- 11 Aralık 2018
- 42.725
- 265.392
- 598
Tahmin ettim bu cevabı vereceğiniziValla bu konuda radarlarım çok açıktır. Hem öğretmen hem özel çocuk annesi olarak. 1 tane büyük ihtimal otizmli çocuk vardı ve durumu gerçekten kızımdan daha kötüydü ve o sınıfa da replik verilmişti. O çocuk da dondu kaldı
Kesinlikle çocuğun durumuna göre pozitif ayrımcılık yapmalarını bekleyebilirsiniz gayet doğal,ilk söylediğinizde öğretmenin de farklı bir çözümle ya da sizin cözümünüzle gelmesi gerekiyordu sonuçta çocuğunu en iyi tanıyan sizsiniz... Gösteriye gelince çocuk elinden almış direk o an öğretmenin de yapacağı bir şey yoktu bende..çok takılmayın buraya kadar güzel gelmiş o da nazarligi olsunHerkese iyi akşamlar. Akşam akşam beni üzen bir konuyu size danışmak istedim. Belki farklı bir bakış açısı geliştirmemi sağlayacak yorumlar gelir diye umuyorum.
5,5 yaşında dehb’li bir kızım var aynı zamanda konuşma apraksisi var. Açıklamak gerekirse alıcı dil yaşına uygun ancak ifade edici dil çok çok zor gelişti. Şu an uzun uzadıya kendini anlatıyor ama büyük ihtimal şuraya ses kaydını atsam dediklerinin yüzde 80’ini anlamazsınız.
Bugün anaokulunuzun yıl sonu gösterisi vardı. Yıl sonu gösterileri tıpkı 23 Nisan gösterileri gibi benim için çok stresli olmuştur. Çocukların 3-4 saatlik bekleme süreçleri, yine 3-4 adet kostüm değişiklikleri vs tipik bir çocuk için bile zorken benim kızım için travmatik olabiliyor. Acıktığı için ağlıyor, yorulduğu için ağlıyor, fermuar canımı acıtıyor diyor vs.
Bugün yine yüreğim ağzımda, ablalarını da alıp gösteriye gittim. Tahmin ettiğim gibi her sınıf için 6-7 adet dans şarkısı bir sürü de kostüm seçilmişti. Kızım şaşırtıcı biçimde uyumluydu. Biraz çılgın dansetti ama yine de gösterinin tadını çıkardı diyebilirim.
Sonra İngilizce sunuma sıra geldi. Daha önce kendi dilinde konuşma problemi yaşayan bir çocuğun İngilizce bir sunumda nasıl performans göstereceğiyle ilgili şüphelerim olduğunu, en azından 2’li gruplar halinde yaparlarsa kızımın arkadaşına eşlik edebileceğini söyledim ki ben de öğretmenim bu yanlış bir tutum olmazdı. İngilizce öğretmeni gösteri planına uygun olmadığını söyledi. Tamam dedim ve kızımın repliklerini istedim. Branşımın İngilizce olduğunu ve yardım edebileceğimi söyledim.
10 gün önce rica etmeme rağmen 3 gün kala geldi replik. Ben üzmeden bunaltmadan arabada, uyku öncesi çalıştırdım ve kızım repliğini ezberledi. Ancak bugün gösteri esnasında çocuklar birbirine mikrofonu uzatırken, sıra kızıma geldiğinde kızım ağzını açtı ve dona kaldı. Yanındaki arkadaşı birkaç saniye sonra elinden eldı mikrofonu ve gösteri tamamlandı.
Dahası bir sonraki sınıfın İngilizce gösterisi, bir şarkıydı. Hep birlikte söylediler. Madem böyle bir imkan vardı. Konuşma problemi olan bir çocuğun bulunduğu sınıfa şarkı söyletilemez miydi? Ya da o mikrofonu alıp ufak bir hatırlatmayla o repliği söylemesine yardım edilemez miydi?
Şimdi objektif fikirlerinizi merak ediyorum. Hani bir söz vardır: başkalarına gösterdiğin empati kadarını hak edersin diye. Ben bir öğretmen ve bir veli olarak tüm çocuklara hep benim çocuğum gibi yaklaştım. Şimdi ben de empati bekliyorum. Sesle, ışıkla, duyusal uyaranlarla ve konuşma zorluğuyla mücadele eden bir çocuğa bu kadarcık pozitif ayrımcılık bekleyip öğretmenle konuşmam hata mı olur sizce?
İsterseniz fotoğraf atabilirim. O çocuğun olduğu gösteriden. Yalan söylediğimi mi ima ettiniz?Tahmin ettim bu cevabı vereceğinizi
Aynı öğretmen mi girecek derse?Bence öğretmen hatirlar o kadar da değil yani
Yok bakarak anlayamayabileceğinizi ima ettim.İsterseniz fotoğraf atabilirim. O çocuğun olduğu gösteriden. Yalan söylediğimi mi ima ettiniz?
Veli gözüyle bakınca evet bende sizin gibi üzülürdüm. Gece uyuyamazdım bile belki. Ama bir öğretmen olarak öğretmen gözüyle bakınca da belki diğer öğretmenle aynısı olmasın diye seçti bunu değiştirmek istemedi. Ya da o an stresle nasıl telafi edeceğini düşünemedi. Belki o an kızınız çok üzüldü ama bir deneyim olarak bakmaya çalışın.Herkese iyi akşamlar. Akşam akşam beni üzen bir konuyu size danışmak istedim. Belki farklı bir bakış açısı geliştirmemi sağlayacak yorumlar gelir diye umuyorum.
5,5 yaşında dehb’li bir kızım var aynı zamanda konuşma apraksisi var. Açıklamak gerekirse alıcı dil yaşına uygun ancak ifade edici dil çok çok zor gelişti. Şu an uzun uzadıya kendini anlatıyor ama büyük ihtimal şuraya ses kaydını atsam dediklerinin yüzde 80’ini anlamazsınız.
Bugün anaokulunuzun yıl sonu gösterisi vardı. Yıl sonu gösterileri tıpkı 23 Nisan gösterileri gibi benim için çok stresli olmuştur. Çocukların 3-4 saatlik bekleme süreçleri, yine 3-4 adet kostüm değişiklikleri vs tipik bir çocuk için bile zorken benim kızım için travmatik olabiliyor. Acıktığı için ağlıyor, yorulduğu için ağlıyor, fermuar canımı acıtıyor diyor vs.
Bugün yine yüreğim ağzımda, ablalarını da alıp gösteriye gittim. Tahmin ettiğim gibi her sınıf için 6-7 adet dans şarkısı bir sürü de kostüm seçilmişti. Kızım şaşırtıcı biçimde uyumluydu. Biraz çılgın dansetti ama yine de gösterinin tadını çıkardı diyebilirim.
Sonra İngilizce sunuma sıra geldi. Daha önce kendi dilinde konuşma problemi yaşayan bir çocuğun İngilizce bir sunumda nasıl performans göstereceğiyle ilgili şüphelerim olduğunu, en azından 2’li gruplar halinde yaparlarsa kızımın arkadaşına eşlik edebileceğini söyledim ki ben de öğretmenim bu yanlış bir tutum olmazdı. İngilizce öğretmeni gösteri planına uygun olmadığını söyledi. Tamam dedim ve kızımın repliklerini istedim. Branşımın İngilizce olduğunu ve yardım edebileceğimi söyledim.
10 gün önce rica etmeme rağmen 3 gün kala geldi replik. Ben üzmeden bunaltmadan arabada, uyku öncesi çalıştırdım ve kızım repliğini ezberledi. Ancak bugün gösteri esnasında çocuklar birbirine mikrofonu uzatırken, sıra kızıma geldiğinde kızım ağzını açtı ve dona kaldı. Yanındaki arkadaşı birkaç saniye sonra elinden eldı mikrofonu ve gösteri tamamlandı.
Dahası bir sonraki sınıfın İngilizce gösterisi, bir şarkıydı. Hep birlikte söylediler. Madem böyle bir imkan vardı. Konuşma problemi olan bir çocuğun bulunduğu sınıfa şarkı söyletilemez miydi? Ya da o mikrofonu alıp ufak bir hatırlatmayla o repliği söylemesine yardım edilemez miydi?
Şimdi objektif fikirlerinizi merak ediyorum. Hani bir söz vardır: başkalarına gösterdiğin empati kadarını hak edersin diye. Ben bir öğretmen ve bir veli olarak tüm çocuklara hep benim çocuğum gibi yaklaştım. Şimdi ben de empati bekliyorum. Sesle, ışıkla, duyusal uyaranlarla ve konuşma zorluğuyla mücadele eden bir çocuğa bu kadarcık pozitif ayrımcılık bekleyip öğretmenle konuşmam hata mı olur sizce?
Şöyle söyleyeyim burası küçücük bir yer. Yaşadığım yerdeki tek kolej burası. 100 civarı öğrencisi var ve herkes herkesi tanıyor öyle söyleyeyim. Gösteriye gittiğimizde velilerin yarısına selam verip yarısıyla öpüşüyoruzYok bakarak anlayamayabileceğinizi ima ettim.
Ek: Başkasının çocuğunun bulunduğu fotoğrafları kimseye atmayın lütfen. Bir öğretmen olarak bu hassasiyette olmanızı beklerdim.
Peki.Şöyle söyleyeyim burası küçücük bir yer. Yaşadığım yerdeki tek kolej burası. 100 civarı öğrencisi var ve herkes herkesi tanıyor öyle söyleyeyim. Gösteriye gittiğimizde velilerin yarısına selam verip yarısıyla öpüşüyoruz
bence bu o kadar normal, öylesine aıradan bir durum ki. Çocuğunuzun özel durumu olmasa belki “ bizimki dondu kaldı “ diye gülerek anlatacağınız bir olayı özel durumu olduğu için farklı yorumluyorsunuz. Ben belki anlayamıyorum sizin hislerinizi o nedenle böylesine rahat bir yorum yapıyor olabilirim ama kendi çocuğumda böyle bir durum olsa hiç öğretmenle sonradan görüşmeye ihtiyac hissetmem. 5-6 yaş çocugu yapmış yapamamış hiç takılmam. Ben kendi birinci sınıf müsameremi hatırlıyorum, donmuş kalmıştım, sonra kendime gelip dizimi kaşıyarak dizemi söylemiştim çünkü kilotlu çorap kaşındırıyordu :) iyi, kötü, hatıra bunların hepsi. Bunaltmayın kendinizi.. Ancak bugün gösteri esnasında çocuklar birbirine mikrofonu uzatırken, sıra kızıma geldiğinde kızım ağzını açtı ve dona kaldı. Yanındaki arkadaşı birkaç saniye sonra elinden eldı mikrofonu ve gösteri tamamlandı.
Hayır kaynaştırma değil raporumuz yok. Öğretmenimiz bilişsel anlamda ve öğrenme hızı bakımından yaşıtlarından farkı olmadığını düşünüyor.ben de öğretmenim ve inanın özel gereksinimi olan bir çocuğunuz yoksa bu kadar alakalı, özel olarak çocukları düşünüp etkinlikleri ve dersleri ona göre uyarlayacak öğretmen bulmak çok zor. öğretmenlik sevgi ve sabır işi ve çok fazla sevgisiz, "amaan hangi biriyle uğraşayım" havasında öğrermen var maalesef. kızınız için tabii ki bir şey düşünülebilirdi ama sanırım kaynaştırma öğrencisi ve böyle olduğunda gerçekten kimse bunu dikkate almıyor. yani zahmet edip repliği hemen yollamayı bile düşünmemiş. ne kadar zamanı olsa o kadar iyi olur dememiş. bir yazı okumuştum yeni atanan öğretmenin ilgisini sınıftaki gözleri çok bozuk olan bir çocuk çekmiş ve öğretmenler odasında bahsettiğinde aman hocam o görmez zaten bütün dersleri zayıf boşverin cevabını almış. o öğretmen her derste tahtaya yazdığını kocaman harflerle kağıda yazıp o çocuğa vermiş ve çocuk o öğretmenin dersinden hep tam puan almış. böyle öğretmenlerin artması dileğiyle..
Ne güzel yazmışsınız çok teşekkürler. Bugün tüm gösteride etrafı izleyen başka bir çocuk vardı. Valla herhalde gösterinin yarısını ağlayarak geçirdim. Kim bilir annesi ne çok üzülmüştür diye.bence bu o kadar normal, öylesine aıradan bir durum ki. Çocuğunuzun özel durumu olmasa belki “ bizimki dondu kaldı “ diye gülerek anlatacağınız bir olayı özel durumu olduğu için farklı yorumluyorsunuz. Ben belki anlayamıyorum sizin hislerinizi o nedenle böylesine rahat bir yorum yapıyor olabilirim ama kendi çocuğumda böyle bir durum olsa hiç öğretmenle sonradan görüşmeye ihtiyac hissetmem. 5-6 yaş çocugu yapmış yapamamış hiç takılmam. Ben kendi birinci sınıf müsameremi hatırlıyorum, donmuş kalmıştım, sonra kendime gelip dizimi kaşıyarak dizemi söylemiştim çünkü kilotlu çorap kaşındırıyordu :) iyi, kötü, hatıra bunların hepsi. Bunaltmayın kendinizi.
Bence bu çok kötü bir fikir. Kızınız görevi başarı ile tamamlayamıyorsa hiç yapmaması sizin için daha mı iyi? Ya o anda kazandığı tecrübe?Seneye de aynı anaokuluna gidecek kızım. Eğer tutum bu şekildeyse seneye İngilizce gösteriye kızımın dahil edilmemesini isteyebilirim
Kızınızın özel durumundan bağımsız sahnede dönüp kalma her çocugun yaşayacağı birşey..bence hassas olduğunuz için bu kadar içerlenişsiniz. Kızım çok konuşkandır dört yaşında. Harika konuşuyor telaffuz vs iki dil biliyor zaten. Evde muhteşem dans ediyor bale vs ama basit bir sahne gösterisi oldu orada dans etmedi hafif sallandı sadece. Bence çok çok normal. Hiç akloma şu olsa bu olsa gelmedi. takılacak bir durum yok benceHerkese iyi akşamlar. Akşam akşam beni üzen bir konuyu size danışmak istedim. Belki farklı bir bakış açısı geliştirmemi sağlayacak yorumlar gelir diye umuyorum.
5,5 yaşında dehb’li bir kızım var aynı zamanda konuşma apraksisi var. Açıklamak gerekirse alıcı dil yaşına uygun ancak ifade edici dil çok çok zor gelişti. Şu an uzun uzadıya kendini anlatıyor ama büyük ihtimal şuraya ses kaydını atsam dediklerinin yüzde 80’ini anlamazsınız.
Bugün anaokulunuzun yıl sonu gösterisi vardı. Yıl sonu gösterileri tıpkı 23 Nisan gösterileri gibi benim için çok stresli olmuştur. Çocukların 3-4 saatlik bekleme süreçleri, yine 3-4 adet kostüm değişiklikleri vs tipik bir çocuk için bile zorken benim kızım için travmatik olabiliyor. Acıktığı için ağlıyor, yorulduğu için ağlıyor, fermuar canımı acıtıyor diyor vs.
Bugün yine yüreğim ağzımda, ablalarını da alıp gösteriye gittim. Tahmin ettiğim gibi her sınıf için 6-7 adet dans şarkısı bir sürü de kostüm seçilmişti. Kızım şaşırtıcı biçimde uyumluydu. Biraz çılgın dansetti ama yine de gösterinin tadını çıkardı diyebilirim.
Sonra İngilizce sunuma sıra geldi. Daha önce kendi dilinde konuşma problemi yaşayan bir çocuğun İngilizce bir sunumda nasıl performans göstereceğiyle ilgili şüphelerim olduğunu, en azından 2’li gruplar halinde yaparlarsa kızımın arkadaşına eşlik edebileceğini söyledim ki ben de öğretmenim bu yanlış bir tutum olmazdı. İngilizce öğretmeni gösteri planına uygun olmadığını söyledi. Tamam dedim ve kızımın repliklerini istedim. Branşımın İngilizce olduğunu ve yardım edebileceğimi söyledim.
10 gün önce rica etmeme rağmen 3 gün kala geldi replik. Ben üzmeden bunaltmadan arabada, uyku öncesi çalıştırdım ve kızım repliğini ezberledi. Ancak bugün gösteri esnasında çocuklar birbirine mikrofonu uzatırken, sıra kızıma geldiğinde kızım ağzını açtı ve dona kaldı. Yanındaki arkadaşı birkaç saniye sonra elinden eldı mikrofonu ve gösteri tamamlandı.
Dahası bir sonraki sınıfın İngilizce gösterisi, bir şarkıydı. Hep birlikte söylediler. Madem böyle bir imkan vardı. Konuşma problemi olan bir çocuğun bulunduğu sınıfa şarkı söyletilemez miydi? Ya da o mikrofonu alıp ufak bir hatırlatmayla o repliği söylemesine yardım edilemez miydi?
Şimdi objektif fikirlerinizi merak ediyorum. Hani bir söz vardır: başkalarına gösterdiğin empati kadarını hak edersin diye. Ben bir öğretmen ve bir veli olarak tüm çocuklara hep benim çocuğum gibi yaklaştım. Şimdi ben de empati bekliyorum. Sesle, ışıkla, duyusal uyaranlarla ve konuşma zorluğuyla mücadele eden bir çocuğa bu kadarcık pozitif ayrımcılık bekleyip öğretmenle konuşmam hata mı olur sizce?
Çocuğun yüzünü kapatacaktım. Kalabalık bir sınıfın uzaktan çekimi. Zaten yüz de seçilmiyor. Fotoğrafı gördüğünüzde tersliğin ne olduğunu hemen anlayabilirdinizYok bakarak anlayamayabileceğinizi ima ettim.
Ek: Başkasının çocuğunun bulunduğu fotoğrafları kimseye atmayın lütfen. Bir öğretmen olarak bu hassasiyette olmanızı beklerdim.
O cocuğa ağlamanız gösterinin yarısonda falan hiç normal değil. Bence terapi alın. Çocuğunuzu olduğu gibi kabul etmekte zorlanıyorsunuz bu çok açıkNe güzel yazmışsınız çok teşekkürler. Bugün tüm gösteride etrafı izleyen başka bir çocuk vardı. Valla herhalde gösterinin yarısını ağlayarak geçirdim. Kim bilir annesi ne çok üzülmüştür diye.
Benim 3 çocuğum var, ufaklığın en küçüğü. İnsanın yumuşak karnı evladı olurmuş en çok kızımda anladım ben. Hani bir el varmış da o el sürekli kalbinizi sıkıyormuş gibi
Ben de bu tür gösterileri hep gözyaşım pıt pıt izlerim. Yapamayan çocuğa da hiç bir etiket yapıştırmam. Annesinin üzüldüğü falan hiç aklıma gelmez çünkü çocuk bu, yapması, yapamaması hiç bir şey ifade etmez. Önemli olan keyif almaları, süreci yaşamaları, deneyim kazanmaları benim gözümde. Yani siz çocuğum yapamamasını fazla önemsiyorsunuz bence. Yeri geliyor baş rol oyuncuları takılıp kalıyor, yanlış söylüyor okul gösterisinde gülüp, alkışlıyoruz.Ne güzel yazmışsınız çok teşekkürler. Bugün tüm gösteride etrafı izleyen başka bir çocuk vardı. Valla herhalde gösterinin yarısını ağlayarak geçirdim. Kim bilir annesi ne çok üzülmüştür diye.
Benim 3 çocuğum var, ufaklığın en küçüğü. İnsanın yumuşak karnı evladı olurmuş en çok kızımda anladım ben. Hani bir el varmış da o el sürekli kalbinizi sıkıyormuş gibi
Bu şekildeyse evet olabilirdi ben her sınıf ayrı bir konsept sandımAslında psikiyatrımıza da danıştım. Kızım son derece dışa dönük bir çocuk. Söyledikleri anlaşılır olmasa da bir şekilde söyleyeceğini ve başarma hissini tatmasının olumlu olacağını söyledi doktorumuz. Kızımın kırılgan bir yapısı olsa ben de müsade etmezdim açıkçası.
Beni kızdıran ben söyleyebildiğini biliyorum öğretmeni de biliyor. Çaktırmadan mikrofonu tekrar uzatabilir ya da arkadan hatırlatma yapabilirdi. Anasınıfı 6 şube. 4 tanesi şarkılı İngilizce gösterisi hazırlamıştı. O şarkılardan birini kızımın sınıfına düşünebilirdi bence.
Asla. Kızım benim kahramanım. O kadar güçlüğe rağmen o sahneye çıkması hatta o boncuklu pullu kıyafetleri giymesi bile benim için onunla gurulanma sebebi.Bence bu çok kötü bir fikir. Kızınız görevi başarı ile tamamlayamıyorsa hiç yapmaması sizin için daha mı iyi? Ya o anda kazandığı tecrübe?
Siz diğer velilere rezil olduğunuzu düşünerek mi kendinizi kötü hissediyorsunuz?
Yüzü kapalı bir çocukta tersliğin ne olduğunu bir fotoğraftan anlayabilmem için çocuğun bedensel engelli olması gerekiyor. Bunu bir özel eğitimci olarak söylüyorum.Çocuğun yüzünü kapatacaktım. Kalabalık bir sınıfın uzaktan çekimi. Zaten yüz de seçilmiyor. Fotoğrafı gördüğünüzde tersliğin ne olduğunu hemen anlayabilirdiniz
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?