- 8 Mart 2015
- 25.150
- En iyi cevaplar
- 1
- 81.387
- 798
Ben askerde üst ranzasında yatmayı göze aldım.
Evlenince bıraksın peşimi, berisinde gözüm yok
Ben askerde üst ranzasında yatmayı göze aldım.:)) Çocuktan çocuğa değişebilir birkaç yıl oynayabilir umudu kaybetmeyin :)) benimkiler 4te düzeldi sizinki belkii 5-6 olur :)
Geçmiş olsun çok emek istiyor ama yaparsınız bizimde deli tarafımıza denk gelmiş bir şekildeSizi çooook iyi anlıyorum..aynı şeyleri bende yeğenimde yaşadım.8 ay baktım kendisine boynumda zaten fıtığım vardı o azdı bir de sırtımda çıktı.Çünkü doğduğundan beri sürekli kucak isteyen bir bebekti.Koyar koymaz ağlardı.Hala daha öyleymiş...En az 30 sene bebek-çocuk görmek istemiyorum o derece yıprandım..Allah yardımcınız olsun.
17.5 aylık kızım var doğduğunda da uyumazdı hep ağlardı büyüdükçe değişecek kolaylaşacak diye ümit ettim olmadı her ay daha da zor bir çocuk haline geldi. Hala geceleri bilmem kaç kez uyanıp ağlıyor gün içinde hiçbir şekilde memnun edemiyorum yemek yemiyor sevdiği birşey nerdeyse yok kilosu düşük henüz yürümüyor neden bilmiyorum ama yürümek istemiyor son birkaç gündür büyüme dönemi mi diş mi bilmiyorum harap olduk eşimle öfke nöbetleri geçiriyor kendini yerlere atıyor bize vuruyor eşyaları atıyor hatta babasına vurmaya çalıştı gözüne vurmuş adamın. Kendime ayıracak 5 dk bile yok tuvaletin önünde bile dövülmüşcesine ağlıyor. Rahatsızım dinlenmem gerekiyor ama uzanmama izin vermiyor üstümde tepiniyor yada kafama bişeyler atıyor. Hayatım bitmiş gibi hissediyorum bir daha özgür olamıcam istediğim saatte yatamıcam deliksiz uyuyamıcam istediğim kitabı okuyamıcam müziği dinleyemicem. Sabahları aynı krizleri yaşayacağız diye kalkmak istemiyorum o hale geldim yardımcı olacak kimsem yok annemler düğün düğün gezdikleri için görüşmüyoruz onlarla. Hayırları dokunmuyor hiç. Eşim derseniz yoğun çalışıyor sessiz adam bile artık çok yoruldum demeyr başladı kızıma yetemiyoruz ruhsal olarak çöküşteyim hiç iyi hissetmiyorum
O kadar mı umudunu kestin baya gözünü korkutmuş senin :) tecrübeli anneler ergen olunca yüzümüze bakmayacaklarinı söylüyor, askerliğe kalmaz merak etme en kötü ihtimal ergenlik :)))Ben askerde üst ranzasında yatmayı göze aldım.
Evlenince bıraksın peşimi, berisinde gözüm yok
Yani büyük konuşmayayım ama artık evliliğe,birini sevmeye hayatımı birleştirmeye hevesimde güvenimde kalmadı.Zaten sanki yeğenimle geçen o 8 ay bana kendimi,sabrımı,yapabileceklerimi tanımam için ilahi bir süreydi.Annelik ev hanımlığı birine eş olmak filan bana göre değilmiş bunu tecrübe ettim.Felsefem artık motorum ve benGeçmiş olsun çok emek istiyor ama yaparsınız bizimde deli tarafımıza denk gelmiş bir şekilde
Ay inşallah.O kadar mı umudunu kestin baya gözünü korkutmuş senin :) tecrübeli anneler ergen olunca yüzümüze bakmayacaklarinı söylüyor, askerliğe kalmaz merak etme en kötü ihtimal ergenlik :)))
Her çocuk zor değil.Benim cocugum yok. Olmasini da dusunmuyorum cok zor geliyor ama instaya bakiyorum butun arkadaslarim cocugu dogurdugu gibi aşk yaşamaya basliyorlar. El kadar bebeyle gezip tatil filan bile yaptilar.
Burda yazilanlara bakiyorum içim karariyor instaya bakiyorum o kadar da zor degil anlamadim.
İnstada kimse şikayet etmiyor,burada kimsw övmüyorBenim cocugum yok. Olmasini da dusunmuyorum cok zor geliyor ama instaya bakiyorum butun arkadaslarim cocugu dogurdugu gibi aşk yaşamaya basliyorlar. El kadar bebeyle gezip tatil filan bile yaptilar.
Burda yazilanlara bakiyorum içim karariyor instaya bakiyorum o kadar da zor degil anlamadim.
Senin işin iş, ikisi de küçük Allah kolaylık versin :) en az bı iki yılin var o dediklerimi yapabilmen için çoğu gitmiş azı kalmış hadi bakalım :)Ay inşallah.
Gerçi benimki doğduğundan beri ergenlikte.
Öyle buhranlı bir kişilik kendisi.
Yeni huyu var, küsüyor ve kendini odaya kapatıp çığlıklarca ağlıyor.
Tamam da kapının arkasına oturuyor, kapıyı açamıyoruz eli falan alttadır ezilecek diye.
Geçen 1 saati geçti, susturamadım, babasını aradım gel artık bendeki de kafa diye.
Odaya zaten almıyor, kapı deliğinden görmeye çalışıyorum
Bu velet yeni 4 oldu.
Ha bir de 3 yaşında kardeşi var, onu söylemeyi unutmuşum
İşte bunlara tek katlanmak için gerçekten yegane sebep ‘sevgi’.Yani büyük konuşmayayım ama artık evliliğe,birini sevmeye hayatımı birleştirmeye hevesimde güvenimde kalmadı.Zaten sanki yeğenimle geçen o 8 ay bana kendimi,sabrımı,yapabileceklerimi tanımam için ilahi bir süreydi.Annelik ev hanımlığı birine eş olmak filan bana göre değilmiş bunu tecrübe ettim.Felsefem artık motorum ve ben
Benimki de 3 yaşında peynir yer mi acabaİşte bunlara tek katlanmak için gerçekten yegane sebep ‘sevgi’.
Başka açıklaması yok.
Elbet yiğeninizi çok seviyorsunuz ama onun hayat boyu sorumluluğu üzerinizde değil, bu bilinçtesiniz.
Ve o bir şeyi yapabilsin diye belki 3 bin kere denediğiniz şeyden cevap almıyorsunuz.
Dün benim 3 yaşındaki olan hayatında ilk defa sebze yedi, evet gerçekten ilk!
Fasulye yedi ve ben ağlamaya başladım.
Anne dışında hangi insan fasulye yedi diye ağlar ki!
Çünkü defalarca yapıp emek ettiğim, sonrası hayvanlara gitmek üzere çöpe dökülen, her gün bir hüsranla sonuçlanan ve artık vazgeçmişken gelen başarının ağlamasıydı o.
Olabilir, neden olmasınBenimki de 3 yaşında peynir yer mi acaba
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?