Anne olmaya karar vermek

Esiniz yaptigi sey israr etmek degil, tehdit etmek.
Ustelik sizin babanizin yaninda, başkasından cocuk yapicam diyen bi adama cocuk vermek ne kadar saglikli bi hareket olur bunu düşünün bence
 
8 ay bebek için bekledik. son 4 ayda acaba galiba hamileyim diye koşa koşa kan vermeye gittik. En sonunda hamile kaldım. ilk 1 buçuk ay ikinciyi ne zaman yaparız diyordu eşim. Bulantılar başlayınca değişti her şey. Sonra son 2 ayda da erken doğum riski oldu. Biz bebeği öğrendiğimizden beri ilişki yi bıraktık. Ben de hep bebeğim i koruma hissi vardı bazen sarılmasına bile izin vermedim eşime. Şimdi 40 imiz çıkacak 6 gün sonra. 34 gündür uykusuzluk yorgunluk açlık telaş hepsi iç içe. Ama melekler bi gülümsetiyor oğlum u içim içime sığmıyor.
 
İlk hamile kaldığında sevinmedim bile..henüz 1 yıllık evliyim.Ayni sizin kaygılarının bendedir oluşmuştu.
Artık hiç bişey eskisi gibi olmayacak diyordum..eşimle çok gezeriz ederiz kısıtlama ağız..o zaman henüz atanamamistim mesleğim gidecek diyordum.
Ve Allah'ta aldı benden onu..2 aylıkken kürtaj olmak zorunda kaldım.
İlk başta hiç ağlamasın.
Kurtadam 1 hafta sonrası,yere düşen kumandayı alırken dikkatlice eğilip aldım sanki hamileymisim gibi.
Sonra farkettim artık karnında yok diye.
O an öyle bı agladimki anlatamam..duygu patlaması yaşadım..
Ama sonra tam 2 yıl ara verdik.o arada ben kpss yı hallettim.
Sonra denemelere başladık ama tam 1 yıl uğraştık durduk..bı turlu gelmiyordu hamile kalabilirim..çok zorlu bı surecti bizim için..
Sonra ummadigimiz bir anda hamile kaldım çok şükür..havalara uçtuk sevinçten..
Bu defa çok başladı benim için.
Zaten ilk hamileliğinde çok vicdan azabı çekmiştim sanki ben istemiyorum diye Allah elimden almış gibiydi.
Bu defa çok benimsedim..
Üstelik ona hamileyken yıllardır beklediğim atama haberim gelmişti.
Ve tüm düzeni değiştirip bambaşka bir şehirde hayat kurduk.
Şimdi kızım 15 aylık.
Öyle bişey ki bı sevgi ne evin dağınıklığı umrunda oluyor nede uykusuz gecelerin..
Hep böyle zor olmuyor tabi..
Süreç hepsi..zamanla sende alisiyosun bebeğinde kolaylaşıyor.
Ben uykuyuya öyle düşkün biriydimki şimdi çit sesine uyanıyorum.
Severek bakıyoruz..evimizin neşesi o..
Aşkımızın en nadide çiçeği..
Elbet cinselliğin aksadigi zamanlar oluyor ama bu eşinizle alakalı bı durum.
Arada gerçek bağ varsa kopukluk olmuyor.
Bizim en büyük iyikimiz kızımız.
Nacizane tavsiyem gerçekten hazır olmadan düşünmeyin..
Son söyleyeceğim..
Bu dünyada gözünün önünde bı can buyumesini izlemek inanılmaz bı duygu..ve buna sebep olmak eşsiz..
 
pihtilasma genetik olarak bende de var ben de dvt gecirdim. iki bebegim var ki biri tup bebek.
gebelik oncesi hematoloji bolumune gorunun sizin icin doz ayarlamasi yapilsin.
endiselenmeyin.
Bende 2 yıllık evliyim ve dvt geçirdim 4g/5g heterezigot olduğumu öğrendim 4 yıl önce 20 yaşındayım kılom boyum gayet iyi fakat hamile kalamıyorum iki yıldır eşimde de sorun yok corasprin ve folbiol kullandım bu ay 3 gun gecıktım bugün inşallah hamileyimdir hemotolojiye de hiç gitmek aklıma gelmedi kendi kendime karar verdim
 
en basta yazdiginiz probleminizden dolayı istememeniz normal ama keske gezme tozma karistirmasaydiniz .Evet sıkıntı hemde dunyanin en büyük sıkıntısı zor seyi çocuk büyütmek ama dünyanın neresini gezerseniz gezin evlat kadar tarifsiz bi duygu yok bir kokusu var canini o anda verirsin siz gereksiz ayrıntılara takılmayin önce saglinizi düşünün
 
3 yıl flört sonrası 4 yıldır evliyim. Yaşım 26. Aynı şekilde ablamın hamilelik ve çocuk bakımı süreci yüzünden annelik fikrinden tamamen soğudum. Yeğenim aşırı zor bir bebekti şimdi aşırı zor bir çocuk. Öte yandan sınıf öğretmeniyim. Bir çeşit meslek hastalığı mı bilmiyorum ama gözüm bazen çocuk görmek istemiyor. Okuldan geldiğimde evde de bir çocuk olması fikri beni çok korkutuyor. Hatta okuldan geldiğimde ses bile duymaya tahammül edemiyorum. Öğretmen arkadaşların evde de çocuk olmasından yakınmaları ve bu meslekle birlikte çocuk sahibi olmanın çok zor olduğunu söylemeleri iyice etkilenmeme sebep oluyor. İşin kötü yanı eşim resmen bana kendimi hazırlamam için birkaç aylık süre biçti, baba olmayı çok istiyor ve daha fazla bekleme fikrini tamamen red ediyor. Düşününce adam 4 yıldır sabrediyor ve evet baba olmaya hakkı var. Ama benim durumum da ortada. Daha fazla ertelersem aramız ciddi bozulacakmış gibi duruyor. Tabi öte yandan akraba ortamından gelen baskılara ve laf sokuşlara hiç değinmiyorum bile. Kapana sıkışmış gibi hissediyorum. Ne yapacağım bilmiyorum. Bende mi konu açsam ne yapsam
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…