Sınanmıs olsanız bu kadar pesin hükümlü olmazdınız hanımefendi. Kaldı ki ben asla size beddua etmedim öyle bir izlenim verdiysem özür dilerim. Ben hicbir seye razı degilim, razı olsam susar oturur beklerim. Ben kendi ic savaşımı verirken ona canım cicim yapmıyorum. Lafımı sözümü esirgemedigim gibi kadınlıkta yapmıyorum kendisine. Cocuguma reva gördüğüm bu durumdan kastınız nedir?Sinanmadigimizi nereden biliyorsunuz?
Birde böyle aba altindan sopa gösterir gibi alttan alta beddua....
Siz baska bedene dokunmus bedene, baska göze bakmis göze, baska nefese degmis nefese razi olabilirsiniz ancak cocugunuza bu durumu reva görmeniz de bilemedim, belki de ben yaniliyorumdur...
Benim de anlamdıramadıgım tam olarak bu. Tek istedigim cocuguma baba olabilmesi ben kendimden geçtim aslında. Onu görsün onunla zaman gecirsin varlıgını hissettirsin istiyorum. Bu ona neden bu kadar zor geliyor onu sorguluyorum aslında. Bilmiyorum büyü yaptılar bana diyip sıyrılıyor işin içindennasıl affettiniz siz bence bilnçli affetmiyorsunuz
İnanılmaz derecede ayrıntıcı bir insanım. Karsı taraftaki kadın benim varlığımdan gün be gün haberdarken, benimle beraber kendisinin de kandırılmasına göz yumdugu icin o kadına da ayrıca kızgınım. Bana kendilerini bile isteye yakalatan, beni gecenin bi saatinde kızımın yanından yatagımdan kaldırıp oralara götürten, kadın kadının düsmanı olmamalı bizi beraber orda gördügünde dayanabileceksen gel diyen, üstelik bunu psikolojik danısmanlık verdigini söyleyerek yapan kendisi. Kadın beni sindirip aglaya zırlaya ordan yollatacagını düsündü bence, ama burda devreye beni hic tanımıyor olusu girdi. Öyle bi durumda üstelik kandırılmısken evde uyuyor süsü verilip gidilmisken öfkemi kontrol edemeyeceğim aşikardı. Nitekim kadın bendeki asabiyeti görünce taksiye bindigi gibi kacmak zorunda kaldı. Bana da yüzlesmem gereken suratıma tokat gibi inen gercekler kaldı.Bence sorununuz tam olarak bu. DEĞİŞEBİLECEĞİNİ UMUT ETMEK. Nice kadın bu umut yüzünden hayatını mahvediyor. Siz o kadınlardan olmayın. İnanın ben çok yapıcı bir insanımdır. Ama bazı şeyler olmayınca olmuyor. Yıllardır tanıyorsunuz bu adamı. Umut etmeyin artık. Kendinize yetebilecek maddiyatınız da varsa ne kimseye ne de o saçma umuda muhtaçsınız. En önemlisi kızınızın o gözünüzdeki yaşları görüp, üzülmemesi için, ilerde sizin yaşadığınız psikolojiye sahip olmaması için bu umuttan vazgeçip yolunuza bakın. Belki çok zor olacak ama olacak elbet. Kızınızın da ilerde böyle bir saplantıya batmaması için, sizin yaşadıklarınızı yaşamaması için be kadar zor olursa olsun radikal bir karar alıp hayatınızı yeniden inşa edin. Şans da mutluluk da, güç de sizinle olsun.
Maddi gücüm yerinde parasal anlamda herhangi bi sıkıntım yok. Ben de nasıl bu hale geldim, butun bu her seye neden katlanıyorum, neden böyle bi insan oldum, niçin böyle davranıyorum bilmiyorum. Sadece sorguluyorum. Kendi kendimi tekrar ediyormusum gibi geliyor sürekli.Maddi gücünüz ne durumda bilemiyorum fakat aileniz size destek olabilecekse böyle bir insana katlanmak zorunda değilsiniz. Ayrıca dünyaya getirmiş olduğunuz o masum da bunların hiçbirini yaşamayı haketmiyor. Ayrılmak kolay bir şey değil fakat böyle bir durumda ayrılmanız hem sizin ruh sağlığınız açısından hem de çocuğunuzun sağlıklı yaşaması açısından daha iyi olacaktır diye düşünüyorum. Kendinize güvenin ve size bunları yaşatan adamdan uzaklaşın. Bu kadar ısrar niye? Hiç mi kendinize saygınız yok? Ne özür dilerse dilesin, dilediği özürleri tekrar ediyorsa düzelmeyecektir. Ve eşinizin gözünde çok zayıf görünüyorsunuz bu şekilde yaparak. Biraz özgüveninizi kazanmaya bakın derim.
Klavyenin azizligi. PandemiPandomim mi
Ama cocuklar hisseder canim..annelerinin uzgun oldugunu..eminim elinden geleni yapiyosundur yansitmamak icin..profesyonel bir yardim almalisin..cunki bu normal bi durum degil yasadigin..ama emin ol..yalniz degilsin..yani bi cok kadinin basina gelebiiyo malesef bu tarz durumlar..ne kadar guclu gorunen kadinlar gibi gorunselerde aslinda gucsuzler bu anlamda..gucunu topla ..ve acilen yardim al..ama dogru bir doktorla..İliski yasadıgım insan bekar. Evliligin onu durduramayacagını ve beni kesinlikle kanser edeceğini bildigimden evlilik yapmadım. Böylesine bile katlanmak gerçekten cok zorken evlenip evde bir basıma onu beklemek beni cok daha yorup yıpratacak diye yapmadım. Maruz kaldıgı cirkin bir ortam yok cocugumun. Normal ev aile hayatım var. Alkol sigara hicbir sey hayatımda hic kullanmadım. Gayet sıradan bir hayat yasıyorum. Tek aksiyonum o kişinin peşinde dolanmak sürekli takip halinde olmak.
lütfen psikolojik destek alınUzun zamandır burayı takip ediyorum ve artık kendimi yazmaktan alıkoyamadık. 6 yıldır ite kaka ilerleyen zaman zaman gittiğim ama her defasında döndüğüm bir ilişkim var. Hatta bu ilişkiden 3,5 yaşında bir de kızım var. Zaten her şeyi geride bırakmamamın sebebi de bi nebze kızım. İlişkimin ilk gününden son gününe kadar aldatıldım. Fiziksel değil ama psikolojiK siddete sürekli maruz kalıyorum. Hayır Yine de kopanıyordum. Hasta gibiyim sürekli takip halindeyim. Whatsappını konumunu her şeyini takip ediyorum. Buna rağmen aldatmaları hız kesmeden devam ediyor. Hatta geçen hafta beraber olduğu kadınlardan tekine ulaştım yalvar yakar adres bilgisi alıp onlardan önce gidip otelin kapısında onları yakaladım. Elimde sopayla sokaklarda adam dövdüm. olayların sabahında özür diliyor seni seviyorum bana büyü yaptılar diyor ama hala devam. İnanmamı bekliyor. Sessiz kalayım kenarda oturup onu bekleyeyim istiyor. Ama ben kendime şaşıyorum. Neden katlanıyorum diyorum. Gururun da mı yok diyoru. 28 yaşındayım o 36. Beraber olduğu sonuncu kadın neredeyse 50 yaşında. Gerçekten sürekli ağlamaktan düşünmekten aklımı kaybetmek üzereyim. Kızıma da ister istemez yansıtıyorum. Başka şehre de gittim unutayım diye 2,5 sene gelmedim ama pandomim patlayınca iş yerim kapanınca mecbur geri döndüm. Artık çıkmazda hissediyorum. Kendimden ve yapacaklarımdan korkuyorum. Bunları yazarken bile ağlıyorum.
çevremde millete verdiğim akıl ve kestiğim ahkamlarla meshurumdur bide. terzi kendi söküğünü dikemez edemez de demeyeceğim hiç yapan nasıl yapıyor diye sorarlar adama. Mesela bu gece yine o kadınla beraber biliyorum. Amcası vefat ettiği için oraya gideceğim dedi bana. Annesini aradığımda gitmediğini öğrendim. Gündüz olacak yine arka arkaya yalanlar. Ben yine inanmış gibi yapacağım. Aynı şehirdeyken sanırım bu böyle devam edecek. Uzaklaşmak istiyorum tekrar ama kızım büyüdükçe çanta gibi onu sağa sola savurmak çok acımasızca geliyor bana. Kendi evim burası benim şehrim düzen kurmalıyım sürekli kreş değişimi ortam değişimi derken el kadar çocuğu da içinden çıkamayacağı şeylere maruz bırakmak istemiyoru. Kalırsam da sürekli peşindeyim. Ne yapmalıyım artık işin içinden asla çıkamıyorum.
Çocuğa yazık gerçekten, ne anne de hayır var ne baba daUzun zamandır burayı takip ediyorum ve artık kendimi yazmaktan alıkoyamadık. 6 yıldır ite kaka ilerleyen zaman zaman gittiğim ama her defasında döndüğüm bir ilişkim var. Hatta bu ilişkiden 3,5 yaşında bir de kızım var. Zaten her şeyi geride bırakmamamın sebebi de bi nebze kızım. İlişkimin ilk gününden son gününe kadar aldatıldım. Fiziksel değil ama psikolojiK siddete sürekli maruz kalıyorum. Hayır Yine de kopanıyordum. Hasta gibiyim sürekli takip halindeyim. Whatsappını konumunu her şeyini takip ediyorum. Buna rağmen aldatmaları hız kesmeden devam ediyor. Hatta geçen hafta beraber olduğu kadınlardan tekine ulaştım yalvar yakar adres bilgisi alıp onlardan önce gidip otelin kapısında onları yakaladım. Elimde sopayla sokaklarda adam dövdüm. olayların sabahında özür diliyor seni seviyorum bana büyü yaptılar diyor ama hala devam. İnanmamı bekliyor. Sessiz kalayım kenarda oturup onu bekleyeyim istiyor. Ama ben kendime şaşıyorum. Neden katlanıyorum diyorum. Gururun da mı yok diyoru. 28 yaşındayım o 36. Beraber olduğu sonuncu kadın neredeyse 50 yaşında. Gerçekten sürekli ağlamaktan düşünmekten aklımı kaybetmek üzereyim. Kızıma da ister istemez yansıtıyorum. Başka şehre de gittim unutayım diye 2,5 sene gelmedim ama pandomim patlayınca iş yerim kapanınca mecbur geri döndüm. Artık çıkmazda hissediyorum. Kendimden ve yapacaklarımdan korkuyorum. Bunları yazarken bile ağlıyorum.
Cocugumun sorumluluklarını düsünmedigimi nereden biliyorsunuz hanımefendi? Cocugumun hayatını mahvettigimi nerden cıkarttınız. Yorum yaparken haddinizi bilin. Hayatım gayet düzenli. Kalp kırıklıklarım var diye cocugumu ihmal etmiyorum. Şöyle bi hayattan kastınız nedir hayatım hakkında nasıl böyle fikir sahibi oldunuz da bu tarz bi yorum yapma gereksinimi duydunuz cidden merak ettimBu tarz ilişkilerde kimseye üzülmüyorum sorumsuzca yapılan çocuklar hariç.. Resmen bir çocuğun hayatını mahvediyorsunuz şöyle bir hayat içinde yazık cidden.
Hanımefendi hayatımda zaten kimse yok. Kızımın babasıyla gecen bir 6 yılım var. Mesele benim erkeksiz kalıp kalmamam mı sizce?Çocuğunuzu doğurduysanız ona bir düzen huzurlu bir hayat sunmak zorundasiniz. Seviyorsanız çocuğunuzu diğer çocuklar gibi mutlu olması için elinizden geleni yapmak zorundasınız. Çok üzülüyorum ben böyle okudukça. Kendi bencilliğiniz için çocuğunuza zarar veriyorsunuz. Erkeksiz oluverin. Kimseyi sokmayın hayatınıza. Çok mu zor ??
umarım siz evladınıza hayırlı bi anne olursunuz ne diyim..Çocuğa yazık gerçekten, ne anne de hayır var ne baba da
Gerekli arastırmalarımı ve dr randevumu ayarladım. Tez zamanda üstesinden gelecegimi düsünüyorumlütfen psikolojik destek alın
hemen yanıt alamasanız da bir süre sonra farkındalığınız artacak ve çok farklı düşünmeye başlayacaksınız emin olun
kendinize bu kötülüğü yapmayın lütfen!
Gerçekten mi ?Uzun zamandır burayı takip ediyorum ve artık kendimi yazmaktan alıkoyamadık. 6 yıldır ite kaka ilerleyen zaman zaman gittiğim ama her defasında döndüğüm bir ilişkim var. Hatta bu ilişkiden 3,5 yaşında bir de kızım var. Zaten her şeyi geride bırakmamamın sebebi de bi nebze kızım. İlişkimin ilk gününden son gününe kadar aldatıldım. Fiziksel değil ama psikolojiK siddete sürekli maruz kalıyorum. Hayır Yine de kopanıyordum. Hasta gibiyim sürekli takip halindeyim. Whatsappını konumunu her şeyini takip ediyorum. Buna rağmen aldatmaları hız kesmeden devam ediyor. Hatta geçen hafta beraber olduğu kadınlardan tekine ulaştım yalvar yakar adres bilgisi alıp onlardan önce gidip otelin kapısında onları yakaladım. Elimde sopayla sokaklarda adam dövdüm. olayların sabahında özür diliyor seni seviyorum bana büyü yaptılar diyor ama hala devam. İnanmamı bekliyor. Sessiz kalayım kenarda oturup onu bekleyeyim istiyor. Ama ben kendime şaşıyorum. Neden katlanıyorum diyorum. Gururun da mı yok diyoru. 28 yaşındayım o 36. Beraber olduğu sonuncu kadın neredeyse 50 yaşında. Gerçekten sürekli ağlamaktan düşünmekten aklımı kaybetmek üzereyim. Kızıma da ister istemez yansıtıyorum. Başka şehre de gittim unutayım diye 2,5 sene gelmedim ama pandomim patlayınca iş yerim kapanınca mecbur geri döndüm. Artık çıkmazda hissediyorum. Kendimden ve yapacaklarımdan korkuyorum. Bunları yazarken bile ağlıyorum.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?