- Konu Sahibi BenmasMavi
- #41
Evet canım sonuna kadar haklısın şu yazdıklarında.
Ben çoğu yerde kendimde hata buluyorum zaten onları bukadar çok düşündüğüm için.
Beni düşünmeyeni ben hiç düşünmem diyorum bazen.Ama kendimi yalnız hissediyorum tamam eşim yanımda ama o farklı bir aile farklı .
Babam hayatta olduğu zaman annem gene ayırt ederdi kardeşimle beni.
Babam da hep kızardı.
Hiç unutmuyorum.Orta okulda birkaç tane zayıf getirdim diye beni nasıl dövmüştü evin kapısını açıp kendimi dışarı attığımı hatırlarım .
O karda kışta camlar hep buz tutmuştu ,anneme misafir geldiği zaman annem camları bana sildirirdi o soğukta o ayazda.
Ellerim kıpkırmızı olurdu .Hareket ettiremezdim silemezdim doğru dürüst ,silemediğim için de dünyanın azarını yerdim .
Kardeşime hep markalı kıyafetler alırdı,ben istediğim zaman bir bahane bulur almazdı babam alırdı hep.
Babam ölünce de iyice dışlandım zaten.
Hayır canım babam ölünce annem birsüre tedavi bile gördü,kendini harap etti evden çıkamadı bile bi süre.
Hergece ağlama seslerini duyardım içim kanardı ...
Babam sabahlara kadar çeviri yapardı.Parasal sıkıntıya düşmeyelim diye.Beni özele gönderebilmek için.
Annem de hep masrafa sokardı babamı.
Ama ölünce anladı hep hatalarını ,gidenin geri gelmeyeceğini.
Annem babam sağken açıktı.Babam çok isterdi annemin kapanmasını.Vefatından sonra annem kapanıp namaza bile başladı.
Babamın hastane zamanlarında babam kardeşimin ve benim fotoğraflarımızı istemiş,doya doya bakmış sarılarak uyumuş.
Yazarken bile ağlıyorum şuan.O günlere tekrar gitmiş gibi oldum.
Babamın hastalığı 2 ay evvelinden çıktı ortaya.Şiddetli karın ağrısından babam üniversitenin kampüsünde orta yere yığılıp kalmış
Öğrenciler kaldırmış hastaneye doktor demiş birsüre burdasın çıkamazsın kan değerlerin çok düşük.
Sonra annemi çağırmışlar.Anneme demiş doktor kanser diye.Annem doktorları tembihlemiş sakın söylemeyin vs diye.
Sonra izmirden akrabalarımız geldi.Dedem izmire götürmemizin daha yararlı olacağını söyledi.1ay kayserideki hastanede kaldıktan sonra dedemin fikri ile izmire gittik.Babam da özel ambulansla izmirdeki hastaneye kaldırıldı.
Ordaki doktorlarda kayseridekiler gibi babamın birkaç gün ya yaşar ya yaşamaz dediler.Babam dayanamıyorum artık beni eve çıkarın deyince çıkarmak zorunda kaldık.
Eve geldikten sonra 3 gün sonra kaybettik.
İkinci gecesinde illa ben namaz kılıcam diye tutturmuş kimse izin vermeyince gece herkes uyuyunca babam kalkmış namaz kılmak için secdeye kapanmış öyle uyumuş orda.
Kusura bakmayın sizlere anlatıyorum ama öyle doluyum ki paylaşmaya çok ihtiyacım var
