Ben anne-ayak-cennet üçlemesinin de insan türünün devamına ve dolayısıyla doğuma teşvik amacıyla ortaya çıktığını düşünüyorum.
Tanrı bir dünya yaratıyor ve bir şeylerin olması için ölümlülerin devamı gerekiyor.
Hop, seks çok zevkli olsun ki istesinler.
Hop, sperm 3gün canlı kalabilsin (sperm değil o, melek)
Hop, 9 ay karnında taşıdın, sevap point coştu.
Bla bla bla...
Kısacası doğurun, sakın ola intihar etmeyin, yanarsınız. Zira insan lazım dünyaya.
Yorumunuzu anlamadım desem? Zaten duygularınızla ilgili bir şey yazmamışım ki. Bu teknik şeyler çok güzel maskelendiği için zaten birçok kişi farkında bile olmuyor. Kendi tercihi, istekleri, ulvi duyguları falan sanıyorlar ebeveynliğin sebebini. Oysa dünya binlerce yıldır dönüyor. Sizin, benim veya bir kertenkelenin doğurup doğurmaması aslında pek bir şey ifade etmeyebilir:) Tabii sizin için elbette anlamlıdır dediğim gibi bu duyguların ötesinde bir şey.evlat sahibi olma duygusu bu kadar teknik bişey değil
duygulardan soyutlarsak belki geriye böyle yalın çıplak bir gerçek kalıyordur
son üç senemi bir film şeridi gibi gözlerimin önünden geçirdim ama yok maalesef yazdıklarınız, anne olma amacımın yakınından bile geçemez.
sosyal ilişkiler pozitivist kuramlarla açıklanamayacak kadar karmaşık ve görelidir
Amin. ♡Ben de hamileliğimde hissetmedim o duyguyu ne yalan söyleyeyim :) birisi Nasıl mükemmel bir duygu di mi dediğinde hee evet diyordum,içimden de ulen ben de mi bir gariplik var neden bir şey hissedemiyorum diyordum
Doğurunca,emzirince gittikçe güçlendi o bağ. Her geçen Zaman da artarak devam ediyor. Allah hepimizin evladını bağışlasın
Yorumunuzu anlamadım desem? Zaten duygularınızla ilgili bir şey yazmamışım ki. Bu teknik şeyler çok güzel maskelendiği için zaten birçok kişi farkında bile olmuyor. Kendi tercihi, istekleri, ulvi duyguları falan sanıyorlar ebeveynliğin sebebini. Oysa dünya binlerce yıldır dönüyor. Sizin, benim veya bir kertenkelenin doğurup doğurmaması aslında pek bir şey ifade etmeyebilir:) Tabii sizin için elbette anlamlıdır dediğim gibi bu duyguların ötesinde bir şey.
İnsan bilinçli bir canlıdır. Ve kişiyi vücudu değil aklı yönetmeli. Onu değiştirmek, şekilden şekle sokmakta yine kişinin elinde ki tüm bunların karşısında doğuştan gelen bir hamur misali evrilebiliyor, yani aslında bu kadar aciz ve önemsiz.
Çocuk sahibi olmak bir yetenek, bilgelik vb istemez. Belli bir yaştan sonra her kadının sahip olduğu bir özelliktir. Kendi çabanla yapmadığın, zamanından, emeğinden feragat etmediğin bir özellik için "kadını değerli kılan özellik" tanımlaması yapman, sandığının aksine kadını değersizleştirir, aklını değil vücudunu ön plana çıkarır.
Son paragrafa ise nasıl cevap verilir bilmiyorum.
"Anne olmak istemiyorum yeaahh" diyorum fakat aynı zamanda "zengin adam, paranla birlikte toz ol" da diyebiliyorum.
Tabi, sen "para ve adam" ikilisini bir arada görünce kendini kaybediyorsan, bizi de kendin gibi sayman normal.
Benimde başıma ne geldiyse hep büyük konuşmalarımdan geldi :)Anne olmadan önce evlenirsem çocuk yapmıcam, eşimle gezcem senelerce keyfime bakcam diye düşünürdüm.
Hatta evlenince hemen çocuk yapanlara da etmediğim laf kalmadı.
Öyle büyük konuşmuşum ki evlenir evlenmez hamile kaldım ve anne oldum.
Anne olmadan önceki tüm düşüncelerim tepetaklak gümledi.
Hatta çocuk yaparsam da asla birden fazla yapmam derdim.
Şuan keşke bir sürü çocuğum olsa diyorum.
Belki üç taneye cesaretim yine yok ama mutlaka oğluma bir tane kardeş istiyorum.
Çocukla gezmeye o kadar alıştım ki çocuğum olmadan hiçbirşeyden zevk almayacağımı düşünüyorum.
Yani anne olduğum için benim hayatım bitmedi aksine anlam kazandı.
Çocukla uğraşmıyorum ki çocuğumla birlikte uğraşmak istediğim ne varsa onla uğraşıyorum :)
Anne olmadan bir kadının asla bu duyguyu bilemeyeceğini düşünüyorum açıkcası.
Yine de herkesin kendi tercihi tabi ki.
Çocuk demek sorumluluk demek evet, ama hayattaki en güzel sorumluluk...
kesinlikle hayır herkesin özgür iradesi ve tercihi bunu bebeğini kaybetmiş bir kadın olarak söylüyorum. herkes aynı şeyleri düşünmek zorunda değil anne olmak güzel bir duygu, yaşamadan anlaşılabilen birşey değil fakat yaşayan biride yaşamayanı anlayamaz. o kadının çocuğu var mı? belki çok çocuk sahibi olmak istemiştir olmamıştır bu sebepten diyor olabilir. çocuğu olan bir kadın bunu söyleyemez üstelik tanımadığı birine. bencillik değil bu senin özgür iraden. istemek zorunda değilsin.Artık hiçbir şeye şaşırmam derken biri çıkıyor gene şaşırtıyor. Kadın grubuyla oturuyorduk. Tanımadığım 40ına gelmek üzere olan benden tahminen 5 yaş büyük bir kadın var. İlk kez görüyorum herhangi bir zitlasmam da olmadi. Ben dedim ki anne olmak cesaret gerektiren bir şey insanin kendi hayatını kendi eliyle bitirmesi gibi, sonucta artik sadece cocuk icin ugrasiyorsun. Bir arkadaş yaa öyle düşünme anne olunca anlarsın klişelerini sıraladı. Ben de umarım olmam, allah isteyenlere versin dedim. Tanımadığım kadın ise "umarım senin gibi bencil insanlara vermez zaten"dedi. İnsanlardaki lüzumsuz özgüven ve cürete hayranım. Bu kadın olduğu sürece beni çağırmayın dedim ve kalktım.
Bu ne ya anne olmak istememek bencillik mi öyle mi geliyor size de çok merak ediyorum.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?