• Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.

Akran Zorbalığı 2.Perde

Ben sınıf değişikliği ve Okul değişikliğini tavsiye etmiyorum.

Kaçmaya değil mücadele etmeniz taraftarıyım. Bugün sizin kızınız yarın başka bir çocuk.

Öğretmen ve Müdürden Akran zorbalığı ile ilgili Rehberlik biriminin velilere seminer vermesini talep edin. Rehberliğe çıkın öocuğunuz için destek isteyin.
Öğretmenle o da konuşsun.

Çocuğunuzunn peşinde olun. Önce sizin çocuğunuz!

Öğretmenin öğrencisine kendi çocuğu gibi davranmasını daha empatik yaklaşmasını bir şekilde belirtin.

Öğretmen neye müsaade ederse sınıfında o yaşanır. Bunu bir Öğretmen olarak söylüyorum. Bu bilgi nettir.
 
Annem beni o hiç sevmediğim sınıftan ve ögretmenin elinden almadığı için bütün eğitim hayatım rezil oldu.
Bir daha ne okul ne öğretmen sevebildim.
Kızınızı sınıftan gerekirse okuldan alın onun için bir şey yaptıgınızı bilsin ve görsün ileriki süreçte sizin hareketinizi daha çok ön plana cikaracak çünkü.
Ben mesela şimdilerde o çocuklar elin çocuklariydi beni zorbaladılar, ögretmen el alemdi canı sıkıldıkca beni dövdü ama anne benim annemdi o neden hiç bir şey yapmadı diyerek annemi suçluyorum 40 yaşımdayım.
Ne demek istediğimi anlatabilmişimdir umarım
 
Sizi anliyorum ama inanin cok sancili bir sürecin icine gireceksiniz

Ögretmen e gelince oglumun ilk ögretmenide cok İyi kibar di her sabah gitar calarak cocuklari beklerdi

Ama bu konuda cok pasif kaldi ve bize yardimci olamadi ben artik cinnet getiriyordum her sabah aglayarak giderdik okula oglum istemedigi icin bende care bulamadigim icin hangi birisiyle ugrasim 3 velet takmisti ogluma


Bir kere almaya gittim oglan okulun bahcesindeydi cocugu yatirmislar dövüyorlar veletler ama nasil daldim aralarina ögretmenlerin de agzina ettim bakicilarinda bahcede kiyameti kopardim

Sonuc suclu benmisim cocuklara bagiramazmisim

Eve geldim birde oglani dövüm dedim hincimi alamadim

Vurmayi sevmez benim oglan el kaldirmak tiynetinde yok neyseki kizim cadi

Insani öyle delirtiyorlar ki kibar cocugum var diye üzülüyorum saka gibi
Şu an bile sancılı geçiyor ki dediğiniz gibi diğer türlü daha zor olacaktır.

Çok öfkeliyim. Bir yandan konu çözülsün istiyorum, diğer yandan konuyu çözmeseler bile çocuğuma neler yaşatılıyor bilmek istiyorum. Başka yandan çocuğumu sessizce alıp götürmek yerine okula bedel ödetmek istiyorum. Ne istediğimi ben de bilmiyorum. Karma karıştığım.

Bildiğim tek bir şey var. Zorbalığa ve ona göz yumanlara karşı arsızlaşmam gerektiği. Zorla insanı zıvanadan çıkarıyorlar.
 
Annem beni o hiç sevmediğim sınıftan ve ögretmenin elinden almadığı için bütün eğitim hayatım rezil oldu.
Bir daha ne okul ne öğretmen sevebildim.
Kızınızı sınıftan gerekirse okuldan alın onun için bir şey yaptıgınızı bilsin ve görsün ileriki süreçte sizin hareketinizi daha çok ön plana cikaracak çünkü.
Ben mesela şimdilerde o çocuklar elin çocuklariydi beni zorbaladılar, ögretmen el alemdi canı sıkıldıkca beni dövdü ama anne benim annemdi o neden hiç bir şey yapmadı diyerek annemi suçluyorum 40 yaşımdayım.
Ne demek istediğimi anlatabilmişimdir umarım
O kadar güzel anlattınız ki hem de. Benim de bütün korkum bu. Doğru sandığım şeyi yapıp çocuğuma daha çok zarar verir miyim ve bu karar çocuğumun gelecek yaşamını olumsuz etkiler mi endişesi elimi kolumu bağlıyor.
 
O kadar güzel anlattınız ki hem de. Benim de bütün korkum bu. Doğru sandığım şeyi yapıp çocuğuma daha çok zarar verir miyim ve bu karar çocuğumun gelecek yaşamını olumsuz etkiler mi endişesi elimi kolumu bağlıyor.
Kızınız ne yapmanızi istiyor ona sorun, benim annem bana sorsaydı o sınıfa bir gün daha gitmek istemezdim ama en çok benim için çabaladığını görmek isterdim.
Arkadaşlarım bir sorun yaşayınca anneleri babaları gelirdi haksizsa çocuklarina kizar çocuklarina bir şey olduysa çocuklarinin haklarini ararlardi vs.
Banada en yakın arkadaşım arka sıradan ağlama öğretmenin vurduğu yerde gül biter derdi çocuk aklıyla cünkü onada o öğretilmişti.
Her gün dayak yiyeceğini bilerek, zorbalanacagini bilerek bir yere gitmek gerçekten çok yıkıcı.
Bakın yıllar geçti ben hala o sınıfta yaşadıklarımı hatırlayınca anlatınca gözlerim doluyor sinirlerim bozuluyor defalarca buna maruz kalmak kötü bir şey.
Bırakmayın bu olayın arkasını, kırın dökün demiyorum tabiki ama çocuğunuzda yalnız olmadığını bununla tek başına baş etmesi gerekmediğini ardında dağ gibi ailesi olduğunu iliklerine kadar hissetsin.
 
Bu sene sınıfını değiştirmeyin bence. Değiştirirseniz arkadaşları yönünden kafalarında bir yargı oluşabilir. Öğretmen ve idareci iş birliği ile bu işi çözmeye çalışın. Okul değişikliği düşünülebilir.
 
Şu an bile sancılı geçiyor ki dediğiniz gibi diğer türlü daha zor olacaktır.

Çok öfkeliyim. Bir yandan konu çözülsün istiyorum, diğer yandan konuyu çözmeseler bile çocuğuma neler yaşatılıyor bilmek istiyorum. Başka yandan çocuğumu sessizce alıp götürmek yerine okula bedel ödetmek istiyorum. Ne istediğimi ben de bilmiyorum. Karma karıştığım.

Bildiğim tek bir şey var. Zorbalığa ve ona göz yumanlara karşı arsızlaşmam gerektiği. Zorla insanı zıvanadan çıkarıyorlar.
En iyisi okul değişikliği konunsahibi. Gittiği okulda sorun yaşamaz kimse problemli geldi demez merak etmeyin. Kızımın kredi kötüydü mesela direkt değiştirdim. Şimdiki o kadar iyiki , ilk kreste oyalanmadigimiza çok sevindim. Değiştirin gitsin bu kadar düşündüğünüz degmez
 
Merhaba Hanımlar.

Daha önce aynı başlıkta bir konu açmıştım. Kızım ilkokul birinci sınıfta ve arkadaşından duygusal zorbalık gördüğünü düşündüğümüzü yazmıştım. Bu süreçte defalarca okulla görüştüğümü, he hı deyip geçiştirdiklerini de anlatmıştım ve sizden fikir istemiştim. Çok güzel, aklı başında, yol gösterici yorumlarınız oldu. Özellikle eğitimci üyeler çok yardımcı oldular. Hepinize ayrı ayrı teşekkür ediyorum.

Geçen sürede kızım içine kapandı. Önceki konumdaki mevzudan olduğunu düşündüğüm için de öğretmenle görüşmeye gittim. Sanki daha önce sonuç almışım gibi. Kadın bana kızın sınıf arkadaşlarıyla oynamıyor, başka sınıftan arkadaşlarının yanına gidiyor dedi. Ben de o zaman sınıfta bir sorun var ki çocuk kaçıyor dedim. Kadın sınıfta her şey normal, sizin çocuğunuzda sıkıntı olabilir dedi. Madem çocuğumda sıkıntı var beni neden aramadınız, terapi, uzman, bir çaresini arasaydık dedim, cevap yok.

Kızıma bunun üzerine üç seans oyun terapisi aldırdık ve sonuç, çocuğun sınıfta dışlandığından, arkadaş edinmekte bir sıkıntısı olmadığı halde sınıfta arkadaş edinemediğinden, öz güveninin zedelendiğinden uzman görüşüyle de emin olduk. Doktorun yazılı görüşünü de aldık. Doktor sınıf veya okul değiştirmeyin, mücadeleyi, öğretmeniyle iş birliği yapmayı öğrensin dedi.

Sorum şu. Sözlü talep işe yaramıyor, defalarca denendi. Mecburen müdüre doktorun önerileri ile birlikte bir dilekçe verip öğretmeni ve rehberlik servisini harekete geçirmesini sağlamak zorundayız. Böyle olunca da resmi süreç başlatmış olacağız ve bu durum öğretmen öğrenci ilişkisini zedeleyebilir mi. Diğer durumda da harekete geçmesek bir sorun yok deyip yine geçiştirilir miyiz. Ne dersiniz, ya herro ya merro deyip gelişine yapıştırmak mı yoksa öğretmenle konuşup onun keyfini beklemek mi çocuğum için daha az hasarlı olur.
Şimdi beni yanlış anlamazsanız bir şey sormak istiyorum. Bariz şekilde zorbalık yapan bir kimse yoksa ortada başka bir sorun var demektir. Mesela ben dışlanan öğrencilerimden ikisinde şu sorunları gördüm: ikisi de her şeyden şikayet eden arkadaşlarını eleştiren, sürekli iğneleyen kızlardı. Ben çocuklara, onları da aranıza alın dedim amq hep ilk dakikalarda sürekli bi huysuzlukları oluyor diğer çocukları da Huzursuz ediyorlardı. Mesela kız çocuklarından bir tanesi “X öksürmesin ben rahatsız oluyorum, Y sırasını çekmesin ben rahatsız oluyorum…” haliyle istenmiyorlardı.

Sorunun tek taraflı olduğuna emin misiniz? Eğer kasıtlı zorbalık yapan biri yoksa gerçekten olaylara tek taraflı bakmamak gerekiyor. Ama kasıtlı olarak zorbalık yapan ve sınıfa baskı kurarak bunu dayatan biri varsa o zaman değişir
 
Kızınız ne yapmanızi istiyor ona sorun, benim annem bana sorsaydı o sınıfa bir gün daha gitmek istemezdim ama en çok benim için çabaladığını görmek isterdim.
Arkadaşlarım bir sorun yaşayınca anneleri babaları gelirdi haksizsa çocuklarina kizar çocuklarina bir şey olduysa çocuklarinin haklarini ararlardi vs.
Banada en yakın arkadaşım arka sıradan ağlama öğretmenin vurduğu yerde gül biter derdi çocuk aklıyla cünkü onada o öğretilmişti.
Her gün dayak yiyeceğini bilerek, zorbalanacagini bilerek bir yere gitmek gerçekten çok yıkıcı.
Bakın yıllar geçti ben hala o sınıfta yaşadıklarımı hatırlayınca anlatınca gözlerim doluyor sinirlerim bozuluyor defalarca buna maruz kalmak kötü bir şey.
Bırakmayın bu olayın arkasını, kırın dökün demiyorum tabiki ama çocuğunuzda yalnız olmadığını bununla tek başına baş etmesi gerekmediğini ardında dağ gibi ailesi olduğunu iliklerine kadar hissetsin.
Ailesinin arkasında olduğunu bilmesini istediğim için aslında bütün çabam. Ben de yaşadım zaman zaman, bırak arkamda olmalarını farkına bile varmadılar. Kendi kendime baş ettim.

Kızıma soruyorum, doktor da sordu. Öğretmenini seviyor, başka bir okul fikri korkutuyor.
 
Şimdi beni yanlış anlamazsanız bir şey sormak istiyorum. Bariz şekilde zorbalık yapan bir kimse yoksa ortada başka bir sorun var demektir. Mesela ben dışlanan öğrencilerimden ikisinde şu sorunları gördüm: ikisi de her şeyden şikayet eden arkadaşlarını eleştiren, sürekli iğneleyen kızlardı. Ben çocuklara, onları da aranıza alın dedim amq hep ilk dakikalarda sürekli bi huysuzlukları oluyor diğer çocukları da Huzursuz ediyorlardı. Mesela kız çocuklarından bir tanesi “X öksürmesin ben rahatsız oluyorum, Y sırasını çekmesin ben rahatsız oluyorum…” haliyle istenmiyorlardı.

Sorunun tek taraflı olduğuna emin misiniz? Eğer kasıtlı zorbalık yapan biri yoksa gerçekten olaylara tek taraflı bakmamak gerekiyor. Ama kasıtlı olarak zorbalık yapan ve sınıfa baskı kurarak bunu dayatan biri varsa o zaman değişir
Sorunun tek taraflı olduğuna emin olamam tabi hocam ama çocuğumun başka ortamlardaki durumu ile karşılaştırabilirim.

Serviste sıkıntı yaşamıyoruz. Hafta sonları spor salonuna gidiyor, sert bir ortam olduğu için mizacına ters olmasına rağmen oraya da alıştı. İki sene ana okuluna gitti, ilk yıl sorunsuz geçti, ikinci yıl problem yaşadık ve problem yaşadığımız çocukla şimdi aynı sınıftalar. Çocuklardan birinin o olduğunu düşünüyoruz ki önceki konumda anlatmıştım.
 
Ben psikologa katılmıyorum, ne demek basa cikmayi öğrensin bacak kadar bir cocuk bu. Topluma da bakarsak kimse baskasının manyakligini çekmek zorunda degil ama herkes edebiyle davranmak zorunda. 7 yaşındaki bir cocuk da mücadele verme zorunluluğunda falan degil ama diğer veliler cocuklarini düzgün yetiştirme ve öğretmen de sınıfta duzeni saglama zorunluluğunda. Bu nasıl bir devir aileler artık cocuk degil ruh hastası yetiştiriyor.

Ben olsam o çocukların adini öğrenirim ailelerini tek tek ararım, herkes p.cine sahip ciksin. Bakin dikkat cocuk demiyorum p.c diyorum siz de asla yumuşak durmayın. Cocuk o kendini savunamaz, siz savunacaksınız. Öğretmenle de Boyle güzel güzel insanca konuştuğunuz icin bir şey yapmıyor, karsiniza çekip iyice sindirseydiniz bakin o zaman ne güzel diğer çocukları kenara cekip konuşuyordu. Bence anne aslan gibi olmalisiniz, ortaligi nasip kavurmalisiniz. herkesin canına okuyun, Olmazsa da çocuğu dinlemeyin baska okula verin.
 
bizim zamanımızda olan çocuklarımıza kadar devam eden halen çözülemeyen çözülemeyecek durum.
arkadaşımın kızı da aynı sorunu yaşıyor. ama almıyor okuldan devam ediyorlar.
2sene sonra bizimki de ilkokula başlayacak inan benimde en korktuğum şey bu.
ne yaparım nasıl yaparım bilmiyorum. size cevap da veremiyorum.
 
Bu sene sınıfını değiştirmeyin bence. Değiştirirseniz arkadaşları yönünden kafalarında bir yargı oluşabilir. Öğretmen ve idareci iş birliği ile bu işi çözmeye çalışın. Okul değişikliği düşünülebilir.
Değişecekse okul değiştiririz. Sınıf da çözüm olmuyor. Kuzenim oğlunun sınıfını değiştirdi, çocuk arada oraya gitmek istiyordu. Yeni sınıfa da alışamamıştı.
 
Değişecekse okul değiştiririz. Sınıf da çözüm olmuyor. Kuzenim oğlunun sınıfını değiştirdi, çocuk arada oraya gitmek istiyordu. Yeni sınıfa da alışamamıştı.
Sınıf değiştirince sanki çocuk problemli gibi bir algı oluşuyor. Bazı öğretmenlerde bile maalesef bazen bu algı olabiliyor. Akranları yönünden de daha çok dışlanmasına neden olabilir. O yüzden bir eğitimci olarak tavsiyem bu yönde. Öğretmeninizi de çözüme kapalı buldum maalesef. Ben olsam ya bu yıl idare ederim ya da 2. dönem okul değiştiririm.
 
Ben psikologa katılmıyorum, ne demek basa cikmayi öğrensin bacak kadar bir cocuk bu. Topluma da bakarsak kimse baskasının manyakligini çekmek zorunda degil ama herkes edebiyle davranmak zorunda. 7 yaşındaki bir cocuk da mücadele verme zorunluluğunda falan degil ama diğer veliler cocuklarini düzgün yetiştirme ve öğretmen de sınıfta duzeni saglama zorunluluğunda. Bu nasıl bir devir aileler artık cocuk degil ruh hastası yetiştiriyor.

Ben olsam o çocukların adini öğrenirim ailelerini tek tek ararım, herkes p.cine sahip ciksin. Bakin dikkat cocuk demiyorum p.c diyorum siz de asla yumuşak durmayın. Cocuk o kendini savunamaz, siz savunacaksınız. Öğretmenle de Boyle güzel güzel insanca konuştuğunuz icin bir şey yapmıyor, karsiniza çekip iyice sindirseydiniz bakin o zaman ne güzel diğer çocukları kenara cekip konuşuyordu. Bence anne aslan gibi olmalisiniz, ortaligi nasip kavurmalisiniz. herkesin canına okuyun, Olmazsa da çocuğu dinlemeyin baska okula verin.
Ortada kayda değer itiş kakış gibi bir sorun yok anladığım kadarıyla. Aralarına almıyorlarmış. Burda da insanın eli kolu bağlanıyor maalesef. Arkadaşlık yapmayanlara çocuğumla niye arkadaşlık yapmıyorsunuz demek çoğu zaman çözüm olmuyor. Aksine alay konusu olabilir. Okul değiştirsin en güzeli bu.
 
Şöyleki çocuğunuzun uyumlu ve arkadaş canlısı olduğunu soylemissinz neden diğer okulda sorun yaşasın ki ? Çocuklar çabuk adapte olur eğer yıpranıyorsa orda değiştirin, bir de aklıma geldi kızının genelde diğer sınıfta vakit geciriyorsa kendi sınıfı ile arasının gittikçe açılması normal, benim kızım da 1. Sınıf diğer sınıfta kuzeni var onun yanına giderdi sonra kendi sinifimdan hiç arkadaşım yok falan dedi, ben de teneffüste vs kendi sınıfında durmazsan arkadaş edinemezsin dedim sonra çıkmamaya başlayınca arkadaşları oldu



Aynen ben de bunu yazacaktım terapist görüşmedi mi öğretmenle,en başta numarası i alıp görüşmesi gerekirdi, ben de kızımı anaokulunda falan götürdüm numara aldı başta ilerleyen süreçte ve sonra hep görüştü, ben terapistin tutumunu da garip buldum,mücadele öğrenecek diye çocuk neden yıpransin bazen olmayınca olmuyor küçücük çocukların tutumunu değiştiremezsiniz sorun kizinizda değilse sınıf veya okul değiştirmek daha mantikli
Diğer okulda da aynısını yaşama endişemiz kızımın sakin bir çocuk olmasından kaynaklı. Bazı çocuklar, hatta yetişkinler bile sakin insanlarla uğraşarak egolarını tatmin ediyorlar. Bundan kaçamıyoruz. Doktorun mücadeleyi öğrensin yaklaşımı da hayat boyu karşılaşacak olmasından sanırım. Öğretmeni arama konusu için de henüz aldığımız oyun terapisi tamamlanmadı, belki bittiğinde doktor talep edecektir, etmezse ben isteyeceğim.
 
Ailesinin arkasında olduğunu bilmesini istediğim için aslında bütün çabam. Ben de yaşadım zaman zaman, bırak arkamda olmalarını farkına bile varmadılar. Kendi kendime baş ettim.

Kızıma soruyorum, doktor da sordu. Öğretmenini seviyor, başka bir okul fikri korkutuyor.
Değistirmek istemesi gibi bir niyeti yoksa öğretmenini de seviyorsa belki arkadaşlarıyla arasının düzelebilmesi için bir şeyler yapabilirsiniz.
Aileleriyle görüşüp birlikte parka gitmek gibi aralarını ısıtmak için vs.
Benim kızımilk girdiği ortamlarda mesafeli ve soğuk kanlıdır ilk zamanlar her ne kadar arkadaşlık edinmek istesede bu soğuk kanlılık bir süre arkadaş edinememisine sebep oldu.
Sonrasında herkes arkadaşını bulmuş, bizimki kaynaşamamış oldu tek kaldı.
hafif zorbalıklar başlayınca bir okul çıkışında velileri yakalayip durumdan bahsedip çocukları parkta buluştursak ben yanında iken daha rahat kaynaşır hemde dışlanmamış olur dedim ama kimsenin çocuğunu kotulemeden yaptım bunu kabul ettiler.
Çocukları kaynaştırıp birbirleriyle iletişim kurabilecekleri duruma sokunca ortadaki problemde kendiliginden kalktı.
Belki böyle bir şey yapabilirsiniz
 
Ben oğlumu 1.sınıf 2.döneminde Devlet okuluna aldım. Hayatımda yaptığım en iyi şeydi. Gerçi burda da zorbalık gördü ama rehberlik ve öğretmenler o kadar profesyonel ki çok güzel çözdüler. Öğretmenimiz de süper bi eğitimci. İyi ki diyorum. Hem 1.sınıfta alırsanız 2.sınıfta tanıdığı arkadaşlarıyla devam eder. Mis gibi
 
Kızım çekingen değil. Şöyle değil. Okul dışında hafta sonları dövüş kursuna gidiyor. Kendi isteği ve oradaki ortam sert olmasına rağmen arkadaşlarıyla çok iyi. Servisteki arkadaşlarından ve yan sınıftaki arkadaşından sürekli bahsediyor ama sınıf hakkında tek bir şey söylemiyor. Orayı kafada kapatmış.
Diğer velilerle iletisime gectinizmi? Mesela sınıftan bir iki arkadaşını evinize davet etseniz . Belki öylece birbiriine alışır kaynasirlar. Sınıftan en sevdiğin arkadaşın kim diye sorun? Ben öyle soruyorum.
 
Back
X