Şöyle ki otizm gibi dehb’de yelpaze aslında. Kızımın hiperaktivitesi de dikkat dağınıklığı d dürtüselliği de çok yoğun. İlaca dirençli. Dikkat dağınıklığı ile birlikte ve apraksi ve karşıt gelme bozukluğu da var. Doktorumuzun dediği çok büyük ihtimal disleksisi de olacak. Belirtileri uzun süredir bizimle. Keşke sizin dediğiniz gibi olsaYüzü kapalı bir çocukta tersliğin ne olduğunu bir fotoğraftan anlayabilmem için çocuğun bedensel engelli olması gerekiyor. Bunu bir özel eğitimci olarak söylüyorum.
Çocuğunuz için özel durumu var bile denemez. Bize dehb’li çocuk gelince amaaan bişeyi yok diyoruz. Çok kolay kontrol altına alınabilen bir durum. Kendinizi bu kadar üzüp sıkmanıza anlam veremedim o yüzden.
Dehb’nin ne olduğunu biliyorum. Dil terapisi alıyor mu çocuk? Raporu yok dediniz, bu kadar sorun varken neden raporu yok?Şöyle ki otizm gibi dehb’de yelpaze aslında. Kızımın hiperaktivitesi de dikkat dağınıklığı d dürtüselliği de çok yoğun. İlaca dirençli. Dikkat dağınıklığı ile birlikte ve apraksi ve karşıt gelme bozukluğu da var. Doktorumuzun dediği çok büyük ihtimal disleksisi de olacak. Belirtileri uzun süredir bizimle. Keşke sizin dediğiniz gibi olsa
ilginc bir bakis aciniz var. anne neden üzülsün ki 5 yasindaki cocugum sıkıldı oynamadi diye?Ne güzel yazmışsınız çok teşekkürler. Bugün tüm gösteride etrafı izleyen başka bir çocuk vardı. Valla herhalde gösterinin yarısını ağlayarak geçirdim. Kim bilir annesi ne çok üzülmüştür diye.
Haftada 5 saat özel eğitim, 4 seans dil terapisi ve 2 seans ergoterapi alıyor. Doktorumuz maddi olarak zorlanmıyorsak şimdilik rapora gerek olmadığını söylüyorDehb’nin ne olduğunu biliyorum. Dil terapisi alıyor mu çocuk? Raporu yok dediniz, bu kadar sorun varken neden raporu yok?
Ama davranışlarınız öyle değil. Çocuk hisse değil davranışa bakar. Ve malesef çocuğu olduğu gibi kabul etmiyorsunuz hep mücadele etmesini başarmasını bekliyorsunuz. Lütfen terapi alın..çocuğunuzun geleceği için bunu yapınAsla. Kızım benim kahramanım. O kadar güçlüğe rağmen o sahneye çıkması hatta o boncuklu pullu kıyafetleri giymesi bile benim için onunla gurulanma sebebi.
Tipik bir çocuk için su gibi akıp giden birşeyi benim çocuğum mücadele ederek başarıyor çünkü ses, ışık, kalabalık herşey dikkatini dağıtıyor. Bu çabayı görmezden gelen bir öğretmen seneye de aynı davranacaktır bence. O yüzden aynı senaryoyu tekrar yaşamaya gerek yok diye düşündüm
Raporu olunca ne olacakmış, doktorunuza sordunuz mu?Haftada 5 saat özel eğitim, 4 seans dil terapisi ve 2 seans ergoterapi alıyor. Doktorumuz maddi olarak zorlanmıyorsak şimdilik rapora gerek olmadığını söylüyor
yuzde yuz katiliyorum.Ama davranışlarınız öyle değil. Çocuk hisse değil davranışa bakar. Ve malesef çocuğu olduğu gibi kabul etmiyorsunuz hep mücadele etmesini başarmasını bekliyorsunuz. Lütfen terapi alın..çocuğunuzun geleceği için bunu yapın
Tipik çocuklar da aynı bu şekil davranabiliyorlar.Asla. Kızım benim kahramanım. O kadar güçlüğe rağmen o sahneye çıkması hatta o boncuklu pullu kıyafetleri giymesi bile benim için onunla gurulanma sebebi.
Tipik bir çocuk için su gibi akıp giden birşeyi benim çocuğum mücadele ederek başarıyor çünkü ses, ışık, kalabalık herşey dikkatini dağıtıyor. Bu çabayı görmezden gelen bir öğretmen seneye de aynı davranacaktır bence. O yüzden aynı senaryoyu tekrar yaşamaya gerek yok diye düşündüm
Muhtemelen özel okum ve aynı öğretmen girecektir, çocuğun mizacini ve özel durumunu bir ogretmen hatırlar ya da not alması lazım ve ciddiye de alması lazımAynı öğretmen mi girecek derse?
Ben not almadıysam hatırlamam. Böyle bir talebi ciddiye almayacağım için de hatırlamayabilirim. Milyon tane çocuk geçiyor elimizden. Her velinin bir sene sonrası için gelen taleplerini siz hatırlıyorsanız tebrik ederim.
Yani tek bir durumla bağlantılı olarak yorumluyorsunuz. Çok uzun ve zor bir yol yürüdük. Ağlamadan 1 dk durmayan, asla oturmayan, okul kapısında saatlerce ve aylarca ağlayan bir çocuktan servise binip okuluna giden, her gece yarın okul var mı anne diyen, derdini uzun uzadıya anlatan, etkinliklere katılan bir çocuğa dönüştü kızım. Biz onun herşeyini ve her halini seviyoruz.Ama davranışlarınız öyle değil. Çocuk hisse değil davranışa bakar. Ve malesef çocuğu olduğu gibi kabul etmiyorsunuz hep mücadele etmesini başarmasını bekliyorsunuz. Lütfen terapi alın..çocuğunuzun geleceği için bunu yapın
Tabiki de yıprandığımız doğru. 2 tane daha kızımız var. Onlarla minimum ilgilenerek, kendimize hiç vakit ayırmayarak, haftada 3 gün toplan 3 saat yol gidip gelerek ulaştık bu günlere. Gelecekle ilgili kaygılarımız da hat safhada.yuzde yuz katiliyorum.
cocugunuz icin yaptiklariniz, emeginiz takdire şayan ama bu surec sizi de yipratmis bence.
Maalesef alternatif yok. Kreşler var onlar da eğitim açısından yeterli değil. Keşke bu kadar uzun tutmasalar bu gösterileri. Çocuklar doya doya eğlense. Sonra dondurmasını yeyip, uçan balonunu alıp evine dönseÇok sıkıntılı gelmedi bana durum, okurken daha kötüsünü bekledim o yüzden belki.
Alternatifiniz var mı bilmiyorum, ben anaokulu/kreşte gösterilere karşıyım, çocukları yazdırdığımız okullarda ilk sorularımdandı bu.
Seneye devlet anaokuluna gidecek kızım, kesin olacak ve bence hiç hoş değil.
Seneye de aynı yere gidecek dediğinize göre alternatifiniz yok, 1 yaş büyümüş olacak, daha kolay olur muhtemelen.
Ama oğlumu düşünüyorum, yaş 9, dehbli, bir gösteride kısa da olsa replik söylemesi zor.
Başka şekilde dahil edilse daha iyi olur.
Dehb bir oğlum var . 7 yaşında . Sadece sizi anlıyorum demeye geldim .Herkese iyi akşamlar. Akşam akşam beni üzen bir konuyu size danışmak istedim. Belki farklı bir bakış açısı geliştirmemi sağlayacak yorumlar gelir diye umuyorum.
5,5 yaşında dehb’li bir kızım var aynı zamanda konuşma apraksisi var. Açıklamak gerekirse alıcı dil yaşına uygun ancak ifade edici dil çok çok zor gelişti. Şu an uzun uzadıya kendini anlatıyor ama büyük ihtimal şuraya ses kaydını atsam dediklerinin yüzde 80’ini anlamazsınız.
Bugün anaokulunuzun yıl sonu gösterisi vardı. Yıl sonu gösterileri tıpkı 23 Nisan gösterileri gibi benim için çok stresli olmuştur. Çocukların 3-4 saatlik bekleme süreçleri, yine 3-4 adet kostüm değişiklikleri vs tipik bir çocuk için bile zorken benim kızım için travmatik olabiliyor. Acıktığı için ağlıyor, yorulduğu için ağlıyor, fermuar canımı acıtıyor diyor vs.
Bugün yine yüreğim ağzımda, ablalarını da alıp gösteriye gittim. Tahmin ettiğim gibi her sınıf için 6-7 adet dans şarkısı bir sürü de kostüm seçilmişti. Kızım şaşırtıcı biçimde uyumluydu. Biraz çılgın dansetti ama yine de gösterinin tadını çıkardı diyebilirim.
Sonra İngilizce sunuma sıra geldi. Daha önce kendi dilinde konuşma problemi yaşayan bir çocuğun İngilizce bir sunumda nasıl performans göstereceğiyle ilgili şüphelerim olduğunu, en azından 2’li gruplar halinde yaparlarsa kızımın arkadaşına eşlik edebileceğini söyledim ki ben de öğretmenim bu yanlış bir tutum olmazdı. İngilizce öğretmeni gösteri planına uygun olmadığını söyledi. Tamam dedim ve kızımın repliklerini istedim. Branşımın İngilizce olduğunu ve yardım edebileceğimi söyledim.
10 gün önce rica etmeme rağmen 3 gün kala geldi replik. Ben üzmeden bunaltmadan arabada, uyku öncesi çalıştırdım ve kızım repliğini ezberledi. Ancak bugün gösteri esnasında çocuklar birbirine mikrofonu uzatırken, sıra kızıma geldiğinde kızım ağzını açtı ve dona kaldı. Yanındaki arkadaşı birkaç saniye sonra elinden eldı mikrofonu ve gösteri tamamlandı.
Dahası bir sonraki sınıfın İngilizce gösterisi, bir şarkıydı. Hep birlikte söylediler. Madem böyle bir imkan vardı. Konuşma problemi olan bir çocuğun bulunduğu sınıfa şarkı söyletilemez miydi? Ya da o mikrofonu alıp ufak bir hatırlatmayla o repliği söylemesine yardım edilemez miydi?
Şimdi objektif fikirlerinizi merak ediyorum. Hani bir söz vardır: başkalarına gösterdiğin empati kadarını hak edersin diye. Ben bir öğretmen ve bir veli olarak tüm çocuklara hep benim çocuğum gibi yaklaştım. Şimdi ben de empati bekliyorum. Sesle, ışıkla, duyusal uyaranlarla ve konuşma zorluğuyla mücadele eden bir çocuğa bu kadarcık pozitif ayrımcılık bekleyip öğretmenle konuşmam hata mı olur sizce?
Yahu siz niye başka birinin çocuğu için acıyarak ağlıyorsunuz ? Çocuktur bu bundan daha normal bir şey olabilir mi ? Asıl acıyor olmanız düşünce sisteminizi ortaya koyuyor bence ve bu çok yanlış bir sistem.Ne güzel yazmışsınız çok teşekkürler. Bugün tüm gösteride etrafı izleyen başka bir çocuk vardı. Valla herhalde gösterinin yarısını ağlayarak geçirdim. Kim bilir annesi ne çok üzülmüştür diye.
Benim 3 çocuğum var, ufaklığın en küçüğü. İnsanın yumuşak karnı evladı olurmuş en çok kızımda anladım ben. Hani bir el varmış da o el sürekli kalbinizi sıkıyormuş gibi
Cevap yazan herkese teşekkür ederim. Yorumların çoğunluğu aşırı hassas davrandığım yönünde oldu. Öğretmenle konuşma fikrinden vazgeçtim. Sanırım aynayı biraz da kendime tutma zamanım gelmiş. Bazen akıntıya kapılıp kendimizi sorgulamayı unutuyoruz. Kızımla ilgili tutumlarımı, endişelerimi sorgulayıp yanlış olanlardan kurtulmam gerekiyor demek kiBunu farketmemi sağlayan herkese teşekkür ederim
Kendi çocuğum tüm gösteri boyunca arkada daireler çizerek dolansaydı çok üzülürdüm çünkü. Belki annesi üzülmemiştir bilemiyorum ama ben kendi çocuğumun gösterilerini kalbim ağzımda izliyorum. 2 büyük çocuğum var hiçbirinin hiçbir etkinliğinde böyle hissetmedim ama küçük kızımda bu histen kurtulamıyorum malesef. Ağlayacak mı, tokasını çıkarıp tekrar takmaya mı çalışacak hep bir endişe.Yahu siz niye başka birinin çocuğu için acıyarak ağlıyorsunuz ? Çocuktur bu bundan daha normal bir şey olabilir mi ? Asıl acıyor olmanız düşünce sisteminizi ortaya koyuyor bence ve bu çok yanlış bir sistem.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?