Toksik bir evlilik mi sizce?

Began .!.:

Üstelik eşinden gizli kumar oynayıp yüklü miktarda para batıran bir koca.

Genişletmek için tıkla...

Began .!.:

Üstelik eşinden gizli kumar oynayıp yüklü miktarda para batıran bir koca.

Genişletmek için tıkla...

hayal_27 .!.:

Canım her ilişkinin dinamiği farklıdır. Ben de eve geç gelmeyi doğru bulmuyorum ama eşim de benimle aynı görüşte olduğu için sıkıntı olmuyor. Siz ikinizin görüşü bu konuda farklı bence açık açık konuşun bu durumu size göre yanlış olmadığını eşinizden anlayış beklediğinizi

Genişletmek için tıkla...

botegax .!.:

Boşanma aşamasına geldiğimi açtığım farklı bir konuda paylaşmıştım zaten.

Şuan kafamda her şeyi toparlıyorum ve bu konuda da sizlerin fikirlerini almak istedim.

Genişletmek için tıkla...

Began .!.:

Eşinizin daha ciddi bir sorunu var; kumar.
Bu bile başlı başına boşanma sebebi.

Genişletmek için tıkla...

botegax .!.:

Ben de öyle düşünüyorum.

Dediğim gibi bitme noktasına zaten gelmiş bir evliliğin muhasebesini yapıyorum aslında:)

Genişletmek için tıkla...

Cui Bono .!.:

Mesele kadının geç gelmesi de değil ki, kahvaltı için bile sorun çıkarıyormuş.

Genişletmek için tıkla...

hayal_27 .!.:

Tabi o çok yanlış ben geç gelmeye bile karşı olduğum hale eşim geç gelse kibarca konuşuyorum darlamiyorum insanların yanında. Bu hanımefendinin eşi fazla kıskanç biri bence

Genişletmek için tıkla...

botegax .!.:

Çook haklısınız, aslında inanin çok tepki veriyorum.
Mesajlaşırken de tepki verdiğim için tartişiyoruz, eve geldiğimde de 1-2 gün konu üzerine tartışma oluyor.

Bazen bağıra cagira anlatmaya çalışıyorum kendimi, bazen güzellikle. Ama anlamıyor beni.
Ona göre o haklı çünkü, benim prensiplerim var diyor.

Evlilik öncesi böyle değildi, bu kadar kati ve keskin değildi.

Genişletmek için tıkla...

botegax .!.:

Merhaba, 30 yaşındayım ve 5 yıllık evliyim. 2miz de çalışıyoruz. Eşim genelde iyi hoş biridir ama bazen de ufak şeylere sinirlenen, takılan, biraz huysuzluk yapan biridir. Evlenmeden biraz farketmiştim ama, herkesin iyi yanları olduğu gibi negatif yanları da olur diye düşündüm, kimse 4 4luk değil sonuçta.

Evlendikten sonra karşılaştığım bazı yeni davranışları oldu ve bunlar beni bazen düşündürüyor.
Minimal bir arkadaş çevrem var 4-5 kız arkadaş sadece hep onlarla bir de ailemle görüşürüm, sosyal çevrem bu şekildedir.

Örnek olarak, kız arkadaşlarımla iş cikisi görüşüyorum saat 6-7 gibi, genelde 9-10 arası kalkıyorum yarim saatte evimde oluyorum. 10-11 arasi evdeyim. Ona nerdeyim, napiyorum mutlaka haber veriyorum, hem gitmeden önceki gun hem gittiğim esnada. Eşim arkadaslarimlayken bana mesajlar atmaya başlıyor, "daha kalkmadin mi, kalktin diye düşünmüştüm, cok gec olmus, bilsem daha farkli konuşurduk"vb yaziyor da yaziyor. Arkadaşlarım bile farkediyor sürekli mesajlastigim icin bir problem mi var diye. Ben de zaten tartisma olmasin diye kalkiyorum eve geciyorum. Otobuste yine surekli mesajlar atiyor, "otobus kalabalik mi, kac dk var inmene, keske daha erken kalksaydin, eşin senin daha erken kalkmani istiyorsa arkadaslarından onemli değildir bu" vb.. Korumaya da calisiyor anlıyorum ama beni çook geriyor. Psikolojik baskı oluyor. Bazen arkadaslarimla görüştugume pişman oluyorum. Arkadaşlarım da evli ve kimsede bu problemi görmüyorum. Bu örnek pek çok kez oldu.

2. Örnek, bir cumartesi kız arkadaşımla konuştum kahvaltı yapalim dedik, hem gündüz planı , eve gec gelmek de yok bir problem olmaz dedim :) Eşim evde değildi. Saat gündüz 11 gibi buluşacaktık. Plan yapinca, daha evden cikmadan eşime yazdim. Bana yine bozuldu ve trip atmaya başladı. Ne oldu dedim daha çıkmadan sana haber veriyorum dedim. "Plani yaptiktan sonra haber veriyorsun onemli olan plani netlestirmeden birbirimize ne dusundugumuzu sormak" dedi. Yani birkac saatlik bir kahvalti planina hayir diyecegini düşünmemiştim, ayrica onay ya da izin almam mi gerekiyor, bu bana çok saçma geliyor, haber de veriyorum zaten ve partilemeye gitmiyorum...

3. Örnek, 2 ay antalyada bir ev tutmuştuk tatil amaçlı. Eşim evden çalışıyordu ben çalışmıyordum o dönem. Ailem de o semte 1 haftaligina tatile geldi, bir pansiyonda kaldilar. Ara sira görüştük onlarla. Bana "kizim biz yarin arabayla yarim saat mesafede Kemer'e gidicez akşam dönücez, istiyorsan gel sen de" . Eşim çalıştığı için gelemezdi, ben de ailemle tatil yapmayı özlemiştim, günübirlik olabilir diye düşündüm eve gelip eşime sordum. Ailemleyim diye sorun olmaz diye düşünüyordum. Bana "ben burada çalışırken sen ailenle tatil mi yapacaksın, bu senin içine siniyor mu, öncelik bizim kendi ailemizdir bunu unutma" gibi konuştu. Tabiki öncelik kendi ailemiz ama diğer insanlar da benim ailem ve onlarla vakit geçirmem kötü mü? Uzun bir tartışma oldu ben de gitmiyorum tamam dedim, sonra git git diye israr etti moralim bozuldu diye. Gittim ama hiç keyifli değildim.

Bu şekilde pek çok örneğim var. Evlendikten sonra bu şekilde kısıtlamalar olmaya başladı, bir güvensizlik yaratmıyorum, kimlerle görüştüğüm belli, bazen üzerimde beni geren ve boğan psikolojik baskı hissediyorum ve hep alttan alıyorum, tartışma çok uzayınca "tamam dikkat edeceğim" diyorum sırf kafam ağrıyor tartışma bitsin yeterki diye. Sonra kendim gibi olamadığımı hissediyorum, o ne der kızar mi diye hareket ettiğimi fark ediyorum.

Ailem bir plan yapıp çağrınca geriliyorum eşim ne der diye, spontane bir plan da yapamam.
Bazen gerginlikten ağlıyorum, sinirlerim bozuluyor işin içinden çıkamadığımda, ona kendimi anlatamadığımda.

Ben ona uyum sağlamaya çalışıyorum, ama o asla esneklik sağlamıyor.
Çok mu alttan alıyorum, yoksa normal mi bunlar evlilikte?

Genişletmek için tıkla...

botegax .!.:

Merhaba, 30 yaşındayım ve 5 yıllık evliyim. 2miz de çalışıyoruz. Eşim genelde iyi hoş biridir ama bazen de ufak şeylere sinirlenen, takılan, biraz huysuzluk yapan biridir. Evlenmeden biraz farketmiştim ama, herkesin iyi yanları olduğu gibi negatif yanları da olur diye düşündüm, kimse 4 4luk değil sonuçta.

Evlendikten sonra karşılaştığım bazı yeni davranışları oldu ve bunlar beni bazen düşündürüyor.
Minimal bir arkadaş çevrem var 4-5 kız arkadaş sadece hep onlarla bir de ailemle görüşürüm, sosyal çevrem bu şekildedir.

Örnek olarak, kız arkadaşlarımla iş cikisi görüşüyorum saat 6-7 gibi, genelde 9-10 arası kalkıyorum yarim saatte evimde oluyorum. 10-11 arasi evdeyim. Ona nerdeyim, napiyorum mutlaka haber veriyorum, hem gitmeden önceki gun hem gittiğim esnada. Eşim arkadaslarimlayken bana mesajlar atmaya başlıyor, "daha kalkmadin mi, kalktin diye düşünmüştüm, cok gec olmus, bilsem daha farkli konuşurduk"vb yaziyor da yaziyor. Arkadaşlarım bile farkediyor sürekli mesajlastigim icin bir problem mi var diye. Ben de zaten tartisma olmasin diye kalkiyorum eve geciyorum. Otobuste yine surekli mesajlar atiyor, "otobus kalabalik mi, kac dk var inmene, keske daha erken kalksaydin, eşin senin daha erken kalkmani istiyorsa arkadaslarından onemli değildir bu" vb.. Korumaya da calisiyor anlıyorum ama beni çook geriyor. Psikolojik baskı oluyor. Bazen arkadaslarimla görüştugume pişman oluyorum. Arkadaşlarım da evli ve kimsede bu problemi görmüyorum. Bu örnek pek çok kez oldu.

2. Örnek, bir cumartesi kız arkadaşımla konuştum kahvaltı yapalim dedik, hem gündüz planı , eve gec gelmek de yok bir problem olmaz dedim :) Eşim evde değildi. Saat gündüz 11 gibi buluşacaktık. Plan yapinca, daha evden cikmadan eşime yazdim. Bana yine bozuldu ve trip atmaya başladı. Ne oldu dedim daha çıkmadan sana haber veriyorum dedim. "Plani yaptiktan sonra haber veriyorsun onemli olan plani netlestirmeden birbirimize ne dusundugumuzu sormak" dedi. Yani birkac saatlik bir kahvalti planina hayir diyecegini düşünmemiştim, ayrica onay ya da izin almam mi gerekiyor, bu bana çok saçma geliyor, haber de veriyorum zaten ve partilemeye gitmiyorum...

3. Örnek, 2 ay antalyada bir ev tutmuştuk tatil amaçlı. Eşim evden çalışıyordu ben çalışmıyordum o dönem. Ailem de o semte 1 haftaligina tatile geldi, bir pansiyonda kaldilar. Ara sira görüştük onlarla. Bana "kizim biz yarin arabayla yarim saat mesafede Kemer'e gidicez akşam dönücez, istiyorsan gel sen de" . Eşim çalıştığı için gelemezdi, ben de ailemle tatil yapmayı özlemiştim, günübirlik olabilir diye düşündüm eve gelip eşime sordum. Ailemleyim diye sorun olmaz diye düşünüyordum. Bana "ben burada çalışırken sen ailenle tatil mi yapacaksın, bu senin içine siniyor mu, öncelik bizim kendi ailemizdir bunu unutma" gibi konuştu. Tabiki öncelik kendi ailemiz ama diğer insanlar da benim ailem ve onlarla vakit geçirmem kötü mü? Uzun bir tartışma oldu ben de gitmiyorum tamam dedim, sonra git git diye israr etti moralim bozuldu diye. Gittim ama hiç keyifli değildim.

Bu şekilde pek çok örneğim var. Evlendikten sonra bu şekilde kısıtlamalar olmaya başladı, bir güvensizlik yaratmıyorum, kimlerle görüştüğüm belli, bazen üzerimde beni geren ve boğan psikolojik baskı hissediyorum ve hep alttan alıyorum, tartışma çok uzayınca "tamam dikkat edeceğim" diyorum sırf kafam ağrıyor tartışma bitsin yeterki diye. Sonra kendim gibi olamadığımı hissediyorum, o ne der kızar mi diye hareket ettiğimi fark ediyorum.

Ailem bir plan yapıp çağrınca geriliyorum eşim ne der diye, spontane bir plan da yapamam.
Bazen gerginlikten ağlıyorum, sinirlerim bozuluyor işin içinden çıkamadığımda, ona kendimi anlatamadığımda.

Ben ona uyum sağlamaya çalışıyorum, ama o asla esneklik sağlamıyor.
Çok mu alttan alıyorum, yoksa normal mi bunlar evlilikte?

Genişletmek için tıkla...

botegax .!.:

Merhaba, 30 yaşındayım ve 5 yıllık evliyim. 2miz de çalışıyoruz. Eşim genelde iyi hoş biridir ama bazen de ufak şeylere sinirlenen, takılan, biraz huysuzluk yapan biridir. Evlenmeden biraz farketmiştim ama, herkesin iyi yanları olduğu gibi negatif yanları da olur diye düşündüm, kimse 4 4luk değil sonuçta.

Evlendikten sonra karşılaştığım bazı yeni davranışları oldu ve bunlar beni bazen düşündürüyor.
Minimal bir arkadaş çevrem var 4-5 kız arkadaş sadece hep onlarla bir de ailemle görüşürüm, sosyal çevrem bu şekildedir.

Örnek olarak, kız arkadaşlarımla iş cikisi görüşüyorum saat 6-7 gibi, genelde 9-10 arası kalkıyorum yarim saatte evimde oluyorum. 10-11 arasi evdeyim. Ona nerdeyim, napiyorum mutlaka haber veriyorum, hem gitmeden önceki gun hem gittiğim esnada. Eşim arkadaslarimlayken bana mesajlar atmaya başlıyor, "daha kalkmadin mi, kalktin diye düşünmüştüm, cok gec olmus, bilsem daha farkli konuşurduk"vb yaziyor da yaziyor. Arkadaşlarım bile farkediyor sürekli mesajlastigim icin bir problem mi var diye. Ben de zaten tartisma olmasin diye kalkiyorum eve geciyorum. Otobuste yine surekli mesajlar atiyor, "otobus kalabalik mi, kac dk var inmene, keske daha erken kalksaydin, eşin senin daha erken kalkmani istiyorsa arkadaslarından onemli değildir bu" vb.. Korumaya da calisiyor anlıyorum ama beni çook geriyor. Psikolojik baskı oluyor. Bazen arkadaslarimla görüştugume pişman oluyorum. Arkadaşlarım da evli ve kimsede bu problemi görmüyorum. Bu örnek pek çok kez oldu.

2. Örnek, bir cumartesi kız arkadaşımla konuştum kahvaltı yapalim dedik, hem gündüz planı , eve gec gelmek de yok bir problem olmaz dedim :) Eşim evde değildi. Saat gündüz 11 gibi buluşacaktık. Plan yapinca, daha evden cikmadan eşime yazdim. Bana yine bozuldu ve trip atmaya başladı. Ne oldu dedim daha çıkmadan sana haber veriyorum dedim. "Plani yaptiktan sonra haber veriyorsun onemli olan plani netlestirmeden birbirimize ne dusundugumuzu sormak" dedi. Yani birkac saatlik bir kahvalti planina hayir diyecegini düşünmemiştim, ayrica onay ya da izin almam mi gerekiyor, bu bana çok saçma geliyor, haber de veriyorum zaten ve partilemeye gitmiyorum...

3. Örnek, 2 ay antalyada bir ev tutmuştuk tatil amaçlı. Eşim evden çalışıyordu ben çalışmıyordum o dönem. Ailem de o semte 1 haftaligina tatile geldi, bir pansiyonda kaldilar. Ara sira görüştük onlarla. Bana "kizim biz yarin arabayla yarim saat mesafede Kemer'e gidicez akşam dönücez, istiyorsan gel sen de" . Eşim çalıştığı için gelemezdi, ben de ailemle tatil yapmayı özlemiştim, günübirlik olabilir diye düşündüm eve gelip eşime sordum. Ailemleyim diye sorun olmaz diye düşünüyordum. Bana "ben burada çalışırken sen ailenle tatil mi yapacaksın, bu senin içine siniyor mu, öncelik bizim kendi ailemizdir bunu unutma" gibi konuştu. Tabiki öncelik kendi ailemiz ama diğer insanlar da benim ailem ve onlarla vakit geçirmem kötü mü? Uzun bir tartışma oldu ben de gitmiyorum tamam dedim, sonra git git diye israr etti moralim bozuldu diye. Gittim ama hiç keyifli değildim.

Bu şekilde pek çok örneğim var. Evlendikten sonra bu şekilde kısıtlamalar olmaya başladı, bir güvensizlik yaratmıyorum, kimlerle görüştüğüm belli, bazen üzerimde beni geren ve boğan psikolojik baskı hissediyorum ve hep alttan alıyorum, tartışma çok uzayınca "tamam dikkat edeceğim" diyorum sırf kafam ağrıyor tartışma bitsin yeterki diye. Sonra kendim gibi olamadığımı hissediyorum, o ne der kızar mi diye hareket ettiğimi fark ediyorum.

Ailem bir plan yapıp çağrınca geriliyorum eşim ne der diye, spontane bir plan da yapamam.
Bazen gerginlikten ağlıyorum, sinirlerim bozuluyor işin içinden çıkamadığımda, ona kendimi anlatamadığımda.

Ben ona uyum sağlamaya çalışıyorum, ama o asla esneklik sağlamıyor.
Çok mu alttan alıyorum, yoksa normal mi bunlar evlilikte?

Genişletmek için tıkla...

botegax .!.:

Merhaba, 30 yaşındayım ve 5 yıllık evliyim. 2miz de çalışıyoruz. Eşim genelde iyi hoş biridir ama bazen de ufak şeylere sinirlenen, takılan, biraz huysuzluk yapan biridir. Evlenmeden biraz farketmiştim ama, herkesin iyi yanları olduğu gibi negatif yanları da olur diye düşündüm, kimse 4 4luk değil sonuçta.

Evlendikten sonra karşılaştığım bazı yeni davranışları oldu ve bunlar beni bazen düşündürüyor.
Minimal bir arkadaş çevrem var 4-5 kız arkadaş sadece hep onlarla bir de ailemle görüşürüm, sosyal çevrem bu şekildedir.

Örnek olarak, kız arkadaşlarımla iş cikisi görüşüyorum saat 6-7 gibi, genelde 9-10 arası kalkıyorum yarim saatte evimde oluyorum. 10-11 arasi evdeyim. Ona nerdeyim, napiyorum mutlaka haber veriyorum, hem gitmeden önceki gun hem gittiğim esnada. Eşim arkadaslarimlayken bana mesajlar atmaya başlıyor, "daha kalkmadin mi, kalktin diye düşünmüştüm, cok gec olmus, bilsem daha farkli konuşurduk"vb yaziyor da yaziyor. Arkadaşlarım bile farkediyor sürekli mesajlastigim icin bir problem mi var diye. Ben de zaten tartisma olmasin diye kalkiyorum eve geciyorum. Otobuste yine surekli mesajlar atiyor, "otobus kalabalik mi, kac dk var inmene, keske daha erken kalksaydin, eşin senin daha erken kalkmani istiyorsa arkadaslarından onemli değildir bu" vb.. Korumaya da calisiyor anlıyorum ama beni çook geriyor. Psikolojik baskı oluyor. Bazen arkadaslarimla görüştugume pişman oluyorum. Arkadaşlarım da evli ve kimsede bu problemi görmüyorum. Bu örnek pek çok kez oldu.

2. Örnek, bir cumartesi kız arkadaşımla konuştum kahvaltı yapalim dedik, hem gündüz planı , eve gec gelmek de yok bir problem olmaz dedim :) Eşim evde değildi. Saat gündüz 11 gibi buluşacaktık. Plan yapinca, daha evden cikmadan eşime yazdim. Bana yine bozuldu ve trip atmaya başladı. Ne oldu dedim daha çıkmadan sana haber veriyorum dedim. "Plani yaptiktan sonra haber veriyorsun onemli olan plani netlestirmeden birbirimize ne dusundugumuzu sormak" dedi. Yani birkac saatlik bir kahvalti planina hayir diyecegini düşünmemiştim, ayrica onay ya da izin almam mi gerekiyor, bu bana çok saçma geliyor, haber de veriyorum zaten ve partilemeye gitmiyorum...

3. Örnek, 2 ay antalyada bir ev tutmuştuk tatil amaçlı. Eşim evden çalışıyordu ben çalışmıyordum o dönem. Ailem de o semte 1 haftaligina tatile geldi, bir pansiyonda kaldilar. Ara sira görüştük onlarla. Bana "kizim biz yarin arabayla yarim saat mesafede Kemer'e gidicez akşam dönücez, istiyorsan gel sen de" . Eşim çalıştığı için gelemezdi, ben de ailemle tatil yapmayı özlemiştim, günübirlik olabilir diye düşündüm eve gelip eşime sordum. Ailemleyim diye sorun olmaz diye düşünüyordum. Bana "ben burada çalışırken sen ailenle tatil mi yapacaksın, bu senin içine siniyor mu, öncelik bizim kendi ailemizdir bunu unutma" gibi konuştu. Tabiki öncelik kendi ailemiz ama diğer insanlar da benim ailem ve onlarla vakit geçirmem kötü mü? Uzun bir tartışma oldu ben de gitmiyorum tamam dedim, sonra git git diye israr etti moralim bozuldu diye. Gittim ama hiç keyifli değildim.

Bu şekilde pek çok örneğim var. Evlendikten sonra bu şekilde kısıtlamalar olmaya başladı, bir güvensizlik yaratmıyorum, kimlerle görüştüğüm belli, bazen üzerimde beni geren ve boğan psikolojik baskı hissediyorum ve hep alttan alıyorum, tartışma çok uzayınca "tamam dikkat edeceğim" diyorum sırf kafam ağrıyor tartışma bitsin yeterki diye. Sonra kendim gibi olamadığımı hissediyorum, o ne der kızar mi diye hareket ettiğimi fark ediyorum.

Ailem bir plan yapıp çağrınca geriliyorum eşim ne der diye, spontane bir plan da yapamam.
Bazen gerginlikten ağlıyorum, sinirlerim bozuluyor işin içinden çıkamadığımda, ona kendimi anlatamadığımda.

Ben ona uyum sağlamaya çalışıyorum, ama o asla esneklik sağlamıyor.
Çok mu alttan alıyorum, yoksa normal mi bunlar evlilikte?

Genişletmek için tıkla...

botegax .!.:

Merhaba, 30 yaşındayım ve 5 yıllık evliyim. 2miz de çalışıyoruz. Eşim genelde iyi hoş biridir ama bazen de ufak şeylere sinirlenen, takılan, biraz huysuzluk yapan biridir. Evlenmeden biraz farketmiştim ama, herkesin iyi yanları olduğu gibi negatif yanları da olur diye düşündüm, kimse 4 4luk değil sonuçta.

Evlendikten sonra karşılaştığım bazı yeni davranışları oldu ve bunlar beni bazen düşündürüyor.
Minimal bir arkadaş çevrem var 4-5 kız arkadaş sadece hep onlarla bir de ailemle görüşürüm, sosyal çevrem bu şekildedir.

Örnek olarak, kız arkadaşlarımla iş cikisi görüşüyorum saat 6-7 gibi, genelde 9-10 arası kalkıyorum yarim saatte evimde oluyorum. 10-11 arasi evdeyim. Ona nerdeyim, napiyorum mutlaka haber veriyorum, hem gitmeden önceki gun hem gittiğim esnada. Eşim arkadaslarimlayken bana mesajlar atmaya başlıyor, "daha kalkmadin mi, kalktin diye düşünmüştüm, cok gec olmus, bilsem daha farkli konuşurduk"vb yaziyor da yaziyor. Arkadaşlarım bile farkediyor sürekli mesajlastigim icin bir problem mi var diye. Ben de zaten tartisma olmasin diye kalkiyorum eve geciyorum. Otobuste yine surekli mesajlar atiyor, "otobus kalabalik mi, kac dk var inmene, keske daha erken kalksaydin, eşin senin daha erken kalkmani istiyorsa arkadaslarından onemli değildir bu" vb.. Korumaya da calisiyor anlıyorum ama beni çook geriyor. Psikolojik baskı oluyor. Bazen arkadaslarimla görüştugume pişman oluyorum. Arkadaşlarım da evli ve kimsede bu problemi görmüyorum. Bu örnek pek çok kez oldu.

2. Örnek, bir cumartesi kız arkadaşımla konuştum kahvaltı yapalim dedik, hem gündüz planı , eve gec gelmek de yok bir problem olmaz dedim :) Eşim evde değildi. Saat gündüz 11 gibi buluşacaktık. Plan yapinca, daha evden cikmadan eşime yazdim. Bana yine bozuldu ve trip atmaya başladı. Ne oldu dedim daha çıkmadan sana haber veriyorum dedim. "Plani yaptiktan sonra haber veriyorsun onemli olan plani netlestirmeden birbirimize ne dusundugumuzu sormak" dedi. Yani birkac saatlik bir kahvalti planina hayir diyecegini düşünmemiştim, ayrica onay ya da izin almam mi gerekiyor, bu bana çok saçma geliyor, haber de veriyorum zaten ve partilemeye gitmiyorum...

3. Örnek, 2 ay antalyada bir ev tutmuştuk tatil amaçlı. Eşim evden çalışıyordu ben çalışmıyordum o dönem. Ailem de o semte 1 haftaligina tatile geldi, bir pansiyonda kaldilar. Ara sira görüştük onlarla. Bana "kizim biz yarin arabayla yarim saat mesafede Kemer'e gidicez akşam dönücez, istiyorsan gel sen de" . Eşim çalıştığı için gelemezdi, ben de ailemle tatil yapmayı özlemiştim, günübirlik olabilir diye düşündüm eve gelip eşime sordum. Ailemleyim diye sorun olmaz diye düşünüyordum. Bana "ben burada çalışırken sen ailenle tatil mi yapacaksın, bu senin içine siniyor mu, öncelik bizim kendi ailemizdir bunu unutma" gibi konuştu. Tabiki öncelik kendi ailemiz ama diğer insanlar da benim ailem ve onlarla vakit geçirmem kötü mü? Uzun bir tartışma oldu ben de gitmiyorum tamam dedim, sonra git git diye israr etti moralim bozuldu diye. Gittim ama hiç keyifli değildim.

Bu şekilde pek çok örneğim var. Evlendikten sonra bu şekilde kısıtlamalar olmaya başladı, bir güvensizlik yaratmıyorum, kimlerle görüştüğüm belli, bazen üzerimde beni geren ve boğan psikolojik baskı hissediyorum ve hep alttan alıyorum, tartışma çok uzayınca "tamam dikkat edeceğim" diyorum sırf kafam ağrıyor tartışma bitsin yeterki diye. Sonra kendim gibi olamadığımı hissediyorum, o ne der kızar mi diye hareket ettiğimi fark ediyorum.

Ailem bir plan yapıp çağrınca geriliyorum eşim ne der diye, spontane bir plan da yapamam.
Bazen gerginlikten ağlıyorum, sinirlerim bozuluyor işin içinden çıkamadığımda, ona kendimi anlatamadığımda.

Ben ona uyum sağlamaya çalışıyorum, ama o asla esneklik sağlamıyor.
Çok mu alttan alıyorum, yoksa normal mi bunlar evlilikte?

Genişletmek için tıkla...

aslistcgl .!.:

Eşiniz sizi kontrol altına almaya çalışıyor sadece. Düşünen insan mesaj atmaz ki kaçta geleceğini öğrenip arabayla veya taksiyle gelip kapıdan alır. Beni merak ediyor diye normalleştirmeyin. Ailenizle bile görüşmenizi sorun ediyor. Siz de ona uyarsanız ne arkadaşınız kalır yakında ne aileniz. Resti çekin.

Genişletmek için tıkla...

paki34 .!.:

Ay kusura bakmayın ama hiç çekemem böyle adamı. Lisede böyle sevgililerimiz vardı ay beni koruyor kıskanıyor falan sanardık. Ama tabiki lisede diyorum. Şimdi evli barklı insanız. Herkes yetişkin gibi davranmalı. Hadi geç saate korktu telaş oldu. Sabah kahvaltısına müdahale etmesi, annelerle gitmene vay ben çalışıyorum a bağlaması o kadar saçma ki. İnsan zaten saat ya da mekan problemi olmadığı sürece eşine haber verir izin almaz.

Genişletmek için tıkla...

botegax .!.:

Çook haklısınız, aslında inanin çok tepki veriyorum.
Mesajlaşırken de tepki verdiğim için tartişiyoruz, eve geldiğimde de 1-2 gün konu üzerine tartışma oluyor.

Bazen bağıra cagira anlatmaya çalışıyorum kendimi, bazen güzellikle. Ama anlamıyor beni.
Ona göre o haklı çünkü, benim prensiplerim var diyor.

Evlilik öncesi böyle değildi, bu kadar kati ve keskin değildi.

Genişletmek için tıkla...

Began .!.:

Üstelik eşinden gizli kumar oynayıp yüklü miktarda para batıran bir koca.

Genişletmek için tıkla...

Aystkaramelmahkiyato .!.:

Mıy mıy mıy laf yetiştiren bir erkek olmak yerine, gitsin karısını kafe önünde beklesin, sonrada eve getirsin.

Bu adam sizi böyle sindirip, sizi suçlu hissettirip, sizi hayattan izole etmeye çalışıyor. Sizi sindirip, izole ettikçe beyninizi yiyecek.

Genişletmek için tıkla...