- 19 Ekim 2022
- 2.514
- 6.943
- 108
- 30
- Konu Sahibi cileklipasta95
-
- #41
Bende birden fazla çocuğu olan kadınlara extra saygı duyuyorum başarabildikleri için.
Bende birden fazla çocuğu olan kadınlara extra saygı duyuyorum başarabildikleri için.Büyük konuşmayayım ama ben bir taneyle baş edemiyorum. 2. çocuğu olanlara şaşkınlıkta bakıyorum.
4 yaşta da ıyyyy öğğğ ben bunu yemem diyor hiçbir zaman değişmeyecekler biz alışacağız3 yasindan bildiriyorum 5 saat icinde 100 defa hayati sorguladim
Her seye hayir diyor , yemek uyku saati hepsi travmam oldu
Evet haklısınız, çok stres yapıyorum ağladığı zaman. Relax olmayı deniyorum ama başaramıyorum çoğu zaman. Bu konuda kendimi geliştirmeliyim.Biraz sizde sanki panik ve streslisiniz gibi böyle nasıl desem relax olmayı deneyin çok müdahaleci olmayın. Koşcak mı koşsun düşcekse düşecek,atıyor mu atsın, ağlıyor mu ağlasın cok akıllılar yani aslında ne şekilde dikkat çekebileceklerini biliyorlar sonra bunları huy ediniyorlar sizin stresinizi hissediyorlar ondan deneyin bi bunları derim.
Kendinize yüklenmeyin yeterli ilgi ve sevgiyi verdikten sonrası başka hiçbir konuda strese girmeyin geçecek.Evet haklısınız, çok stres yapıyorum ağladığı zaman. Relax olmayı deniyorum ama başaramıyorum çoğu zaman. Bu konuda kendimi geliştirmeliyim.
Kreş her çocukta farklı etki yapıyor. Benim büyük olan (3,5) çok uysal bir çocuktur. Kreş onu hırçın yaptı. Bana çok düşkündür, evdeki rahatı bulamadı. Küçük olan (2,5) aslında hırçındır. Tam aksine o kreşe daha adapte oldu. Etkinliklerde çok mutlu oluyor. Kreş sosyal medyada kendisini paylaşınca seviniyor.Kreşe başladı ondan olabilir diyorum sabır çekiyorum ama nafile.
Katılıyorum benim oğlan da çok uysaldı. Ters teptiKreş her çocukta farklı etki yapıyor. Benim büyük olan (3,5) çok uysal bir çocuktur. Kreş onu hırçın yaptı. Bana çok düşkündür, evdeki rahatı bulamadı. Küçük olan (2,5) aslında hırçındır. Tam aksine o kreşe daha adapte oldu. Etkinliklerde çok mutlu oluyor. Kreş sosyal medyada kendisini paylaşınca seviniyor.
Biz de eşimle çocuktan sonra birbirimizi yedik. Büyük badireler atlattık ama Allah’a şükür atlattık. Şimdi yarım gün en azından kendimize vakit ayırıyoruz. Evin dinamikleri şu an daha iyi oturdu.
Arkadaşıma dedim bunu geçen gün, yoo başka dertlerle geliyor o yaşlar da dediNasiii ya 3 yaşta düzelmiyo muydu bu fındıklar? bana yalan beyanda mı bulunmuşlar?
Ben 26 yaşıma geldim hala derdim bitmediArkadaşıma dedim bunu geçen gün, yoo başka dertlerle geliyor o yaşlar da dedi
Ben 26 yaşıma geldim hala derdim bitmediderdi olacakta biraz akıllanır en azından di mi? Lütfen evet diyin hahahsha mesela en azından yemeğin içine, tvye, kafama oyuncak atmasın. Balkonda otururken baradğı tabağı aşağı atmasın. beraber kitap okuyalım, gezelim, tek başına oyun oynasın. Ne zaman baba ne zaman mezara girince mi
Oofff benimki 2 yaşında 1 sene daha dayan diye kendimi telkin ediyordum. Şuan çok kötü oldumNasiii ya 3 yaşta düzelmiyo muydu bu fındıklar? bana yalan beyanda mı bulunmuşlar?
İnşallahhh1 yaşa yeni girdi kızım. Aynı dönemde doğuran arkadaşıma da dediğim gibi her ay zorlaşacak. Yeğenlerde öyle gördüm. Sizinki kolay geçsin inşallah
+1 daha ekleyeceğiz mecbur. Ulaaa heyaatt ahhahahaOofff benimki 2 yaşında 1 sene daha dayan diye kendimi telkin ediyordum. Şuan çok kötü oldum
Bendeki 3 yaş bebesi kreşe gitmiyor ama oda aynı herşeye hayır herşeye itiraz. Annemin her dediğine itiraz etmek zorundayım gibi hissediyor sanırım kendiniBilmiyorum ah keşke bilsem. Kreşe başladı ondan olabilir diyorum sabır çekiyorum ama nafile.
Ay nasıl sabrediyorsunuzBendeki 3 yaş bebesi kreşe gitmiyor ama oda aynı herşeye hayır herşeye itiraz. Annemin her dediğine itiraz etmek zorundayım gibi hissediyor sanırım kendini
Valla tüyo falan yok malesefAy nasıl sabrediyorsunuzbir tüyonuz varsa paylaşırsanız çok makbule geçer zira vaziyetim hiç iyi değil
Beceremiyorum düşüncesi beni yiyip bitiriyorresmen beni anlatmissin. Esimle sürekli bu cocuga yaranamiyoruz, mutlu edemiyoruz diye düsünürken buluyoruz kendimizi. Dogdugundan beri mizmiz, huysuz, asla bir yerde sakin durmayan, poposunda kurt var adeta. Bir yasina girdi hala ayni. Herseyi gectim ama insan sürekli kendini sorguluyor, beceremiyorum diye düsünüyor ya en zoru bu.
Inanın acelem olmadığı zamanlar zaten indiriyorum birlikte yürüyoruz. Cuma günü mesela 10 dakikalık yolu 45 dakika da geldik, sorun değildi. Markete gidiyoruz ürünleri raflarından indirip yere dizmek istiyor, ben her ne kadar geri toplayıp yerine koysamda etrafdan kötü bakışlar eksik olmuyor. Yaptırmadığımda da ağlıyor. Sokaklarda yerde yatar yuvarlanır, hiç sorun etmem ama günün sonunda bakıyorum ve sanki hiç yol katetmemişiz gibi geliyor.Belki biraz hayatı olumlayıp pollyanacılık oynasanız işinize yarar. Mesela bebek arabasından indirmek istemiyorum ağlıyor yazmışsınız aceleniz yoksa bırakın insin yere mi yatıyor siz de onunla yere yatın. Bir yerde görmüştüm çocuklar aslında hayatımızı yavaşlatıp anı yaşayalım diye varlar diyordu. Ben bu şekilde düşünmeye çalışıyorum yapacağım işi ×2 yavaşlıkta yapıyorum ama hem acele edip kendimi stres yapmıyorum hem de daha az yoruluyorum. Yürümüyor aynı yerde mi duruyor e bırakın dursun her şeyi incelesin. Benim bebeğim daha küçük belki yazması kolaydır ama o kadar çok ağlıyor ki işten geldiğim gibi bebek arabasına atıyorum akşam uyuyana kadar gezdiriyorum annecim bak sokak lambası, bak ağaç diye diye akşam oluyor ya da bebeğime dans ediyorum bazen çok yoruluyorum yere koyunca oturup düşünüyorum ne olacak diye ama öyle düşündükçe daha çok içine giriyor ve yorulmuş hissediyorum ben pollyanacılık yapıp mutlu bir hayat yaşamaya çalışıyorum
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?