Bir buçuk senedir birlikteyiz söz nişan istedi tabi şuan ailem buna hayatta razı gelmeyecek biliyorum olmaz dedim mecburen. Aileler tanışsın istedi ailemle konuştum hiç ikna olacak gibi durmuyorlar annem bozuyor olayı. Sevgilim en azından annem ablam gelsin dedi kadinlar arasında sohbet muhabbet eve dönsünler ama bunca zaman beraberiz hiç olmazsa birbirlerini görsünler dedi onunda korkusu herşey baştan belli olsun istiyor iki taraf birbirini görsün en azından istiyor en son bu çareyi buldu. Bunu da anlattım bizimkilere ama yok yanaşmıyorlar annem daha çok yaygara kopartıyor bahar ayında gelsinler sadece iki kişi şimdi kalkıp gelmesin o zaman gelirse ailecek geleceklermiş niye kadınlar bize gelsin istemem gelirse evden giderim dedi. Normal iki komşu akraba gelecek gibi düşünün bir iki saat oturup giderler dedim. Pek sözlerine güvenemiyorum çünkü bu sefer de yok ailesini araştıralım ev olmazsa yemin ederim seni vermeyiz evi olsun kira da oturmayın diyor niye birikim yapmamış ev alsaydı diyorlar o zaman geldiğinde de bahane bulup işi yokuşa sürmelerinden korkuyorum kendini geçtim onun zamanının çalmak istemem şuan gelip konuşsunlar her şey kesinleşsin hiç olmazsa göz aşinalıgı olsun sonra zaten yine nasipse olacaktır nasıl ikna ederim sevgilim bir yandan ablası bir yandan ailem bir yandan 2 3 aydır bu mevzu var hala karşı taraf benden haber bekliyor erkek arkadaşım son zamanlar da surat yapmaya başladı uzaklaşıyor bunaldım gerçekten bu hayatta ailemden öyle büyük ne istedim her istediğime olmaz kafasındalar bu sadece bu konu için değil ben onları sevindiriyorum ama onlar herşeye olmaz. Ve beni yoran da son zamanlar hayatımdaki insanın tavırları zaten bu mevzu çıktığından beri stres altındayım aileme be diycem nasıl diycem çekindim utandım da söylemeye cesaret edemedim ilk zamanlar söyledim bu şekilde oldu bilmiyorum karşımdaki de haklı