kimdir amanede...nedir?niye bu kadar takıntılı...neden ufacık sorunda dünyası kararan biridir..bugün amanedenin aslını kalbini açmak istedim size arkadaşlar..çok doluyum çok hırslıyım herkese ve herşeye en çokta çresizliğime..kendime bile zerre güvenim kalmadı hiçkimseye
babam canımdan çok sevdiğim 2.insan (annemden sonra) ben onun sevgisini hiç hissedemedim.lisedeyken arkadaşlarımı kıskanırdım.babamla şöyle yaptık böyle gezdik diye anlatırlardı.sonra üniversiteye başladım ve babamla yürek bağımız tamamen koptu..(zaten o bağ varmıydı onuda hiç bilmiyorum.çocukluğuma dair kesitler var sadece babam gelsin diye beklerdik alır kuacğında severdi.çocukken böyle değildi benim babam ben büyüdükçemi bitti sevgisi benmi iyi evlat olamadım yada sevdide gösteremedimi bilemiyorum..ama hep merak etmişimdir sevdimi babam beni gercekten..)
üniversiteye geçtiğim dönemde ablam eşinden boşandı ve bizle yaşamaya başladı.kendisini zerre kadar sevmiyorum aynı şeklde oda beni.onun bana yaptıklarını insan düşmanına yapmaz.hem çalışıp hem okuyordum çalıştığım yer geç kapanıyordu eve geç geliyordum.ıssız bi sokakta oturmamıza ragmen babam merak edipte almya gelmezdi beni.eve geldiğimdede etmediği küfürü bırakmazdı.ablam doldururdu ne çalışması gezip gezip geliyor sokaklarda sürtüyo diye..ablam hırsız dedi para kaybetti benden bildi babamda hırsız dedi.benm kzıım yapmaz demedi ben güveniyorum ona demedi.bitek annem korumaya çalıştı gücünün yettiğince..babam hep bana küfür ederdi bazen vurardı sonra pişman olurdu ama anneme anlatrdı yada sevdiğim yiycekleri alır öle gösterrdi pişmanlığını...(iyi adamdır benm babam aslında bizim için 60 küsür yasında hamallık yapan adamdır bana karsı niye böyleydi bilmiyorum)
okula giderdim harçlık vermek istemezdi bi dünya lafla hakaretle verrdi.bana yok ama erkek kardeşime hep var olurdu..bigün yne işten çıkıp geldiğimde kimin latından kalktın geldin evlenip gdemedin senden kurtulamdım dedi.çıktım gttim evden annem perperişan agladı ama durduramdı.3 gün boyunca arkadasımda kaldım 5 parasız bi kere arayıpta nerdesn demedi sahip çıkmadı babam.yine annem koştu..
bir bayram elbise giydim kısaymış kardesimin arkadasları arkamdan konusmus ablası olduğumu bilmeden yedirememiş kendine geldi evde tekme tokat dövdü beni kardeşim kaburgalarım incindi o derece dövdü nefesim kesildi yerde kıvrandım durdum.babam uzandığı kanepede sadece izledi film seyreder gbi izledi.günler sonra bi başkası sana öyle vursa öldürürdüm benm canım yanmadımı dedi.neye yarar?televizyonda kuran okuyan kapalı bi kız görürdü(tm güzel bişey allah herkese nasib etsn keske bende öyle olsam ama değilim diyede ortalık malı değilim haketmedim)allah şu kızı alsada su kzıı verse bana diye dua ederdi..ablam doldurur üstüme salar ceremesini ben çekerdim...ben dısarı çıksam gezmeye o....luk yapıo olurdum...yada ikidebir bişeyi kaybolurdu hırsız ilan ederdi benii.
sonra biri çıktı karsıma eşim...hayatımda ilk defa beni düşünen benle aglayan zor gnlermde destek olan bir adam.evlendim
bu çektiklerimin acısını çıkartırcasına mutlu olmak istedim evimin kraliçesi olayım benm yuvam kendi yuvam olsun istedim öyle mutlu olayımki bu acıları unutayım ablamda babamda görsün mutluluğumu istedim...
şimdi ne durumdamıyım?babam evlendkten sonra iyi davranmaya basladı eşimide çok seviyor..ama yaşayamdığım güzellikler ve çektiğim acılar hep içimde saklı..aynı şeklde ablamda iyi davranıyor ama baba evine her gttiğimde aglayarak dönüyorum benm yasayamadığım herseyi şimdi ablamın kzıı yaşıyor ve kmse sesini çıkarmıyor ben gezince o...pu oluodum ablamın kzıı 2 hfat baska sehrde 3 gn baska sehrde şimdi ona herkes genctr gezsn dio annem dışında.ztn bu hayatta anam olmasa ne yapardım bilmiyorum.bana yapılanlardan sonra ablamın kzıına gözümün önnde bu seklde davranılmasıan tahamül edemiyorum ama sesim çıkmıyo dedmya kendime güvenm bile yok artık
kıskançlık yüzünden kavga ettik eşimle elimdeki çekirdeği eşime fırlattım tokat attı bana..o hırsla bende kaldırdım elimi sokak ortasında bkaç tokat daha attı.boşanıcam dedim sanki gdecek yerm var gbi k.pedrm geldi kendi evlerine gtrdü gece boyu eşimle kavga ettik sen hem kıza baktın hem üstüne beni dövdün dedm inkar etti kurana el bas basamassın çünkü ben doğruyum dedim.şeytan grmiş senn için şeytan gbi bakıyosun dedi bana..tıpkı babam gbi oda ortada hc bişey yokken kapı grişlernde çarpışsak kara şeytan korkuttun die bağırırdı.kardeşimden yediğim sayak babamın küfrleri o sözleri geldi aklıma kendimden gecmişim.hatıraldığım tek sey vurma diye sayıkladığım.kendi halime acıdım hala acıyorum.sonrasında agladı yalvardı eşim ve bi şklde barıstık...ama ben nişanlık yıldönümümde daha 5 aylık evlyken yeidm o dayağı..unutabilrmiyim eskisi gbi olabilrmiyim..acılarıma biri daha eklendi.eşime olan güvenmde btti ki tek sorunumuz bu değil saygımızı kaybediyoruz gün gectikçe 3 gn kumrular gbi olsak 4.gün bıktım yettn canıma lafları havada uçuyo...hayata dair bi ümidim bi beklentm yok herseyden vazgectm...dayanabilipte okuyanada okumayanada teşekkürler
babam canımdan çok sevdiğim 2.insan (annemden sonra) ben onun sevgisini hiç hissedemedim.lisedeyken arkadaşlarımı kıskanırdım.babamla şöyle yaptık böyle gezdik diye anlatırlardı.sonra üniversiteye başladım ve babamla yürek bağımız tamamen koptu..(zaten o bağ varmıydı onuda hiç bilmiyorum.çocukluğuma dair kesitler var sadece babam gelsin diye beklerdik alır kuacğında severdi.çocukken böyle değildi benim babam ben büyüdükçemi bitti sevgisi benmi iyi evlat olamadım yada sevdide gösteremedimi bilemiyorum..ama hep merak etmişimdir sevdimi babam beni gercekten..)
üniversiteye geçtiğim dönemde ablam eşinden boşandı ve bizle yaşamaya başladı.kendisini zerre kadar sevmiyorum aynı şeklde oda beni.onun bana yaptıklarını insan düşmanına yapmaz.hem çalışıp hem okuyordum çalıştığım yer geç kapanıyordu eve geç geliyordum.ıssız bi sokakta oturmamıza ragmen babam merak edipte almya gelmezdi beni.eve geldiğimdede etmediği küfürü bırakmazdı.ablam doldururdu ne çalışması gezip gezip geliyor sokaklarda sürtüyo diye..ablam hırsız dedi para kaybetti benden bildi babamda hırsız dedi.benm kzıım yapmaz demedi ben güveniyorum ona demedi.bitek annem korumaya çalıştı gücünün yettiğince..babam hep bana küfür ederdi bazen vurardı sonra pişman olurdu ama anneme anlatrdı yada sevdiğim yiycekleri alır öle gösterrdi pişmanlığını...(iyi adamdır benm babam aslında bizim için 60 küsür yasında hamallık yapan adamdır bana karsı niye böyleydi bilmiyorum)
okula giderdim harçlık vermek istemezdi bi dünya lafla hakaretle verrdi.bana yok ama erkek kardeşime hep var olurdu..bigün yne işten çıkıp geldiğimde kimin latından kalktın geldin evlenip gdemedin senden kurtulamdım dedi.çıktım gttim evden annem perperişan agladı ama durduramdı.3 gün boyunca arkadasımda kaldım 5 parasız bi kere arayıpta nerdesn demedi sahip çıkmadı babam.yine annem koştu..
bir bayram elbise giydim kısaymış kardesimin arkadasları arkamdan konusmus ablası olduğumu bilmeden yedirememiş kendine geldi evde tekme tokat dövdü beni kardeşim kaburgalarım incindi o derece dövdü nefesim kesildi yerde kıvrandım durdum.babam uzandığı kanepede sadece izledi film seyreder gbi izledi.günler sonra bi başkası sana öyle vursa öldürürdüm benm canım yanmadımı dedi.neye yarar?televizyonda kuran okuyan kapalı bi kız görürdü(tm güzel bişey allah herkese nasib etsn keske bende öyle olsam ama değilim diyede ortalık malı değilim haketmedim)allah şu kızı alsada su kzıı verse bana diye dua ederdi..ablam doldurur üstüme salar ceremesini ben çekerdim...ben dısarı çıksam gezmeye o....luk yapıo olurdum...yada ikidebir bişeyi kaybolurdu hırsız ilan ederdi benii.
sonra biri çıktı karsıma eşim...hayatımda ilk defa beni düşünen benle aglayan zor gnlermde destek olan bir adam.evlendim
bu çektiklerimin acısını çıkartırcasına mutlu olmak istedim evimin kraliçesi olayım benm yuvam kendi yuvam olsun istedim öyle mutlu olayımki bu acıları unutayım ablamda babamda görsün mutluluğumu istedim...
şimdi ne durumdamıyım?babam evlendkten sonra iyi davranmaya basladı eşimide çok seviyor..ama yaşayamdığım güzellikler ve çektiğim acılar hep içimde saklı..aynı şeklde ablamda iyi davranıyor ama baba evine her gttiğimde aglayarak dönüyorum benm yasayamadığım herseyi şimdi ablamın kzıı yaşıyor ve kmse sesini çıkarmıyor ben gezince o...pu oluodum ablamın kzıı 2 hfat baska sehrde 3 gn baska sehrde şimdi ona herkes genctr gezsn dio annem dışında.ztn bu hayatta anam olmasa ne yapardım bilmiyorum.bana yapılanlardan sonra ablamın kzıına gözümün önnde bu seklde davranılmasıan tahamül edemiyorum ama sesim çıkmıyo dedmya kendime güvenm bile yok artık
kıskançlık yüzünden kavga ettik eşimle elimdeki çekirdeği eşime fırlattım tokat attı bana..o hırsla bende kaldırdım elimi sokak ortasında bkaç tokat daha attı.boşanıcam dedim sanki gdecek yerm var gbi k.pedrm geldi kendi evlerine gtrdü gece boyu eşimle kavga ettik sen hem kıza baktın hem üstüne beni dövdün dedm inkar etti kurana el bas basamassın çünkü ben doğruyum dedim.şeytan grmiş senn için şeytan gbi bakıyosun dedi bana..tıpkı babam gbi oda ortada hc bişey yokken kapı grişlernde çarpışsak kara şeytan korkuttun die bağırırdı.kardeşimden yediğim sayak babamın küfrleri o sözleri geldi aklıma kendimden gecmişim.hatıraldığım tek sey vurma diye sayıkladığım.kendi halime acıdım hala acıyorum.sonrasında agladı yalvardı eşim ve bi şklde barıstık...ama ben nişanlık yıldönümümde daha 5 aylık evlyken yeidm o dayağı..unutabilrmiyim eskisi gbi olabilrmiyim..acılarıma biri daha eklendi.eşime olan güvenmde btti ki tek sorunumuz bu değil saygımızı kaybediyoruz gün gectikçe 3 gn kumrular gbi olsak 4.gün bıktım yettn canıma lafları havada uçuyo...hayata dair bi ümidim bi beklentm yok herseyden vazgectm...dayanabilipte okuyanada okumayanada teşekkürler