Bir süredir o kadar boşluktayım ki kendimi iğrenç biri gibi hissediyorum. Önceden kanserle mücadele ediyordum şimdide hpv ve ailemle. Boşandım ve aile evine taşındım. Her zaman paramı veririm. Güya bana yatırım yaptıklarını söylerler ama en ihtiyaç olduğu anlarda bile kendim buldum. Yakın bir arkadaşım dışında kimse ne halde olduğumu bilmez. En son hpv olduğumu öğrenince o dönem biriyle konuşmaya başladım. Neden konuştuğumu bende bilmiyorum.. Yanımda oluyor gibiydi iyiyde geliyordu. En son kendisine gittim bu benim normalde yapabileceğim bir şey değil asla. Neyse bir süre evde durduk yakınlaşma olacağını anlayınca dışarı çıktık. Eve geldiğimde duşa girdim ve kız kardeşim mesajları okumuş. Asla ailem özellikle kız kardeşlerim yanımda olmadılar. Özellikle o mesajlarımı okuyan kardeşim her defasında bi açığımı arar. Sürekli telefonumu karıştırır. Anlatmama rağmen beni oruspulukla suçlayıp durdular. Yaptığım şeyin doğru olduğunu gram düşünmüyorum. Sağlıklı hareket ettiğimi de ama çok yoruldum. Babama ve abimlere demekle tehtid ediyorlar. Bırakın kendime yol çizeyim diyorum ondada tehtitler. Bana ölseydin, intihar etseydin, depremde geberseydin diye bir ton şey işitiyorum. Önce kanser sonra iğrenç bir boşanma ve geldiğimden beri imalı konuşmalar. Dayanacak gücü kendimde artık bulamıyorum. Maddi imkanım olmasına rağmen defolup gidecek gücü ruhumda bulmuyorum. İntihar etmeye de gücüm yok.