Amerika’ya gitmeli miyim?

beyin_gocu_yigit_ozgur.jpg

Aklıma bu geldi özür dilerim (küfür için) :olamaz:
 
Allah nasip ederse orta vadeli planlarimdan biri bu. Amerika olmaz isvicre olur ama mutlaka gitmek istiyorum.
 
Ben olsam giderdim Türkiye'de ne kadar güzel bir geleceğiniz olabilir ki ? Bekar olsam böyle bir imkanım olsa gider garsonluk bile yapardım 😀
 
Merhaba, yaşım 31 ve bekarım. 18 yaşımdan beri çalışıyorum ve şu an çalıştığım işyerinde psikolojik tacize uğruyorum. İşime odaklanamıyorum, psikolojik tedavi görmeye başladım. Yüksek lisans mezunuyum, iyi sayılacak bir pozisyonda iyi bir maaş ile çalışıyorum. Fakat Türkiye’de çalışmaktan, insanıyla uğraşmaktan çok yoruldum. Bir ev kredim var ödenmesi gereken. Pasaportumda da 10 yıllık Amerika vizem... İşimi bırakıp Amerika’ya gitmek, garsonluk gibi işler yapmak, sahte evlilik için uğraşmak (vatandaşlık için) gibi fikirlerim var. Yakın bir arkadaşım orada, bu şekilde yaşıyor. Ben de şansımı denemek istiyorum yani... çok mu fantastik bir fikir? Yapanınız ya da yapanı duyanınız var mı? Pişman olan? Olmayan?

Pişman neden olabilirim? Çünkü TR’deki kurulu düzenimi ve kariyerimi bırakmış olacağım. Amerika’da 2 yıl yaşasam ve tutunamazsam dönüşte yaş itibariyle iş bulmakta zorluk çekebilirim, adapte olamayabilirim vs.

Ayrıca; Amerika’da kaçak yaşayacağım. Strese gireceğim, iş ve para kaygım olacak, TR’de yöneticilik yapıyorum, ABD’de garsonluk yapabilir miyim? Bunlar da ayrı bir yerde.
Yirmili yaşların başında denenebilir ama artık otuzlara gelmişsiniz. Dönünce yaş ilerlemiş olacak, iş bulmak zor olacak.
Orada garson olmak zor. Daha önce Amerika’ya gittiyseniz büyük şehirlerinin nasıl koktuğunu bilirsiniz. O insanların pisliğini temizlemek istemezdim. Garsonluk için sahte evlilik yapacağın adama para yedireceksin ki çok saçma.
Bence buradaki psikolojik şiddetle savaşın. Mobbing davası açın. Yine olmazsa iş değiştirin mümkünse. Bunlar benim düşüncelerim
 
Merhaba, yaşım 31 ve bekarım. 18 yaşımdan beri çalışıyorum ve şu an çalıştığım işyerinde psikolojik tacize uğruyorum. İşime odaklanamıyorum, psikolojik tedavi görmeye başladım. Yüksek lisans mezunuyum, iyi sayılacak bir pozisyonda iyi bir maaş ile çalışıyorum. Fakat Türkiye’de çalışmaktan, insanıyla uğraşmaktan çok yoruldum. Bir ev kredim var ödenmesi gereken. Pasaportumda da 10 yıllık Amerika vizem... İşimi bırakıp Amerika’ya gitmek, garsonluk gibi işler yapmak, sahte evlilik için uğraşmak (vatandaşlık için) gibi fikirlerim var. Yakın bir arkadaşım orada, bu şekilde yaşıyor. Ben de şansımı denemek istiyorum yani... çok mu fantastik bir fikir? Yapanınız ya da yapanı duyanınız var mı? Pişman olan? Olmayan?

Pişman neden olabilirim? Çünkü TR’deki kurulu düzenimi ve kariyerimi bırakmış olacağım. Amerika’da 2 yıl yaşasam ve tutunamazsam dönüşte yaş itibariyle iş bulmakta zorluk çekebilirim, adapte olamayabilirim vs.

Ayrıca; Amerika’da kaçak yaşayacağım. Strese gireceğim, iş ve para kaygım olacak, TR’de yöneticilik yapıyorum, ABD’de garsonluk yapabilir miyim? Bunlar da ayrı bir yerde.
Bence yapmayin, mesleginiz uygun is ayarlamaya çalışın. Garsonluk da kolay degil ki. Hele ki sizin durumunizda
 
Merhaba, Ben avrupada yaşıyorum söylediğiniz şartlar altında kesinlikle gitmeyin derim yurtdışı bildiğiniz gibi değil ABD her zamankinden daha zor, daha kaotik hele de covid zamanında.... Insanlar işlerini kaybettıler sonra kirayı odeyemeyıp evlerını de kaybettıler, geçen gün bir tanıdığım Washingtonın en işlek caddesınde cadır kurup yasamak zorunda kalan yeni evsiz ailelerin yaşadıklarını anlatıyordu, çok acı.

"Garson olarak çalışırım" diyorsunuz ama covidde garsonluk bıle bulamazsınız. "Evlenıp kalmak" dersenız o iş o kadar kolay degıl kımse kendını kullandırmak ıstemez kımse kımsenın pasaportu olmak ıstemez. Sizden ya para isterler çoook yüklü miktarda ya da burnunuzdan getırırler. Paralı evlilik olmasın diye gocmen daıresı kontroller yapıyor gece yarısı birlikte mi yatıyorsunuz diye onları nasıl atlatacaksınız?

Diyelimki normal evlendiniz Amerkada evlenıp kalan, amerıkalı kocası burnundan getırdıgı halde susup oturan kadınlar biliyorum vatandaşlığı alana kadar sabredelım cocugumuz var dıyorlar ama yıllar gerekıyor onun için o iş o kadar kolay değil.

Bakın ben yurtdışındayım, burada arkadaşımın avrupalı kocası "ben olmasaydım gelemezdın" dıye arkadaşımın kafasına kakıp duruyordu, bunu duymak ıstemezsınız sanıyorum. Her kavgada "senin hayatını kurtardım" lafları vs. Ayrıca 31 yaşında yonetıcicilikten garsonluga geçiş sizi yıpratır kolay degıl bırden sıfıra düşmek, agır gelir, yurtdışında yolunu yönünü yeniden çizmek o kadar kolay değil.

Birçok göçmen yaşadıkları sıkıntıyı "dedikodu olmasın başarısız demesinler" diye Türkiyedeki tanıdıklarına arkadaşlarına anlatmıyor. Maksat karizmaları çizilmesin. Ayrıca şu dönemde amerikada göçmenlık kuralları cok sert, kacak yasamak dedıgınız olay öyle kolay değil, hastalandınız diyelim hastaneye bile gidemezsiniz çünkü yakalanıp sınırdışı edilirsiniz.Bu sefer korkudan psikolojik rahatsızlıklar yaşarsınız.

Demem o ki TR deki statünüzü bu şartlarda çok ararsınız. Gitmek istiyorsanız daha düzgün bir plan yapıp gidin, kurs ayarlayın gidin mesela, hem dönerseniz kariyerinize faydası olur ingilizce kursuna gitmenin. Onun dışında kendinizi bilmediğiniz bir ülkede "bir arkadaşım var" diye maceraya atmayın, o arkadaşınız ABD gibi pahalı ülkede iki gün sahip çıkar size.

Son bir tavsiye bu soruyu buraya değil facebooktaki Göçmen kadınlar grubuna sormanızı tavsıye ederim hepsi yurtdışında yaşayan kadınlar, hepsinin deneyimi var duyum değil size daha gerçekçi fikir verirler. Ve hepsi yapmak istediğinizin çılgınlık olduğunu söyleyeceklerdir çünkü tecrübe konuşuyor. Türkiye zor ama yurtdışına plansız giderseniz TR nin zorluğunu mumla ararsınız. Sizi çok iyi anlıyorum, gitme nedeninizi de anlayabiliyorum ama plansız hareket edersniz hayatınızı zora sokarsınız. Umarım kendiniz için en dogru kararı verırsiniz. Sevgiler...
 
vizeniz, yerlesik bir adresiniz olmadan us'de banka hesabi bile acamazsiniz.

is basvurularinda oturum vizenizin olmamasi onunuzde cok buyuk bir engel olur.

formalite evlilikler yuzunden; aile baglantili vizelerde esleri sorguluyorlar, bana cocuklar kocaniza benzemiyor bile demislerdi , psikolijik olarak insani kistirip, yalan beyan var mi onu analiz etmeye calisiyorlar.

formalite evliligi aklinizdan cikartin derim. hem nereden bileceksiniz, adam madde bagimlisi vs olup, basiniza dert acabilir.

benim de yillar yillar evvel bir akrabam kacak yollarla us'e gitti fakat yillarca turk is verenlere bagimli yasadi.
kacak yasamak sizi surundurur.

green card yahut ogrenci vizesine basvurun. o zaman isiniz daha garanti olur. kolayliklar dilerim.
 
Merhaba, yaşım 31 ve bekarım. 18 yaşımdan beri çalışıyorum ve şu an çalıştığım işyerinde psikolojik tacize uğruyorum. İşime odaklanamıyorum, psikolojik tedavi görmeye başladım. Yüksek lisans mezunuyum, iyi sayılacak bir pozisyonda iyi bir maaş ile çalışıyorum. Fakat Türkiye’de çalışmaktan, insanıyla uğraşmaktan çok yoruldum. Bir ev kredim var ödenmesi gereken. Pasaportumda da 10 yıllık Amerika vizem... İşimi bırakıp Amerika’ya gitmek, garsonluk gibi işler yapmak, sahte evlilik için uğraşmak (vatandaşlık için) gibi fikirlerim var. Yakın bir arkadaşım orada, bu şekilde yaşıyor. Ben de şansımı denemek istiyorum yani... çok mu fantastik bir fikir? Yapanınız ya da yapanı duyanınız var mı? Pişman olan? Olmayan?

Pişman neden olabilirim? Çünkü TR’deki kurulu düzenimi ve kariyerimi bırakmış olacağım. Amerika’da 2 yıl yaşasam ve tutunamazsam dönüşte yaş itibariyle iş bulmakta zorluk çekebilirim, adapte olamayabilirim vs.

Ayrıca; Amerika’da kaçak yaşayacağım. Strese gireceğim, iş ve para kaygım olacak, TR’de yöneticilik yapıyorum, ABD’de garsonluk yapabilir miyim? Bunlar da ayrı bir yerde.
İçeriğe bakmadım bile imkan varsa gidin
 
Merhaba, Ben avrupada yaşıyorum söylediğiniz şartlar altında kesinlikle gitmeyin derim yurtdışı bildiğiniz gibi değil ABD her zamankinden daha zor, daha kaotik hele de covid zamanında.... Insanlar işlerini kaybettıler sonra kirayı odeyemeyıp evlerını de kaybettıler, geçen gün bir tanıdığım Washingtonın en işlek caddesınde cadır kurup yasamak zorunda kalan yeni evsiz ailelerin yaşadıklarını anlatıyordu, çok acı.

"Garson olarak çalışırım" diyorsunuz ama covidde garsonluk bıle bulamazsınız. "Evlenıp kalmak" dersenız o iş o kadar kolay degıl kımse kendını kullandırmak ıstemez kımse kımsenın pasaportu olmak ıstemez. Sizden ya para isterler çoook yüklü miktarda ya da burnunuzdan getırırler. Paralı evlilik olmasın diye gocmen daıresı kontroller yapıyor gece yarısı birlikte mi yatıyorsunuz diye onları nasıl atlatacaksınız?

Diyelimki normal evlendiniz Amerkada evlenıp kalan, amerıkalı kocası burnundan getırdıgı halde susup oturan kadınlar biliyorum vatandaşlığı alana kadar sabredelım cocugumuz var dıyorlar ama yıllar gerekıyor onun için o iş o kadar kolay değil.

Bakın ben yurtdışındayım, burada arkadaşımın avrupalı kocası "ben olmasaydım gelemezdın" dıye arkadaşımın kafasına kakıp duruyordu, bunu duymak ıstemezsınız sanıyorum. Her kavgada "senin hayatını kurtardım" lafları vs. Ayrıca 31 yaşında yonetıcicilikten garsonluga geçiş sizi yıpratır kolay degıl bırden sıfıra düşmek, agır gelir, yurtdışında yolunu yönünü yeniden çizmek o kadar kolay değil.

Birçok göçmen yaşadıkları sıkıntıyı "dedikodu olmasın başarısız demesinler" diye Türkiyedeki tanıdıklarına arkadaşlarına anlatmıyor. Maksat karizmaları çizilmesin. Ayrıca şu dönemde amerikada göçmenlık kuralları cok sert, kacak yasamak dedıgınız olay öyle kolay değil, hastalandınız diyelim hastaneye bile gidemezsiniz çünkü yakalanıp sınırdışı edilirsiniz.Bu sefer korkudan psikolojik rahatsızlıklar yaşarsınız.

Demem o ki TR deki statünüzü bu şartlarda çok ararsınız. Gitmek istiyorsanız daha düzgün bir plan yapıp gidin, kurs ayarlayın gidin mesela, hem dönerseniz kariyerinize faydası olur ingilizce kursuna gitmenin. Onun dışında kendinizi bilmediğiniz bir ülkede "bir arkadaşım var" diye maceraya atmayın, o arkadaşınız ABD gibi pahalı ülkede iki gün sahip çıkar size.

Son bir tavsiye bu soruyu buraya değil facebooktaki Göçmen kadınlar grubuna sormanızı tavsıye ederim hepsi yurtdışında yaşayan kadınlar, hepsinin deneyimi var duyum değil size daha gerçekçi fikir verirler. Ve hepsi yapmak istediğinizin çılgınlık olduğunu söyleyeceklerdir çünkü tecrübe konuşuyor. Türkiye zor ama yurtdışına plansız giderseniz TR nin zorluğunu mumla ararsınız. Sizi çok iyi anlıyorum, gitme nedeninizi de anlayabiliyorum ama plansız hareket edersniz hayatınızı zora sokarsınız. Umarım kendiniz için en dogru kararı verırsiniz. Sevgiler...

Bu.kadar guzel cevap verilebilirdi🤗
 
Back
X