Eşim bekarken araç almış.Aile desteği ile ödedi.Sonra biz evlendik. Araç ortak kullanılınca problemler çıktı. Bizde arabayı temelli verdik.5 aydır ailesi ile sanırım 1 ya da 2 kez konuştum.5 ay gitmedim.Zaten kv ile sıkıntılarım vardı, bu konuda rahat ettim.
Arabayı satmaktan vazgeçmişler, kullanacaklarmış.
Ordan gelen para umrumda degil. Sadece oglu kiradayken, asgari ücrete çalışırken, elindeki tek birikimi buyken, bir anne baba böyle birşeyi nasıl yapar. Normal planı satıp herkesin hakkını alması degil mi?
Ben bayram harici ailesine gitmeyi düşünmüyorum. Ocak gibi otobüsle tatile gidecegiz. Yani normal hayatımıza devam ediyoruz.Aracı kaynım falan hepsi kullanıyor.Eşim bunu normal karşılıyor.Ama ortada bir haksızlık var. Evet benden önce ama bana normal gelmiyor.
Neyse ben araç almak için para biriktiriyorum. Bu araba satılsa da parasından 1 tl ya da eşimin maaşından 1 tl katmak istemiyorum. Çünkü eşim dün dediki, annem söylerse giderim başkasından araba alırım gene dedigini yaparım. Araba bizdeyken kv sürekli şu akraba garajda alınacak, şunun zeytinyağı alınacak, şu akraba gelecek tarzı şeyler söylüyordu. Bende artık aynı şeyleri yaşamak istemiyorum. Bu yüzden yeni araca eşimin 1 lirasını katmayı düşünmüyorum.Akraba peşinde koşmaktan sıkıldım ve yoruldum. Arabanın satılmaması bu bakımdan çok iyi. Bizi rahat bıraktılar. Ancak bir aile nasıl haksızlık yapar aklım almıyor. Yerimde olsanız ne yaparsınız bunu merak ediyorum sadece.