- 13 Eylül 2013
- 4.185
- 2.582
- 178
k.valideniz gerçekten böyle mi dedi?
belki seviyorsunuz onu belki terbiysizlik etmiş olucam ama ben kadını tanımayarak nefret ettim.çünkü böyle düşüncede olan insanları sevmiyorum.benim böyle k.v olursa ilerde saç baş dalırız birbirimize herhalde.yok yaa neymiş çocuk bunların çocuğuymuş.kızın aileside kim oluyormuş falan filan.valla gece gece sinirlendim.ayyy kafama sanki kaynar sular indi.
sırf böyle k.validelerin inadına hergün annemlerde olucam,bebeğide hergün görmelerini sağlıyıcam.bu hayatta benim için kıymetli olan 2 insan var.oda annem babamdır.bebeğimi emanet edebileceğim yegane kişilerde annem ve babamdır.bunu ilerdeki k.validem ve kayınpederimede söyleyeceğim açık açık.eğer olurda benim k.validemde sizinki gibi düşünecek olursa kendisi benim çocuğuma yaklaşamaz.nasıl ki onların aleminde kızın annesi babası yabancıysa,el"se bu durumda taa kendisi olacaktır hiç kuşkusu olmasın.böyle şeylere hiç gelemem.şimdiden bile çocuklarımın isimleri belli.biri annemin ismi biri babamın ismi.düşünüyorumda böyle düşünce tarzında k.valide,kayınpeder çıkarsa karşıma kalp krizi geçirecekler benim yaptıklarımdan.
bu arada konu sahibi arkadaşım sende fikirlerinde haklısın.
Ah canim ah.
umarim boyle seyler yasamak zorunda kalmazsin. Evlendigin zaman hersey farkli oluyor. Bekarken soyledigin bazi seyleri yapamiyorsun. Sonucta esini de seviyorsan esinin hatirina bazen katlaniyorsun bazi seylere. Gercek annen baban olmasa bile esinin annesi babasi oldugunu onlarin biliyorsun, ve cocugun oldugu zaman, cocugun babannesinin de annanesi kadar o cocugu gormeye hakki oldugunu dusunup bazi seyleri sen zalim olmamak icin sineye cekiyorsun.
Ama umarim sen anlayisli, bencil olmayan, empati yetenegine sahip insanlarla karsilasirsin, ve bu gibi imtihanlari yasamak zorunda kalmazsin.
güzel dileklerin için öncelikle çok teşekkür ederim canım benim.belkide ben ergenler gibi konuştum deminki yorumumda. tabiki onlarında hakkı kendi torunlarını görmek ama işin ucunda "bu bizim torunumuz,senin annen baban bu çocuğun hiç birşeyi değil"diyorlarsa işte ben burda onlara karşı saygıda kusur ederim.şimdi belkide büyük konuşuyorum.dediğiniz gibi evlendikten sonra herşey değişiyor ama şöyle birşey var.biz iki kardeşiz.ben ve ablam.yani erkek kardeşimiz falan yok.bazen böyle kayınvalideler veya kayınpederler şöyle diyorlar."bu bizim torun.kızın anası babası gitsin kendi oğullarının torunlarını sevsinler.odur onların öz torunu"falan filan.ee bizim erkek kardeşimiz abimiz yok.peki benim canım annem ve canım babam onların düşüncesiyle düşünürsek eğer kimi sevmeliler bu durumda.erkek evlat yok doğal olarak erkek evladında evladı yok.yani kendi kızlarının bebeğini sevmesinler ne varki erkek tarafının torunu mu diye.işte bu durumlar çok haksız durumlar.günümüzde bu torun mesleleleride pek bir kavgaya açık hale geldi.hatta bu torun paylaşamama yüzünden bir tanıdık akrabamızın kızı boşandı.o derece yani.valla çok zor bir dünya,çok zor kararlar,çok zor yaşamlar. bazen bu durumları düşünerek evlilkten bile soğuyorum.
Çocuk babanın anlayışı var babanın evinden mi getirdin çocuklar babanın der hep kayınvalidem ayrılık olursa anneye verilmez bizde diyor çocuklar erkeğin ailesine yakın olmalı onlarla daha çok görüşmeli kadının ailesi el yabancı çocuğa karışamaz çocukla babaannesi kadar ilgilenemez diyor kayınvalideye gidilir kalınır çocuk babaannede aylarca kalır ama anneannede kalamaz gelin doğum yaparsa kayınvalide gider bebeği ilk kayınvalide alır torunada gelinede bakar kız annesi geçmiş olsuna gelir döner ben bunları duyunca şok oldum hiç tanımamışım kayınvalidemi:)
Birilerinin kvlere annelere cocuklarin onlarin mali olmadigini onlara emsnrtverilmis oldugunu sikslk hayirlatmadi gerekiyor.
Hayir bidehepimiz cocuk buyutuyoruz simdi bilebirseyihic yemek istemezse zoraki agzina tikistiramiyorsun. Biryerde onun bile bu yasta kararlari var, nerde kaldi 30 yadina dayanmis adamlara yaptirim uygulamak.
Ama bitmez bu duzen bu kvler oldukca :) bizde boyle yazdigimizla kaliriz.
Yarin gelir benim oglum benim dedigimi yapacak tabiki, buyuttum okuttum ben onu der, oyylee bakariz bizde
Bence de siz haklisiniz. Ben de sizin gibi düsünüyorum, sonucta o cocuklarin secme hakki yok. Onlari dünyaya getirmeye biz karar veriyoruz. Aile olmak icin, anneligi tatmak icin, hayata bir iz birakmak icin vs. bir sürü neden... Annelik elbette kutsaldir, gercekten fedakar annelerin yeri cennettir ama her seyde "ben anneyimmmm" diye aglayan anne de kusura bakmasin, sömürücüdür. Benim annemin fedakarliklari saymakla bitmez ki bir kere bile ama ben anneyimmm diye duygu sömürüsü yapmamistir yapmaz da. Sizi dünyaya ben getirmek istedim, ben anneyim o fedakarliklari da istedigim icin yaptim der.
Sizinki simartilmaya alismis yani.
kayinvalideniz tipik bir kayinvalide ve kesinlikle hakli bulmuyorum hep bana hep bana demesini. Eskiden kadinlar genel olarak kendilerini cocuklarina adamislar. onlari dogurmus, sevmis, buyutmus. ama hayatta olma gayelerinin sadece cocuk buyutmek ve aileyi cekip cevirmek olmak olarak gordukleri icin sanirim, evlatlarinin buyuduklerini kabullenemiyorlar. Yaslandiklari zaman sonucta ellerinde kalan bir hic oluyor. Bekliyorlar ki ben hayatimi size vakfettim, simdi de siz benim icin herseyi yapicaksiniz. O yuzden ben aslinda genelde bu tarz hisseden bayanlara kayinvalide yada kendi annende olabilir cok aciyorum.
ama sizin de dusuncenizi tam olarak dogru bulmuyorum, cunku annelik babalik hakkinin da oldugunu dusunuyorum bir yere kadar. bana gore evlat hayatin en guzel tatlarindan biri. O masumlari dogurmak, buyutmek dunyanin en lezzetli seylerinden birisi. Bu adil olmayan dunyada kadin olmak gercektende sirf annelik oldugu icin katlanilabilir bir sey benim gozumde. Yanliz sunu unutmamak lazim, evlatlarin sizinde deiginiz gibi hangi anne babaya gelme gibi secenekleri yok. hicbirimizin evladi anne baba bizi dunyaya getir diye sormadi, soramazdi da. Onlari buyutmek en guzel sekilde bizim gorevimiz, onlari buyuturken aldigimiz zevkte bence bu yaptigimiz fedakarliklara deyiyor. Ama sonucta onlarda insan, onlarda birey. Biz nasil kendi hayatimizdan sorumluysak onlarda yetistiklerinde yada akilbalig olduklarinda kendi hayatlarindan sorumlular. Onlari tam anlamiyla korumaya almanin yada biz ana babalar onlar icin herseyi yapmaliyiz, ve onlardan hicbirsey beklememeliyiz demeninde yanlis oldugunu dusunuyorum.
Evlatlarimiza karsi buyuk sorumlulukarimiz var, ama evlatlarda birey olduklari yada birey olmaya basladiklari zaman, onlarinda sorumluluklari oldugunu bilmemiz lazim. Bu sorumluluklarda ana babaya karsi sorumluluguda katiyorum. Sonucta dogrumasi demek annenin yada babanin ona bakmasini garantilemiyor, ama o anne ve baba o cocuga bakmis, ve onu yetistirmisse bunada saygi duyup hakkaniyetli olup o anne babayada belirli bir denge icerisinde saygili olmaliyiz, bizde onlr icin bazi fedakarliklari yapmaliyiz.
sız hklısınızda genel knusmayım cogunlukla erkek anneleri öyle oluyor
daha bugün konuştuk kaynanamla yani laf arasında geçti. anne karşılıksız sevendir diye. ama ben anneyim, ben onu seviyorum deyip, aynı sevgiyi evlattan bekleemk bencillik, çıkarcılık. yani hiçbir evlat annesini, annesinin onu sevdiği gibi sevmez sevemez diyorduk. yani evlatarın hayatına eşler giriyor kendi çocukları giriyor. annenin evlada sevgisi aynı kalırken evladınki bölünüyor... bnmde düşüncem bu...
sizin kaynana sömürü yapıyor, işine geldiği gibi yapılsın diye bunu kullanıyor bence. otursun önce çıkar bekleyerek anne olunamayacağını anlasın....
tabiki kvnizin baskıcı tutumu hoş değil.. ama o öyle görmüş öylesini biliyor.. çocuklar büyüyene kadar kul köle olmayı yaşlandığında da evlatlarının kul köle olması gerektiği öğretilmiş ona.. farklı bir düşünceye alışması geçmesi imkansız.. dediğini yaparsanız ona normal gelir yapmazsanız tüm sistemi karışır altüst olur acısını da sizden çıkarır.. yani tavsiyem mümkün olduğu kadar soyut mevzulardan kaçının.. annelik, sevgi, fedakarlık, hak hukuk gibi konular bence gereksiz.. suyuna gidin.. he he diyin.. başınız az ağrır.. ağrımaz demiyorum çünkü bence mümkün değil.. ama azaltmak elinizde..
"seni ben doğurdum" diye çocuğuna baskı kuran anneye de kızıyorum..
"doğurmasaydın o zaman" diyen evlada da..
ikisi de ayıp ediyor..
olayın başına dönüp orayı tartışmak da manasız :) günün gerçek sorunundan kaçmak için duygu sömürüsü ikisi de..
anne evladını kırmadan sevmeli, evlat da anneyi sevse de sevmese de kırmamalı..
herkes duracağı noktayı bilirse kimse "ezilmiş" hissetmeden aile olmak zor olmamalı..
Ah canim ah.
umarim boyle seyler yasamak zorunda kalmazsin. Evlendigin zaman hersey farkli oluyor. Bekarken soyledigin bazi seyleri yapamiyorsun. Sonucta esini de seviyorsan esinin hatirina bazen katlaniyorsun bazi seylere. Gercek annen baban olmasa bile esinin annesi babasi oldugunu onlarin biliyorsun, ve cocugun oldugu zaman, cocugun babannesinin de annanesi kadar o cocugu gormeye hakki oldugunu dusunup bazi seyleri sen zalim olmamak icin sineye cekiyorsun.
Ama umarim sen anlayisli, bencil olmayan, empati yetenegine sahip insanlarla karsilasirsin, ve bu gibi imtihanlari yasamak zorunda kalmazsin.
Tıpkı benim gibi düşünüyorsunuz... Annelik önce fedakarlık yapabilmektir; fedakarlık beklemek değil....
Ama bazı kadınlar sırf ilerde yaşlanınca kendilerine baksınlar diye çocuk yapıyorlar, ne acı..
Annelik gibi kutsal bir kavramı duygu sömürüsü altında kullanıyorlar.....
Böyle kadınlara saygım yok, kimse kusura bakmasın!
Çocuk babanın anlayışı var babanın evinden mi getirdin çocuklar babanın der hep kayınvalidem ayrılık olursa anneye verilmez bizde diyor çocuklar erkeğin ailesine yakın olmalı onlarla daha çok görüşmeli kadının ailesi el yabancı çocuğa karışamaz çocukla babaannesi kadar ilgilenemez diyor kayınvalideye gidilir kalınır çocuk babaannede aylarca kalır ama anneannede kalamaz gelin doğum yaparsa kayınvalide gider bebeği ilk kayınvalide alır torunada gelinede bakar kız annesi geçmiş olsuna gelir döner ben bunları duyunca şok oldum hiç tanımamışım kayınvalidemi:)
hep polemik yaşadığımız bir durum var kayınvalidem en ufak şeyde ama ben anneyim der ağlamaya başlar
herşey onun istediği gibi olmalı, kimse ona itiraz etmemeli, onun her dediği yapılmalı, çocukları onun mutluluğu için çabalamalı, haksız olsa da susulmalı, çocukları onun için fedakarlıklarda bulunup elini sıcak sudan soğuk suya sokmamalı çünkü o annee...
ben öyle düşünmüyorum dediğimde anne ol anlarsın derdi şimdi anneyim çocukların büyüsün anlarsın diyo...
ben de şöyle düşünüyorum : benim çocuklarım anne babasını seçme hakkına sahip değildi, bu dünyaya onlar gelmek istemedi ben istedim ve dünyanın kanunu bu ki kendi egom için istedim anneliği tatmak için... bir ömür yanlarında olabilecek miyim, onlara hayatlarının her alanında destek olabilecek miyim onlara yetebilecekmiyim bilmiyorum...
ama onların seçim yapma hakkı yoktu olsa belki doğmak istemeyeceklerdi ve bu durumda benim fedakar olmam gerekli benim ben anneyim anlayışım da şu ben anneyim onlar için herşeyi yaparım yapmak zorundayım onların mutluluğu benim yaşam kaynağım
ve en büyük duam kuzularım kendilerine yetebilcek duruma gelmeden rabbim beni onların başında ayırmasın çocuklarım kimseye muhtaç olmasın...
sizce onun fikri mi doğru benim fikrim mi??
Çocuk babanın anlayışı var babanın evinden mi getirdin çocuklar babanın der hep kayınvalidem ayrılık olursa anneye verilmez bizde diyor çocuklar erkeğin ailesine yakın olmalı onlarla daha çok görüşmeli kadının ailesi el yabancı çocuğa karışamaz çocukla babaannesi kadar ilgilenemez diyor kayınvalideye gidilir kalınır çocuk babaannede aylarca kalır ama anneannede kalamaz gelin doğum yaparsa kayınvalide gider bebeği ilk kayınvalide alır torunada gelinede bakar kız annesi geçmiş olsuna gelir döner ben bunları duyunca şok oldum hiç tanımamışım kayınvalidemi:)
benimkide öyle ağzında hep aynı laf ana yüreği.. duygu sömürüsü yapıyo anneliğini kullanarak her istediğini yaptırmaya çalışıyo. benimde annem var hiç böyle şeyler söylemez ya benim anneminki ana yüreği değilmi
Allahım bu nasıl bir cahillik böyle diyen bi insanın evinede gitmem çocuğumuda göstermem inadıma daha çok her günümü annemle geçiririm:) kv sağolsun bu konuda ailemi çok sayar annem bişeye darılcak diye aklı gider
Evet kızlar kayınvalidem sohbet ederken güya nasihat ederek kendi fikirlerini anlatarak bunları söyledi daha öncede kaynı boşanma aşamasındaydı çocuklara ben bakarım dedi ne alaka anneleri alır nafakasını oturur evinde bakar dedim boşanan kadın çocuk mocuk alamaz dedi sende kadınsın anne sen büyüttün sen doğurdun sen tarlada çalıştın aç kaldın okuttun kocan 5 dakikalık zevkiyle yaptı nasıl çocuk kocamın dersin dedim tohum onun çocuk onun dedi o baktı onlara dedi öyle gelmiş öyle gider ne yazık ki oğlumu sahipleniyor ama anne bakıcıya vermiyim daha çok küçük 6 aylık olana kadar baksan yeter dedim 16 yaşındaki oğlunu bahane etti kimse kimseyi evladı kadar sevemez benim evladımı evladı kadar veya daha çok sevseydi gelir bakardı ele avuca getirirdi seviyorum benim oğlum o laflarıda hikaye iş benim anneme gelince o bin beten kaynanam nispeten ondan iyidir derdime yetişir doğumuma geldi evlendim geldi evimi temizledi çok fazla gellmez gerek olmadıkça arayıp rahatsız etmez oyüzden konuşur zihniyeti kötü belki ama pek zararı dokunmaz kocamlada kötü olmıyım diye benm annem onu mumla aratır diye idare ediyorum annemin ne yaptığı konularımdada var psikoloğa gidiyorum annemin yüzünden
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?