Ahh Vanilya ahhh;
Canım benim Ladyybird'e katılıyorum lütfen komedi - macera vs izle..
Biliyormusun az evvel eşimin büyük ablasından İstinye'den geldik. Öğleden sonra benim malesef hiç görmediğim eşimin annesi ve babasının mezarını ziyaret ettik. Sonra da ablamızın anneler gününü kutladık.
O 58 yaşlarında, ailemizin büyüğü, annemiz. Tıbbi kimya doktorası olan akademisyen, çok kültürlü, dünya tatlısı bir kadındır. 37-38 yaşlarında evlenmişler eniştemizle, birbirlerini çok sevmişler.. Aile olmayı istemişler.. Ancak 3 düşük ile sonuşlanmış bu istekleri. Tabii 20 yıl evvelki teknolojiyle malesef bebek sahibi olamamışlar. Birbirlerini, insanları ve hayvanları çok seviyorlar. Her daim evlerinde sokaktan buldukları bir kedi ve bir köpek beslemişler. 23 yaşındaki kedileri geçen sene öldü. Yaşadığı evlat acısını unutamam. Ona sokaktan çok güzel bir kedi yavrusu götürdük bir kaç ay sonra. Şimdi yeni kızı ceylan ve köpekleri afife jale ile çok mutlular.. Ellerinden geldiğince ortanca ablamızın iki oğlunun eğitimine ve başka insanlara yardımcı oluyorlar. Neden bilmem evlat alma yoluna gitmemişler. Çocuk sahibi olamamaları konusu hiç açılmadı, hiç konuşmadık biz. Neden evlat edinme yoluna gitmediler bilmiyorum. Çünkü öyle sevgi dolular ki ikisi de. Belki de ortanca görümcemin çocuklarını çok benimsediler, belki yaşları geçti evlat edinmeyi göze alamadılar.. Bilemiyorum.
Ama hep hayal ettiğim bişii var: Allah nasip edip doğum yaptığımda, bebeğimi-bebeklerimi hemşirenin ilk ona vermesini istiyorum. Büyütürken de hep yanımda olmalarını istiyorum.
Neyse..
Hayat her zaman istediklerimizi bize vermiyor canım. Ya da kolay vermiyor..
İstemekten hiç vazgeçmemeliyiz. Sende sakın vazgeçme.