E sen mezun oldun ya, özel deneyecektin. İstanbulsa iktisat için en iyi kapı bence. Burada kal fıstık :)Yapmaaa, ben de özledim
Mayısın en başında oradaydım en son, şimdi Haziran sonunda gideceğim ancak.
Mantıklı.Hayatını kurdun ve böyle bir hayatın olacağını zor kabulleniyorsun.
Daha önce hep hedeflerin vardı.Bazısı belirgindi bazısı değildi.Örneğin mesleğin belliydi ama henüz çalışmaya başlamamıştın.Eşin belirsizdi,birisiyle evlenecektin ama nasıl biriyle ? Tatlı bir belirsizlik,beklenti,hayaller,..
Şimdi herşey belli.Eee bu mu ? oluyorsun.
merak ettim barış sağlandı mı ?
İstanbul'da değilim :) İş imkanı bayağı var ama. Hiç de bir tanıdığım kimim kimsem yok oralara kapak atayım. Ben gerçi yapamam o kadar büyük ve kalabalık bir yerde ama bayağı iş imkanı var. AMA işgücü arzı da hatta orada da ciddi bir arz fazlası var. Henüz mezun olmadım ama bir aya kadar mezun olurum. Küçük bir Ege şehrindeyim ben aslında burayı da seviyorum ama iş imkanı çok kısıtlı, burada yapamam. Bugün bi dünya iş başvurusu yaptım hatta iki-üç tanesi falan çok iyiydi, bi tanesi stajdı bi denetim firması, iki tanesi de yönetici adaylığıyla ilgiliydi bilinen firmalar ve olursa çok iyi olur benim için.E sen mezun oldun ya, özel deneyecektin. İstanbulsa iktisat için en iyi kapı bence. Burada kal fıstık :)
Konuma sonuç yazmayı unuttum ama sağlandı leyn, taktik yaptım çünkü
izmirin mis kokusu mu?İzmiri özlemişsin sen panpabenim memleket değil ama mis kokusunu, ot yemeklerini, akşam çöken o kokuyu ben de özledim.
Merhaba arkadaşlar,
Bu aralar bu duyguyu çok yoğun olarak yaşıyorum. Ben egenin bana göre en güzel ilinde üniyi bitirdikten sonra, İstanbul'a ailemin yanına geldim. Çalışmaya başladım. Üni zamanı tanıştığım eşimle de evlendim. Ama bazen burada gibi hissetmiyorum. En basiti trafikte. Ulan ne işim var burada diyorum, hay aklıma tüküreyim diyorum. Çok mutsuz oluyorum, depresif oluyorum. Sonra evliliğimde. Sanki evli olarak da hissetmiyorum. Şimdi ben evli miyim oha, nasıl olur çok garip oluyorum bazen mesela, sanki eşimi ilk defa görüyorum. Bu adam şimdi benim kocam mı modunda geziniyorum evin içinde. eşimin ailesiyle problemliyiz sanki onları tanımıyormuş gibi hissetmek istiyorum. Gün içerisinde de bazen bu mesleği ben niye seçtim ki modunda oluyorum. Değişik bir duygu durum yani bu. Son zamanlarda çok fazla yaşamaya başladım bunu. Bazen montumu alıp çıkasım geliyor, halbuki kendi işimi yapıyorum. Benim gibi hisseden var mı, psikologum bunun bir sorun olmadığını farkındalık refleksi diye bir kavram olduğunu ve bunca yıllık alışkanlıklarımızın zaman zaman bize garip gelebileceğini söyledi. Ama bu aralar çoook oluyor çok. Önceden böyle değildi ki, rahatsız ediyor beni. Hep mutsuz oluyorum bu duygu yüzünden. Ben öğrencilik hayatıma geri dönsem keşke diyorum. Benim gibi olan var mı?? Neler önerirsiniz?
Ben daha önce ifşa olduğum için profilimdeki birçok bilgide kısmen oynama yaptım :)) bilemiyorum evlilik yaşı değişebilir aslında. Mesela bana da geç evlenemezmişim gibi geliyor. Geç evlenmenin, yani daha doğrusu evlenmek için en olgun zamana erişmeyi beklemek bence evliliğe çok fazla anlam yüklemek demek. Bazı şeyleri kafamda çok büyütürsem, onu yürütmede başarılı olamam. Galiba ben henüz idrak edemedim mezun olduktan sonrasını.25 yaş çok küçük bir yaş değil derler ama 1 senedir evlisiniz 24 yaşında evlenmiş oluyorsun bana çok küçük geliyor hele şu zamanda. Bi de okuldu işti evlilikti bunlar sirayla arka arkaya geldiyse ki öyle duruyor bi an sindirememiş olabilirsin onun bir yorgunluğuda olabilir. Ve de yeni evlisin evliliğin ilk yıllarında adapte olmak zordur diyorlar özellikle ilk iki yılı. Normal aslında böyle şeyler çok duyuyorum çevreden. Istanbulda yaşıyorsunuz bide temposu yeter. Her halde biraz kendinize vakit ayırmak iyi gelir diye düşünüyorum bi gezin tatil yapın kendinize gelin bulunduğunuz ortamdan uzaklaşın biraz eşinizle falan.
Ben daha önce ifşa olduğum için profilimdeki birçok bilgide kısmen oynama yaptım :)) bilemiyorum evlilik yaşı değişebilir aslında. Mesela bana da geç evlenemezmişim gibi geliyor. Geç evlenmenin, yani daha doğrusu evlenmek için en olgun zamana erişmeyi beklemek bence evliliğe çok fazla anlam yüklemek demek. Bazı şeyleri kafamda çok büyütürsem, onu yürütmede başarılı olamam. Galiba ben henüz idrak edemedim mezun olduktan sonrasını.(
hehe, canın cağ olsun samsonum da sen yurtdışında değil miydin?? ben mi öyle hatırlıyorum?ISTANBUL FOREVERdiye konuyu sabote edesim geldi
Nohehe, canın cağ olsun samsonum da sen yurtdışında değil miydin?? ben mi öyle hatırlıyorum?
Merhaba arkadaşlar,
Bu aralar bu duyguyu çok yoğun olarak yaşıyorum. Ben egenin bana göre en güzel ilinde üniyi bitirdikten sonra, İstanbul'a ailemin yanına geldim. Çalışmaya başladım. Üni zamanı tanıştığım eşimle de evlendim. Ama bazen burada gibi hissetmiyorum. En basiti trafikte. Ulan ne işim var burada diyorum, hay aklıma tüküreyim diyorum. Çok mutsuz oluyorum, depresif oluyorum. Sonra evliliğimde. Sanki evli olarak da hissetmiyorum. Şimdi ben evli miyim oha, nasıl olur çok garip oluyorum bazen mesela, sanki eşimi ilk defa görüyorum. Bu adam şimdi benim kocam mı modunda geziniyorum evin içinde. eşimin ailesiyle problemliyiz sanki onları tanımıyormuş gibi hissetmek istiyorum. Gün içerisinde de bazen bu mesleği ben niye seçtim ki modunda oluyorum. Değişik bir duygu durum yani bu. Son zamanlarda çok fazla yaşamaya başladım bunu. Bazen montumu alıp çıkasım geliyor, halbuki kendi işimi yapıyorum. Benim gibi hisseden var mı, psikologum bunun bir sorun olmadığını farkındalık refleksi diye bir kavram olduğunu ve bunca yıllık alışkanlıklarımızın zaman zaman bize garip gelebileceğini söyledi. Ama bu aralar çoook oluyor çok. Önceden böyle değildi ki, rahatsız ediyor beni. Hep mutsuz oluyorum bu duygu yüzünden. Ben öğrencilik hayatıma geri dönsem keşke diyorum. Benim gibi olan var mı?? Neler önerirsiniz?
evet viv, hiç mutlu değilim. İşlerimle ilgili tatminsizliğim yok. Gece yarılarına kadar çalışıyorum çok yoğunum. Sadece böyle insan bazen lanet ediyor biliyorsun, dönemsel olabilir. eşimle aynı yatağa girerken birden çok utaabiliyorum mesela, aman allahım ben napıyorum diyorum. sanki tanımadığım biri gibi. Enteresan duygularZaman zaman hepimize oluyor. Aslında bana işimde ya da aile içinde mutsuz olduğum dönemlerde daha sık olurdu. Gizliden gizliye bir memnuniyetsizliğiniz olabilir mi acaba ? Mesela işyerinizde bir tatminsizlik var mı ? Ya da dönemsel bir şeydir. Sonuçta Türkiye hele de İstanbul' da hangimiz çok mutluyuz ki ?
Al bendende o kadar...banada olur ama sizin gibi sık değil..
noluyoruz bu çocuklar benim mi modunda bulurum kendimi..
yada salak salak etrafıma bakınırım orda değilmişim de yukardan izliyormuşum gibi ..
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?