- 24 Şubat 2014
- 12.534
- 23.227
- 348
doğru ayrım daha bir üzer insanı. gerçekten ilginç yaaa arkadaşının annesinin durumu.... benim annem Allah var ayırmaz hiçbirimizi. 3 kardeşiz 3ümüze de aynı soğuk, mesafeli
-
-
Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.
Anne olmak istemiyorum.. Fikirlerinize ihtiyacım var
- Konu Sahibi Angelina1
- Başlangıç Tarihi
- 13 Eylül 2015
- 21.891
- 68.786
- 598
doğru ayrım daha bir üzer insanı. gerçekten ilginç yaaa arkadaşının annesinin durumu.... benim annem Allah var ayırmaz hiçbirimizi. 3 kardeşiz 3ümüze de aynı soğuk, mesafeli
En azından adaletli bak annen,o da böyle biri der geçersin:)
- 10 Ekim 2016
- 1.843
- 2.504
- 83
Ben sizin gibi düşünen kadınlara çok saygı duyuyorum. İlerisini gerisini ne olacağını bilemeden hop hamile kalıp doğurup altından kalkamayanlar var. Çünkü ne kadar anlatılsa da insan başına gelmeden nelerden vazgeçip nelerden fedakarlık yapacağını kestiremiyor. Çocuğunu çok isteyerek dünyaya getirip psikolojisi harap olmuş birçok anne baba var. Özellikle anneler bedenen de yıprandığı için bir nebze daha kötümser olmaya yakın oluyor. Benim hamileliğim, doğumum, doğum sonrası hem bedenen hem ruhen iyileşmem her şeyim çok zor oldu. Daha yeni yeni bir düzen oturtuyorum ki çocuğum çok kolay bir çocuk. Ne olursa olsun sorumluluk çok fazla. Bir süreliğine birey olduğunuzu unutmanız gerekiyor. Bu da psikolojiyi çok bozuyor. korkmakta haklısınız. Daha yaşınız genç, bir süre daha bekleyin, belki ilerde istersiniz. Herkes çocuk sahibi olacak, bu duyguyla doğacak diye bir şey yok. Ben bir tane daha doğurur muyum, hayır ama annelik duygusunu tatmadan ölmek ister miydim ona da kesinlikle hayır :)
- 5 Haziran 2017
- 5.111
- 12.531
- 178
"Hele bi kucagina al" cumlesi size hayatinizin en buyuk kumarini oynatir. Cocuk istiyorsaniz ama zamanindan emin degilseniz ve hamile kaldiysaniz bu cumleyi soyleyebilirim ben sadece.
Bi bebek bence bu hayata yapabileceginiz en guzel yatirim. İs, tatil, gezi, okul.. Hicbirisi sizden sonra, yillarca sizin anilmanizi saglayabilecek seyler degil. Ve kesinlikle hissedeceginiz duygulari, alacaginiz hazzi, yorgunlugu, sabri hicbir sey yasatamaz size.
Bi bebek bence bu hayata yapabileceginiz en guzel yatirim. İs, tatil, gezi, okul.. Hicbirisi sizden sonra, yillarca sizin anilmanizi saglayabilecek seyler degil. Ve kesinlikle hissedeceginiz duygulari, alacaginiz hazzi, yorgunlugu, sabri hicbir sey yasatamaz size.
Bu kopmayı ben çok derinden hissediyorum eşim her ne kadar saçmaladığımı düşünse de.
Ne kadar aynı kalabilir ki, tam uyutup iki kelime laf edeceğiz, bir çığlık.
Şimdiye kadarkiler bir yana bu bir yana denecek ortak yönümüz var artık, eskisine nazaran daha keyifli vakitlerimiz oluyor ama o kopuş da ortada yani.
Ama toparlayacağımıza inancım tam.
Eşime bakarsan yok öyle bir uzaklaşma.
- 27 Kasım 2015
- 103
- 164
- 33
Çocuğunu sevgiyle sabırla büyüten annelere saygım sonsuz.Bir insan yetiştirmek eminim ki zordur.Uykusuz geceler,sürekli inişli çıkışlı duygular..Ama böyle kadınlar anne olmamalı..Böyle sevgisiz büyümemeli çocuklar..Bu çocuklar büyüdüğünde kendi ruhunun acısını başkalarının ruhunu acıtarak dindirmeye çalışacak..Bu sevgisizliğin acısını bir ömür çekecek bu çocuk..Çok üzülüyorum böyle çocuklara ve çok kızıyorum böyle'ANNECİKLERE'...
- 27 Kasım 2015
- 103
- 164
- 33
Evlenmeden önce eşimle bütün düşüncelerimi paylaştım.O ben sana bırakıyorum diyor.Babalık konusunda henüz bir baskısı yada isteği olmadı.Ama ilerde fikri değişirmi bilemem.
- 16 Şubat 2017
- 317
- 168
- 33
- 37
Doğru düşünüyorsunuz ciddi sorumluluk hayatınız tamamen değişiyor. Hazır hissetmiyorsanız bir süre daha bekleyin yaşınız genç...Herkese Merhabalar;
28 yaşındayım 2 yıllık evliyim..Resmen bir çıkmazın içindeyim ve sizin fikirlerinize ihtiyacım var.Arkadaşlar ben anne olmak istemiyorum.Yani içimde annelik duygusu yok..Bebekler ve çocuklar bu dünyanın en masum canlıları bunun bilincindeyim ama hayatımda hiçbir zaman çocugum olsun hayalleri kuran bir kadın olmadım..Hani bazı kadınlar kucağına bir bebek aldığında benim de olsa keşke diye düşünürler ya böyle bir düşüncem asla olmadı..Sürekli kendimi sorguluyorum bende mi bir tuhaflık var diye ama bir canlının bana anne demesini bana bağımlı olmasını istemiyorum.
Belki bana kızacaksınız ama çocuk olunca hayatım alt üst olacak bütün düzenim bozulacak gibi hissediyorum.Bu sorumluluğu alacak kadar güçlü hissedemiyorum kendimi.Bu konuyu kimle konuştuysam hele bi kucağına al bak herşey değişir diyor ama ya pişman olursam..Arkadaşlar anne olup pişman olan varmı içinizde ? Eşimle konuşuyorum bu durumu eşim zorlamıyor illa ki çocuğumuz olsun diye ama 10 yıl sonra neden böyle düşünmüşüm keşke çocuk yapsaydım diye büyük bir pişmanlık içindede olabilirim..
İşin içinden çıkamıyorum.Lütfen ama lütfen fikirlerinizi bekliyorum
- 27 Kasım 2015
- 103
- 164
- 33
Bu bir tepki mi yoksa fikir mi anlayamadım:)
- 4 Aralık 2015
- 9.882
- 23.463
- 348
Ikisi de.
2 gundur anne olmasa miydim acaba diyr dusunmeye basladim. Cocuklarimi canimdan cok seviyorum ama annelik cok zormus.
- 24 Temmuz 2008
- 25.483
- 44.479
- 1.123
ayyyy miyav_su sen cocuk ıstemıyor muydun?
benim aklımda hep mıyav_su cok cocuk ıstıyor super anne olur dıye kalmıs :)
- 27 Ocak 2016
- 1.181
- 1.845
- 133
- 31
Ben sizi çok takdir ettim. Kendi duygunuzun ve isteğinizin o kadar farkındasınız ki. Ben her kadının anaç bir tabiatı olduğu fikrine karşıyım. Çocukları severim. Oldukça da iyi anlaşırım. Ama bakım vermek ve bizzat anne olmak kesinlikle istemem. Topluma kulak asmayın lütfen toplum herkesi doğurmaya teşvik ediyorda ne oluyor birçoğunun psikolojisi bozuk. Birçoğu yoklukla, hastalıkla, eğitimsizlikle boğuşuyor.Herkese Merhabalar;
28 yaşındayım 2 yıllık evliyim..Resmen bir çıkmazın içindeyim ve sizin fikirlerinize ihtiyacım var.Arkadaşlar ben anne olmak istemiyorum.Yani içimde annelik duygusu yok..Bebekler ve çocuklar bu dünyanın en masum canlıları bunun bilincindeyim ama hayatımda hiçbir zaman çocugum olsun hayalleri kuran bir kadın olmadım..Hani bazı kadınlar kucağına bir bebek aldığında benim de olsa keşke diye düşünürler ya böyle bir düşüncem asla olmadı..Sürekli kendimi sorguluyorum bende mi bir tuhaflık var diye ama bir canlının bana anne demesini bana bağımlı olmasını istemiyorum.
Belki bana kızacaksınız ama çocuk olunca hayatım alt üst olacak bütün düzenim bozulacak gibi hissediyorum.Bu sorumluluğu alacak kadar güçlü hissedemiyorum kendimi.Bu konuyu kimle konuştuysam hele bi kucağına al bak herşey değişir diyor ama ya pişman olursam..Arkadaşlar anne olup pişman olan varmı içinizde ? Eşimle konuşuyorum bu durumu eşim zorlamıyor illa ki çocuğumuz olsun diye ama 10 yıl sonra neden böyle düşünmüşüm keşke çocuk yapsaydım diye büyük bir pişmanlık içindede olabilirim..
İşin içinden çıkamıyorum.Lütfen ama lütfen fikirlerinizi bekliyorum
- 27 Kasım 2015
- 103
- 164
- 33
İşte bu durum çok üzücü..Bazı pişmanlıkların asla geri dönüşü yok ve durumunuz ister istemez çocuğa yansıyor.Ne diyebilirim ki anne olmadığım için bunun nasıl bir duygu olduğunu bilmiyorum..Belki anne olanlar üzüntünüze biraz derman olabilirler
- 1 Ağustos 2014
- 8.810
- 12.560
- 298
işte bazi insanlar bu tur annelere bile saygi duyun diyor hatta ne niyetle dogurursa dogurur sana ne demeye getiriyor.
Ama ben yillardir arkadasim olan ve anneligi kaldiramayan bu turlu tanidiklarima saygi duyamam. Uygun bir uslupla guzel seyler soylemeye calisiyorum, artik hayata bebeginizle devam edeceksiniz, olur o kadar daginiklik ayip degil, rahat olmaya caliş gibi... Hatta elimden geldigi kadar işlerinde yardim ediyorum, biraz yukleri hafiflesin diye veya evime geldiklerinde sen çayini iç ben de bebek seveyim vs diyorum.
Yardimcisiz cok zordur, yani anne olur, kizkardes olur, yakininda olsa ne ala ama benim annem dunyada bile degil ne diyeyim. İnsallah tahammul edemeyecegim sorumlulugu almam hicbir zaman.
- 4 Aralık 2015
- 9.882
- 23.463
- 348
Insan planlar yapabilir ama her zamab hayat plan dogrultusunda gitmiyor.İşte bu durum çok üzücü..Bazı pişmanlıkların asla geri dönüşü yok ve durumunuz ister istemez çocuğa yansıyor.Ne diyebilirim ki anne olmadığım için bunun nasıl bir duygu olduğunu bilmiyorum..Belki anne olanlar üzüntünüze biraz derman olabilirler
Engelli bi cocugunuz olabilir mesela,
Esinizle iliskiniz de bozulabilir. Hatta olebilir de. Anne olmayi kabul etmek her durumda anne olmak demek. Bazen bu dusunce beni boguyor.
Geri iade diye bir sey yok. Tam yetemeyince de uzuluyorsunuz. Cocuklarin bi sucu yok. Onlarin hak ettigi tek sey ilgi ve sevgi. Haliyle giden ya anneden gidiyor ya da ilgisiz cocuklar saliniyor topluma.
- 1 Ağustos 2014
- 8.810
- 12.560
- 298
sonra bakayim çogunlukla ne hissetmisim 
- 25 Ocak 2011
- 540
- 471
- 323
Icinizde öyle bir duygu yoksa o zaman korunun..Yalniz bi düsüncenizden umarim evlenmeden önce esiniz de haberdardir,yoksa ona karsi haksizlik yapmis olursunuz...Her kadinda illaki öyle bir istek olmuyor,hem belki biyolojik saatiniz gelmedi,belki hazir olunca o istek olusacak ya da olusmayacak.._Hakkinizda hayirlisi olsun
- 16 Şubat 2009
- 34.820
- 123.227
- 1.123
Yok canım aslında ilk başta istedim sonra eşim istemedi şimdi o istiyor ben kaçıyorum karışık yani bizde durumlar sanırım dengesiz bir insan oldum
- 27 Ocak 2016
- 1.181
- 1.845
- 133
- 31
En basitinden kendi annemden pay biçiyorum. Beni ve erkek kardeşimi yani son iki çocuğunu doğurmasaydı ve çalışmaya devam etseydi şu anda çok farklı olabilirdi herşey. Bir kere daha50 li yaşlarda olupta bu kadar çökmezdi. Ve hayatını tatmin olmuş bir şekilde ekonomik özgürlükle yaşardı. O ne yaptı bize bakıcılık yapmayı tercih etti. Kendi yaşamından çalarak.Anne olup pişman olan,söyleyemeyen,her olumsuz olayda çocuğu bahane eden çok kadın var burada da.Çocuk için boşanamamak,işe ihtiyacı olup çalışamamak daha da niceleri.
Olay çocuğunu sevmemek değil,anneliği sevmemek.
Ama bizim toplumumuzda bunun şakasını bile yapsan,kutsal annecikler seni tükürükle boğuyor
Bir ara bana inşallah anne olamazsın diyen bile oldu bu forumda
