Aileniz dışında güven

Durup dururken insanlara olan güvenini mi sorguladın?
Ne bekledin, ne bulamadın çok basit bir soru.
Bu senin güven anlayışını da gösterir.
İşte yaş aldıkça insan, çoğu ikişkinin çıkarlara bağlı olduğunu görüyor sevgiden çok, ben çok sevdiğim için eskiden insanları hep hesapsız kitapsız herkese yardım ettim ama ben rahatsızlandım bir ara bacaklarımdan, evde oturmak durumunda kaldım, ne arayan, ne soran oldu
 
Birde insanlar kırılmasın diye hep alttan almışım Kendime çok kızıyorum.
 

Yaş küçük sanırım
Şimdi az daha yaş al...
Demek istediğimi anlayacaksın :)
Bir arkadaşım var,
20 yılı geçtik. Yaşlarımız 30.
Kaç gece aradığımda nedenini sormadan geldi,
kaç yalanını ona buna idare ettim,
zamanında o bana evini sorgusuz sualsiz açtı,
Birbirimizin her şeyini biliriz.
Şimdi Doğum yaptım, 4 ay oldu hala bebek görmeye gelecek.
4 Ayda 2 kere konuştuk ve hiç yuzyuze gelmedik.
Ama öyle zamanlar oluyor ki haftalarca her gün görüşüyoruz.
Şimdi ne ona vefasız derim, çünkü değil;
Ne de güvenilmez derim, çünkü güvenirim.
En fazla bir araya geldiğimizde oooooo Benim oğlan askere gidecegidi derim :)

Ama bu gece arasam, ben hiç iyi hissetmiyorum desem, gelir alır, sorunumu çözene kadar bırakmaz.
 
İşte bende yok öyle biri, azıcık iyi bir şeyimi anlatınca insanların içlerinin vurulduğunu görüyorum düzgün eş bulsam o da yeter...
 
Aileme guvenmiyorum ki... esim ve babam o kadar .... kendine guven aen baskasini bosver. Yalniz geldik yalniz gidicez...
 
Kimseye %100 güvenmem. Aile dahil. Güven benim için pembe yalanlardan bile sarsılan bir şey oldu çoğu zaman...
Ama elden iyidir tabi ki aile, iyi niyetli insanlar olduklarını da biliyorum. Ailem beni dışarıya çok itmişti zamanında ama kazık yeyince eve çekildim geri o ara.
Açıkçası beni bu güvensiz, diken üstünde yaşama "alışmak" rahatsız ediyor ama başka da çare yok.
Bir kere kazık yedim artık dolu dolu "dostum" diyebileceğim kimse olacağına da inanmıyorum, eşim önemli olacak sanırım ama artık ona da çok güvenemeyeceğimi kabullendim gibi, kk sağolsun.
Dünyanın en güvenilir insanı gelse bile diken üstünde olacak bir yanım sanki...
Fikrimi değiştirecek tek bir insan olsun isterdim.
 
Ya zaten günden güne insanların çok kompleksli olduğunu , hep alttan alan tarafın ben olduğunu fark ettim, herkese çok öfkeliyim şu sıra ailem dışında. Yani ufacık bir kıskançlıktan Bile millet birbirine durduk yere öyle zararlar veriyor ki aklım şaşıyor .
 
Anne babam dışında kimseye yğzde yüz güvenmem. Onlardan başka koşulsuz menfaatsiz sevgi besleyen yok çünkü
Ağlarsa anam ağlar, gerisi yalan ağlar.
 
Aileme ek, eşimin ailesi ve 3-4 arkadaşım var. Bu kadar zaten hayatım. Bunların dışındakilerle merhaba merhaba. Yeni arkadaşlıklara açığım ama samimiyet kurmam. Özel bir şey paylaşmam. Daha önce çok arkadaşım vardı, sağolsunlar güzel verdiler ağzımın payını. Şuan daha temkinliyim.
 
Yüzde yüz güven veren kimsem olmadı,
Hayatım da kan bağım olan ya da değer verdiğim tüm insanların şu konuda güvenebilirim dediğim yanları var,ama tam anlamıyla 4 4 lük teslim olabileceğim kimse yok.....
Her birinin güven vermeyen bir yanı hep oldu....
 
Evliyim, iki çocuğum var, bu hayatta annemin dışında kimseye güvenmiyorum , net!
 
ailen dışında kimseye ailen gibi güvenme herkesin ağzında içi boş kardeşlikler var.. Ben yaptık sütten ağzım baya yandı sen yapma etme..
 
yeri geliyor kendi öz ailesi kazık atıyor insana, aile dışında birine yüzde yüz güvenmek imkansız ve hatta sakıncalıdır.
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…