kızlar bi aklım geliyo diyor ki:kimse için evinin huzurunu bozmaya değmez.Allahından bulsun diyorum.bi aklım geliyo sizin de dediğiniz gibi nereye kadar?!gidecek bu böyle.bende sesimi çıkarmadıkça eşim iyilik yaptım zannediyo gerçekten.
Ama sağolun sizden cesaret aldım bende inatlaşacağım bu sefer.bakalım ne olacak?
yorumlarınızı okudum anladım ki yalnız değilim aynı dertten muzdarip başkalarıda varmış.ama daha çok sinir oldum niye hayatta böyle gurursuz asalaklar vardır diye?üstelik tencere kapak gibi karı koca birbirlerini buluyorlar...eltim de aynı ...o kuaförüne gitsin,makyaj yapsın gezsin.hiç hesabı kitabı yok.ama kocası gibi o da kime yalakalık yapacaklarını iyi biliyolar.
hanımefendi bir işe girmeye karar verir,nedense karı koca ararlar eşimle 1 saat konusurlar.yok uygun mu değil mi?gireyim mi?diye.her telefonda o da alır eşime hal hatır sorar.ben 5 ay önce doğum yaptım.eltim eşimi tebrik ediyo!!''abicim gözün aydın ''diye.beni arayan soran yok!eşimin çayı biter benden önce o koşar ''abicim doldurayım ''diye zaten onun bu yalaka hallerine de ayriyeten gıcık oluyorum.tövbe tövbe sanki başka niyeti varmış gibi.valla benim kaynımla hiç bu kadar muhabbetim yok.niye olsun ki eşim konuşurken bi selam gönderirim yeter.özellikle hiç aradığımı hatırlamıyorum.neyse günahını almayım da.konuyu dagıtmayayım.