İyi geceler herkese. Konu eşim, bir türlü sakinleşemiyorum. Aslında uyumaya çalışıyorum ama dayanamadım kalktım artık. İçimi dökmek istiyorum.
Eşim çocukları çok seven birisi, hep baba olmak ister. Ben de nişanlıyken ilk evlendiğimizde üç beş ay korunalım evimize alışalım düzenimizi kuralım sonra korunmayı bırakırız dedim ki öyle de yaptık, hatta beş ay bile korunmadık. Ki ben çocuk yapmak istemiyordum, sırf eşim ailemizi genişletmek istiyor altından beraber kalkarız diye kabul ettim.
Bir de hamile kaldım ama düşük yaptım. Doktora gittik ettik şuydu buydu hiç anlamadığım şeyler, 1 yıla yakındır deniyoruz. Her seferinde eşim beynimi yiyor. Yine mi olmadı, bu sefer kesin olmuştur demiştim, çok istiyorum, ne zaman olacak.
Çocuk istemezken bir anda hamile kalmadığım her sefer için üzülür sızlanır oldum. Beni bu fikre alıştırıp alıştırıp başımı şişirdiği için hayal kırıklığına uğradığım her sefer ondan nefret ediyorum. Geçen gün yine test yaptım, daha kutusundan çıkarmadan yine başımda hadi hadi hadi demeye başladı. Pozitifse seviniriz şimdi bozmayayım diye sustum, negatif çıkınca yine söylendi de söylendi.
Ben de en sonunda patladım benim suçum mu yani yeter artık sus, katlanamıyorum dır dır etmene iki gün huzur ver de sus artık diye bağırdım. Bir ailemiz olsun istiyormuş niye bağırıyormuşum. Söyleniyor da söyleniyor. Söyleneceksen topla eşyalarını söylenmen bitince geri gel dedim şu an 2 gündür otelde kalıyor.
Karı koca saçmalıyoruz ama sabrım taştı artık, adam susmak bilmiyor. Tatlı konuştum yok, bağırdım yok. Şimdi hiç değilse kafamı dinliyorum.
Eşim çocukları çok seven birisi, hep baba olmak ister. Ben de nişanlıyken ilk evlendiğimizde üç beş ay korunalım evimize alışalım düzenimizi kuralım sonra korunmayı bırakırız dedim ki öyle de yaptık, hatta beş ay bile korunmadık. Ki ben çocuk yapmak istemiyordum, sırf eşim ailemizi genişletmek istiyor altından beraber kalkarız diye kabul ettim.
Bir de hamile kaldım ama düşük yaptım. Doktora gittik ettik şuydu buydu hiç anlamadığım şeyler, 1 yıla yakındır deniyoruz. Her seferinde eşim beynimi yiyor. Yine mi olmadı, bu sefer kesin olmuştur demiştim, çok istiyorum, ne zaman olacak.
Çocuk istemezken bir anda hamile kalmadığım her sefer için üzülür sızlanır oldum. Beni bu fikre alıştırıp alıştırıp başımı şişirdiği için hayal kırıklığına uğradığım her sefer ondan nefret ediyorum. Geçen gün yine test yaptım, daha kutusundan çıkarmadan yine başımda hadi hadi hadi demeye başladı. Pozitifse seviniriz şimdi bozmayayım diye sustum, negatif çıkınca yine söylendi de söylendi.
Ben de en sonunda patladım benim suçum mu yani yeter artık sus, katlanamıyorum dır dır etmene iki gün huzur ver de sus artık diye bağırdım. Bir ailemiz olsun istiyormuş niye bağırıyormuşum. Söyleniyor da söyleniyor. Söyleneceksen topla eşyalarını söylenmen bitince geri gel dedim şu an 2 gündür otelde kalıyor.
Karı koca saçmalıyoruz ama sabrım taştı artık, adam susmak bilmiyor. Tatlı konuştum yok, bağırdım yok. Şimdi hiç değilse kafamı dinliyorum.
