bazen kendimizi ne de çok harap ediyoruzz ...oysaki sakin kafayla düşündüğümüzde çokta sevsekte zamanla yaş ilerledikçee önemli olanın kendimiz olduğun u görüyoruzz...ve kendimizi değmeğen biri için neden bu kadar harap ettiğimize yanıyoruz..üzülmesi gereken aslında karşımızdaki..en başta beni kaybetti diye üzülmeli..değmez arkadaşım s eni üzen biri için hiç değmez..canın şimdi acıyacaktır ama inan ilerde kendini bu denli üzdüğüne üzüleceksin..hayat güzel senden daha değerliside yokk..sevgiyle kal...