Biz eşimle birşeyleri oturtamıyoruz ne yazıkki, benim esim çok fevri ,ani kararlar alıp veren bir adam . Ben ev olayıni söylüyordum, benim maddiyatla ev ile işim yok ,sen istiyorsan al ,ben istemiyorum diyordu. Nisan ayinda daha büyük bir eve mi taşinsak hem seneye çocuk olur dedi kendi, kiralık bakarken birden satılık bir kaç yer gösterdi bana . Gözlerime inanamadim o kadar mutlu oldumki, evim olacağı için değil. Eşimin sözlerime değer vermesine,beni önemsemesine çok sevindim . Sonra ilk defa bir aile gibi nasıl yaparız ne kadar kredi çekeriz, borçlarımızı nasıl kapatırız hepsini konuştuk, babam 100bin peşinat gönderecekti saolsun. Allah uzun sağlıklı ömürler versin ailemin durumu iyi ama ben onlardan birşey beklemedim,sadece evimiz olacak diye istedim, kredi için bankaya gittik, 2 maaş olunca anında kredi onaylandı ve akşam eşimle saçma sapan bir olaydan tartıştık, kavga etmeye başladık ve eşim ben ev almıyorum dedi. Beni öylece ortada bıraktı, herkese kredi koşulları bizi zorlayacak biraz daha birikim yapıp öyle alacağız deyip kapattım konuyu ,eşime zerre güvenmiyorum bu konuda. Bir daha konusunu bile açmadık 2 hafta hiç konuşmadık. Alacağımız ev şimdiki evin 20 metre yanındaydı ve hergun görüp sinirden ağlamak istiyorum. O yüzden onun birikimi beni hiç ilgilendirmiyor , ağustosa kadar destek olurum sonra da ne yaparsa yapsın ,biraz uzun oldu hakkınızı helal edin ,bu konuda dertliyim