Teşekkür ederim, çok farklı gerçekten insan kendi çocuğu gibi ilgileniyor =)
Benim annem de istemiyor gibiydi, hamile olmadan 1 sene önce öylesine(gerçekten benden bıktığı için) tamam seneye yapıcam falan dedi (tabi yedim mi? hayır aynen devam ettim isteğime)
Sonra pat diye kasımda öğrendim ve fecii mutlu oldum. Hatta biz amcamlar da alt katımızda oturuyor onlarında kardeşimden 27 gün küçük kızları var.. O kadar güzel, o kadar harika duygu. Bende en son anneme sen yapmıyorsan, bende birini bulup evlenirim diyordum baktı ben gidiciyim hemen yapt
Babama göre istemeden, annem ise istiyordum dedi ( ki annem istemesem bi şekilde korunurdum dedi, inanıyorum ona)
Annemi pişman ettim mi? hayır, istedim diye her türlü ilgileniyorum..
Yarın 6. aya girecek ve beni görünce (bilmiyorum belki de öylesine yapıyor bunu) "abba" diyor bu herşeyden harika, işten veya okuldan gelince beni gördüğünde gözlerinin içi güle güle kucağıma geliyor uyuyorsa sesimi duyar duymaz gözlerini açıyor, annem, babam veya herhangi birinde kimde olursa olsun beni görünce bana gelmeye çalışıyor...
Bunları gördükçe bende bir aşk oluştu, Allahım yok böyle birşey.. Anlatırken bile gözlerim doldu bak =))