- 3 Temmuz 2009
- 3.389
- 729
- 398
Merhabalar hanımlar. Uzun bir aradan sonra ilk defa buraya yazıyorum.
Beni tanıyanlarınız var, onlar için bir hatırlatma mahiyetinde özet geçeyim şu anki durumumu. :)
Kısa bir süre öncesine kadar özel bir bankada işe başlamıştım babamın ısrarı hatta zoruyla. Bilenler bilir özel bankalar çok düşük maaş verirler. Bankada çalıştığım 9 ay boyunca kazandığım giyimime kuşamıma yememe falan anca yetti. Kenara beş kuruş para koymadım.
Şimdi şükürler olsun ki bir kamu kurumuna atandım düz memur olarak. Ve dün ilk maaşımı aldım. Akşam eve gittiğimde babam şakayla karışık yakıt paramızı ödememi istedi. Tamam baba yarın öderim dedim. Sonra bana da verirsin demi falan dedi. (Bugün bir arkadaşının düğünü için memlekete gidecek. Çeyrek altın alması gerekiyordu. ) Tabi dedim ben de.
Bugün iş çıkışı bankaya uğrayacağımı ve gecikeceğimi haber vermek için annemi aradım. 500 tl çekeceğim anne, olur mu dedim. Suratıma kapadı.
Eve gittim evde baba tarafından bir akrabamız vardı. Babam direkt onun yanında konuya girdi bankaya uğradın mı diye. Bu kadar para çektim deyip sehpanın üzerine koydum. Yakıt parasını da yarın çekeceksin herhalde dedi. Ben çok utandım çünkü ben o paradan yakıt parasını alır 350 lirası da ona kalır diye hesap etmiştim. Daha önce aileme para yardımı yapmadığım için ne kadar vermem uygun olur bilemedim düşüncesizlik ettim sanırım. Ama babam 1000 lira istedi gülerek şakayla. Para biriktireceğim baba araba almak istiyorum dedim. Gülüştük falan odama geçtim. Ama içime oturdu kafama takıldı. Anneme odamda sordum az mı o para ayıp mı ettim diye. Annem de bundan sonra evin kredisini sen ödersin diye düşünmüştük dedi. Evin kredisi 1100 tl. Benim maaşım 2000 tl. Ben şu andan itibaren kredi kartıyla hiçbir harcama yapmasam dahi geriye kalan masraflarıma yetmiyor. Üzerine bir de para biriktirmem de bekleniyor.
Ayrıca ev için kredi çekilirken şiddetle karşı çıktım. Elimizde olan parayla belki daha ufak bir ev olurdu ama yine ev alabilirdik. Abim istedi daha çok para koyalım daha iyi evimiz olsun, krediyi ben öderim dedi.
Özet geçecek olursam ilk defa babam böyle ciddi miktarda para isteyince moralim bozuldu çünkü ben hiç harcama yapmayıp birikim yapmak istiyordum. Çünkü benim ciddiye doğru gidecek gibi görünen bir ilişkim var ve yarın bir nişan yapmak istesem evlilik masrafları vs hepsini ben karşılayacağım.
Moralim çok bozuldu ama bir yandan da ailem onlar benim ve haklılar bu yaşa kadar getirdiler beni diyorum. Fakat dediğim gibi bir yandan da benim kadar maaş alan biri için 1100 tl çok büyük bir miktar.
Normal olan nedir inanın hiç bilmiyorum.
Nasıl davranmalıyım ne demeliyim fikir verecek olan var mı?
Beni tanıyanlarınız var, onlar için bir hatırlatma mahiyetinde özet geçeyim şu anki durumumu. :)
Kısa bir süre öncesine kadar özel bir bankada işe başlamıştım babamın ısrarı hatta zoruyla. Bilenler bilir özel bankalar çok düşük maaş verirler. Bankada çalıştığım 9 ay boyunca kazandığım giyimime kuşamıma yememe falan anca yetti. Kenara beş kuruş para koymadım.
Şimdi şükürler olsun ki bir kamu kurumuna atandım düz memur olarak. Ve dün ilk maaşımı aldım. Akşam eve gittiğimde babam şakayla karışık yakıt paramızı ödememi istedi. Tamam baba yarın öderim dedim. Sonra bana da verirsin demi falan dedi. (Bugün bir arkadaşının düğünü için memlekete gidecek. Çeyrek altın alması gerekiyordu. ) Tabi dedim ben de.
Bugün iş çıkışı bankaya uğrayacağımı ve gecikeceğimi haber vermek için annemi aradım. 500 tl çekeceğim anne, olur mu dedim. Suratıma kapadı.
Eve gittim evde baba tarafından bir akrabamız vardı. Babam direkt onun yanında konuya girdi bankaya uğradın mı diye. Bu kadar para çektim deyip sehpanın üzerine koydum. Yakıt parasını da yarın çekeceksin herhalde dedi. Ben çok utandım çünkü ben o paradan yakıt parasını alır 350 lirası da ona kalır diye hesap etmiştim. Daha önce aileme para yardımı yapmadığım için ne kadar vermem uygun olur bilemedim düşüncesizlik ettim sanırım. Ama babam 1000 lira istedi gülerek şakayla. Para biriktireceğim baba araba almak istiyorum dedim. Gülüştük falan odama geçtim. Ama içime oturdu kafama takıldı. Anneme odamda sordum az mı o para ayıp mı ettim diye. Annem de bundan sonra evin kredisini sen ödersin diye düşünmüştük dedi. Evin kredisi 1100 tl. Benim maaşım 2000 tl. Ben şu andan itibaren kredi kartıyla hiçbir harcama yapmasam dahi geriye kalan masraflarıma yetmiyor. Üzerine bir de para biriktirmem de bekleniyor.
Ayrıca ev için kredi çekilirken şiddetle karşı çıktım. Elimizde olan parayla belki daha ufak bir ev olurdu ama yine ev alabilirdik. Abim istedi daha çok para koyalım daha iyi evimiz olsun, krediyi ben öderim dedi.
Özet geçecek olursam ilk defa babam böyle ciddi miktarda para isteyince moralim bozuldu çünkü ben hiç harcama yapmayıp birikim yapmak istiyordum. Çünkü benim ciddiye doğru gidecek gibi görünen bir ilişkim var ve yarın bir nişan yapmak istesem evlilik masrafları vs hepsini ben karşılayacağım.
Moralim çok bozuldu ama bir yandan da ailem onlar benim ve haklılar bu yaşa kadar getirdiler beni diyorum. Fakat dediğim gibi bir yandan da benim kadar maaş alan biri için 1100 tl çok büyük bir miktar.
Normal olan nedir inanın hiç bilmiyorum.
Nasıl davranmalıyım ne demeliyim fikir verecek olan var mı?
Beklentileri bu sanki.
