağımsız takılıyorum:) O da buna sinir oluyor:)