Evet hanımlar ana baba dedik güvendik başımıza türlü işler açtılar.
Kısaca anlatmam gerekirse 14 yıllık evliyiz ve şuan 3.
Tup bebek denememde kavustugumuz bebegimizi taşıyorum Karnimda hep bunun hayalini kurmuştuk çok şükür oldu.Onca yıldan sonra kavustugum bebegime ağız tadıyla maddi anlamla istediğim hiç birseyi yapamıyoruz oysa ne hayallerimiz vardı.
Eşimin ailesinin başımıza açtığı borçlar yüzünden altınlarımıza takılarımıza el koymalarindan onca maddi sıkıntılar içinde hastane hastane gezerken kimseden maddi manevi destek gormeyisimizden nerden tutsam elimde kaliyorlar eşimin üstüne birsuru borç bıraktılar ödemeye uğraşmıyorlar aldığımız maaş hep tedavimiz icin cektigimiz kredilere gidiyor çok büyük sıkıntıdayız halbuki biz kredi ile degil şimdi kenarda duran ziynetlerimizle yaptirabilirdik tedavilerimizi en azindan borcumuz olmazdı eşimin maaşı ile çok rahat gecinebilerdik ama maalesef suan bebeğimin zorunlu ihtiyaclarini bile borç ile taksit ile alabiliyorum neden
kimin yüzünden anne babamız yüzünden.. suçlu kim biz..
suçumuz ne?
annemiz babamız diyip güvenmek..
off kusura bakmayın kısa dedim uzattım
Bu aralar hamilelik hormonlarıminda etkisiyle bu konulari fazlaca düşünmeye başladım. Anlatmasam çatlicam artık
tek tesellimiz eşimin ve benim tek duamız kabul oldu
çok şükür bin şükür
Sizce ben ne yapmalıyım???