İnanın bana şu an okulumdaki arkadaşlarımın yarısından fazlasının annesi/babası doktor. ve o bahsettiğiniz Türkiyenin bir ucundan okumaya gelenler çok çok azınlıkta. Bu beni tabi ki haklı çıkarmaz ama 7-8 kişiliş bir arkadaş grubunda herkes babasının annesinin ünv sini konuşurken ben katılmak istemiyorum.Kimsenin annesi doktor, kimsenin babası CEO değil.
Üniversite ortamından, 20 yaşındaki aklı başında insanlardan, Türkiye'nin bi ucundan okumak için gelmiş aylık 200 lirayla geçinen insanlara annem ev hanımı babam memurdu demenin hiçbir zor yanı yok!
Bunu yadırgayacak insan varsa zaten sen öncelikle bu kişiyi yanında tuttuğun için utanacaksın, annen size emek verdiği, baban öldüğü için değil!
Anlıyorum.Teşekkür ediyorum yorumunuz için..
Maalesef lise hayatı benim i.in bu açıdan travmatik oldu. Ortaokula kadar hep denk ailelerimiz vardı. Sonra babamı kaybedip bi anda çok zengin/okumuş ailelerin yanında kendi ailemi düşük hissettim ya da kendimi düşük hissettim. Bunun etkilerini de atmam kolay olmuyor.
İçten içe utanmıyorum bence. geçmişte yanlış kişilerle arkadaşlık, dostluk kurdum. O zaman daha ergendik, insanları yadırgayan tavırları vardı. Yani annemin okuma yazma bilmemesi eminim yadırganacaktı. Çünkü evet dediğiniz gii çoğunun ailesi doktor, avukat vb. Ki bu da kimseyi kimseden üstün kılmaz biliyorum ama ya yine yeni tanıştıklarım da eski arkadaşlarım gibi yargılayıcı tavırda olursa diye düşünüyorum.Annenize kotu davrandiginizi soylemedim zaten. Siz kendinizi sorunlu olarak gordukce sorununuzu cozemezsiniz. Oncelikle bu durumu neden bir sorun olarak gordugunuzu cozmeniz lazim. Sorun ailenizde degil o bir gercek. Kardesleriniz arasinda boyle dusunen bir siz misiniz? Hic bu konuyu onlarla konustunuz mu?
Siz annemi de alip tatile gittim diyorsunuz ama icinizdeki duygular tamamen baska iken, ona bambaska davraniyorsunuz. Evet annenizi cok seviyorsunuz ama icten icten maalesef ki ondan utaniyorsunuz. Bu durumda ikiyuzlu olmuyor musunuz? Bu durumda samimi degilsiniz. Ve bu cok kotu. Onu tatile goturdum, onu cok seviyorum diyerek kendinizi kandiriyorsunuz. Icinizden baska dusundukten sonra isterseniz bastaci yapin, ne anlami kaldi ki? Yorumum sert kacmis olabilir ama bunlarin soylenmesi gerek. Bu durumu birileryle konusmaniz gerek.
Ayrica merak ettim. Arkadaslariniz anneniz hakkinda size neden soru sorma gereksinimi duyuyorlar? Nasil soru soruyorlarda, siz bu sorulari cevaplamaktan kaciniyorsunuz? Arkadaslarinizin anasi babasi doktor avukat mi nedir yani? Birisi annenizi sordugunda mesela nasil cevap veriyorsunuz? Arkadaslarinizin annesinin okuma yazmasi olmadigini bilmesine ne gerek var ki? Neyini merak ediyorlar, ne gerek var detay vermeye.
Yani anlamaya calisiyorum durumunuzu ama anlayabildigimi sanmiyorum.
Bilemiyorum ya, neresinden tutarsam tutayım aklım almıyor benim bunu.İnanın bana şu an okulumdaki arkadaşlarımın yarısından fazlasının annesi/babası doktor. ve o bahsettiğiniz Türkiyenin bir ucundan okumaya gelenler çok çok azınlıkta. Bu beni tabi ki haklı çıkarmaz ama 7-8 kişiliş bir arkadaş grubunda herkes babasının annesinin ünv sini konuşurken ben katılmak istemiyorum.
Bence haddinizi aşmaya başlıyorsunuz. Yaşadığım bir kayıp üzerinden duygularımla, Çekip çekmeyeceğimin bana kaldığı bir vicdan azabı konusuyla beni bu şekilde yargılayamazsınız.Bilemiyorum ya, neresinden tutarsam tutayım aklım almıyor benim bunu.
Bence o ortamda olduğunuza bile şükretmelisiniz, sizi okutan anneniz var. İlkokulda değilsiniz kimsenin size nanik yapıp güldüğünü de sanmıyorum. Ve düşmez kalkmaz bir Allah, olabileceğinizin en iyisini olun ülkeyi kurtarın da çocuğunuza yaşadığınızı yaşatmayın. Siz de annenizin yaşadığını yaşamamış olursunuz.
Haddim değil çok çok özür diliyorum ama ben babamın mezarına gittiğimde vicdan azabından hazır gitmişken bi mezar kazar kendimi def ederdim.
Olayın maddi boyutuna takılmıyorum aslında. Allaha şükür durumumuz çok kötü değil, Çok başarılı bir eğitim hayatım var, kazandığım burslar var. Devlet okulundayım ama ilginç bir şekilde durum özel okulu aratmıyor. Haklısınız geçmişe takılıp herkes öyle davranacak sanıyorum. Bundan kurtulmam gerek.Anlıyorum.
Benim lisemde bir makyaj malzemesine 200 TL veren kızlar vardı, yanlarında apartman görevlisinin kızı vardı. Hepimiz beraber okuduk, aradaki uçurumları biliyorum. Bizde kimse kimseyi küçümsemezdi ama özellikle son yıllarda artık varlıklı ailelerin çocukları çok acımasız oluyor.
Lise yaşında yaşadıklarınız sizde yer etmiş. Evet düşünceleriniz hoş değil ama hepimiz insanız, her an en doğru şeyi yapıyor/düşünüyor olmuyoruz. Bir sorun olduğunun farkındasınız ve çözmek istiyorsunuz, bu güzel bir başlangıç.
Ama artık lisede değilsiniz, lise ortamınız geride kaldı. Özel üniversitedeyseniz yine sosyoekonomik durumunuz aynı olmayabilir ama iş hayatında bunların hiçbir önemi kalmıyor. Hiçkimse de birbirini anne babasının okur yazarlık durumu üzerinden değerlendirmiyor. Arada tek tük öyle densiz çıkabilir ama bu onların karakteriyle ilgili bir mesele.
Siz kendiniz rahatsız olduğunuz için etrafınızdakilerin de kötü düşüneceğini veya hor göreceğini düşünüyorsunuz ama yanılıyorsunuz. Ha velev ki öyle bir şey oldu, zaten bu kadar yüzeysel insanlarla arkadaşlık etmemeniz daha iyi olacaktır.
Teşekkürler, daha fazla konuşmayacağım zaten ilk kez böyle oldum ve bir konuya ilk defa bu kadar üzüldüm.Bence haddinizi aşmaya başlıyorsunuz. Yaşadığım bir kayıp üzerinden duygularımla, Çekip çekmeyeceğimin bana kaldığı bir vicdan azabı konusuyla beni bu şekilde yargılayamazsınız.
Size durumumu anlattım, önerisi olan varsa fikir istedim daha fazla kırmanın anlamı yok.
İyi geceler..
Sende de ki benim annem ev hanımı ama benim okumama destekçi bu ne kadar önemli birşey biliyor Musun üniversite okuyup çocuğunu da okumaya teşvik etmekten daha önemli okuyamamış ama çocuğu okusun isteyen bence gurur verici birşey.İnanın bana şu an okulumdaki arkadaşlarımın yarısından fazlasının annesi/babası doktor. ve o bahsettiğiniz Türkiyenin bir ucundan okumaya gelenler çok çok azınlıkta. Bu beni tabi ki haklı çıkarmaz ama 7-8 kişiliş bir arkadaş grubunda herkes babasının annesinin ünv sini konuşurken ben katılmak istemiyorum.
Teşekkür ederim, dediğiniz gibi yapmaya çalışacağım..Sende de ki benim annem ev hanımı ama benim okumama destekçi bu ne kadar önemli birşey biliyor Musun üniversite okuyup çocuğunu da okumaya teşvik etmekten daha önemli okuyamamış ama çocuğu okusun isteyen bence gurur verici birşey.
Aslında o diziyle hiç alakası yok çünkü konu maddiyat değil. yine de teşekkürler...Adini feriha koydum diIsi vardi bi an o canli gozumde
Ben unv deyken oyle herkeisn anne babasi doktor felan degildi olsaydida onemi olmazdi benim icin.
Emin olun sizin kac kardes oldugunuz,ebeveynle coxuklar arasi yas farki kimsenin umurunda olmaz.anneniz okumamis ama sizi okutuyor bu kadin cahil degil sanssizdir bana gore.
Babaniz memurmus allah rahmet eylesin utnailacak yani yok.ne guzle kalabalik aileymissiniz sizin yadirganacaginizi sandiginiz aile bir cok kisinin hosuna gider emin olun
Mantık yok saçma olduğunun farkındayım. Ben sadece etrafımdaki herkes gibi olmak istiyorum. Annen kaç yaşında evlenmiş, o yaşta çocuk mu doğurulurmuş ya da anneannen gibi duruyor tarzı yorumlar olmasın istiyorum.
Yaparsan iyiliğine kompleksin kibire dönmeden kendine Çek'i düzen ver ver ki gerçek bir başarı elde et. Hayatta en büyük Cihat insanın kendi nefsiyle olan savaşıdır...Teşekkür ederim, dediğiniz gibi yapmaya çalışacağım..
Neden bu kadar üzerime geldiğinizi az çok anladım. Ben yaşı büyük olanlar çocuk doğurmasın demedim siz olayı çok farklı bir yöne çekmeye çalışıyorsunuz şu an. Neyse ilk mesajınızdan tavrınızı anlamalıydım. Teşekkür ediyorum yine de..İyi gecelerKusura bakmayin, bu yorumunuzdan sonra olayin derinligini anlayipta yorum yapmaya gerek yok. Universiteye gidipte etrafimdaki herkes gibi olmak istiyorum diyen birisi degismez. Maalesef yasinizin geregi dusunmuyorsunuz. Ergenlik yasinizi coktan gecmissiniz. Degiseceginizi sanmam, umarim degistirirsiniz bu dusuncelerinizi ama hala yaptiginiz her yorumda kendinizi hakli cikarmaya calisir bir tavir icersindesiniz. Maddiyat sorun degilse geriye annenizin sizi gec yasta dunyaya getirmis olmasi ve okula gitmemis olmasi olayi kaliyor geriye. Zamani geri ceviremezsiniz. Annem beni erken dogursaydi, keske annem okula gitseydi gibi dusuncelerle ancak kendinizi gulunc duruma dusurursunuz. Yasim 33, bekarim, belki bende anneniz gibi o yaslarda cocuk sahibi olacagim. Belki siz de o yaslarda cocuk sahibi olacaksiniz, bunu bilemeyiz ki. Annem beni keske dogurmasaymis demeye getireceksiniz durumu nerdeyse. Ne yapalim yasimiz 30u gecince cocuk dogurmayalim mi?
Bakin, yazdiklariniz neresinden tutsaniz elinizde kaliyor. Sorun kimse degil, sorun sizsiniz. Psikologluk bir durum mu bilemem ama belki bir cozum olur size.
Neden bu kadar üzerime geldiğinizi az çok anladım. Ben yaşı büyük olanlar çocuk doğurmasın demedim siz olayı çok farklı bir yöne çekmeye çalışıyorsunuz şu an. Neyse ilk mesajınızdan tavrınızı anlamalıydım. Teşekkür ediyorum yine de..İyi geceler
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?