Merhaba arkadaşlar
4 yasında bir oğlum çok hareketli zor bir çocuk . 2.5 yaşındayken işe başladım haftanın 6 günü şeklinde .haliyle kreşe başladı. Cumartesi günleri kayınvalidem baktı 5 saat. Saolsun güzel bakar lafını etmez beni huzursuz da etmez. Onun dışında oğlumu asla bırakmam . Doğduğundan beri 1 saat bile bu çalışma durumu haricinde bırakmadım.
Gelelim kendi anneme. Annem bütün kışı bizde gecirir 3 sene boyunca )ve oğlum bebekken geceleri hiç ama hiç uyumazdı ve asla kalkıp kızım sen uyu ben bakarım demedi eşimle idare ederdik daha çok ben tabı ki.şimdi oğlum büyüdü uyku sorunu yok zaten okula gidiyor ve ben çok yoğun çalışıyorum tatılde onlara gittik 4 günlüğüne gidincede anne sabahları 1 saat bakar misin biraz dinlenmek istiyorum dedim tamam dedi ama 4 gün boyunca 1 kere bile bakmadı hergün yıne 6 da kalktım çocuk oyaladım en son gün midem bulandı anne biraz uzanıcam 1 saat bakar mısın dedim tamam dedi ya çocuğa saçma sapan bağırıyor o da ağlıyor kalktım mecburen
Üzüldüm haliyle yani hiç bişey isteyen bi insan değilim faydam var zararım yoktur aileme.
Durum bu sekılde bugun kaç oğlumu almış durmamış çünkü evde avm ye götürmüş kadın oyuncak almış minibüs ile getırıp götürmüş sıcakta. Ben de öyle lafın gelişi anneme anlattım yazık kadın bu sıcakta oyuncak için avm ye götürmüş dedim. Götürsün tabi boşver bilmem ne diyor yani kendimi zor tuttum ya 45 derecede otobüste yaramaz bir çocuğu bi yerlere götürmek badıt bişey mi ve her hafta yapıyor bu kadın bunu haksız mıyım sizce