Anne olmaya karar vermek?

Nelere hasretiz ya :KK43:
Bende aldım indirime girmiş ama şoktan :KK70:
En büyüklerinden aldım benim popoda büyük :KK70:
Belim 38, popom 40 hiç bir zaman bir pantolon alıp da rahat edemedim.

Ya beli pens olacak ya da dapdar olacak :KK70:
Bende geçen ambardan aldım onun kumaşını beğeniyorum
Hainler 40dan yukarısı yok
Bi tane aldım 40 giyiyorum onu totomla büyütmeye çalışıyorum kotlar zamanla salıyor ya :D
 
siz boy avantajınız var bence çok şanslısınız .
zayıflamak istiyor musunuz?

2 ay içinde 6 kilo vermem lazım.
Haziran başında zayıf olacağım diye kendime söz vermiştim.
4 kilo gitti işte kaldı 6 kilo.
Zayıflayacağım ama çok dikkat etmiyorum açıkçası.

Sen nasıl verdin kilolarını ?
 
Bende geçen ambardan aldım onun kumaşını beğeniyorum
Hainler 40dan yukarısı yok
Bi tane aldım 40 giyiyorum onu totomla büyütmeye çalışıyorum kotlar zamanla salıyor ya :KK70:

Ambar'a çok güvenme yavrum.
Geçen bir pantolonu yukarı çekerken elimde kaldı :D
 
Ambar'a çok güvenme yavrum.
Geçen bir pantolonu yukarı çekerken elimde kaldı :KK70:
Sadece yumuşak bi kotu var ondan alıyorum başka bişey almıyorum
Şimdilik dayandı gibi patlarsa haber vericem :D
Bide benim yazım eskiden renkliydi kendiliğinden kayboldu bulamıyorum nerden ayarlıyoruz ya (:
 
Sadece yumuşak bi kotu var ondan alıyorum başka bişey almıyorum
Şimdilik dayandı gibi patlarsa haber vericem :KK70:
Bide benim yazım eskiden renkliydi kendiliğinden kayboldu bulamıyorum nerden ayarlıyoruz ya :-)

Ben her yazdığımda düzeltiyorum ama tam ayarları nereden bilmiyorum.
Öğrenirsen bana da yaz :D
 
Ben zaten çocukları çok seviyordum eşimde öyle istiyorduk maddi durumu toparlamayı bekledik bu yüzden uzun süredirde birlikte olduğumuz için 2. yılımızda karar verdik. 3 te kucakta :)
 
8 senedir birlikteyiz 10 aydır evliyiz birbirimize karşı evlenince de değişmeyince düşünmeye başladık 4 aydır istiyoruz daha nasip olmadı inşallah olur . Ben de çok takıyorum
 
Asla hazır değilim bazen bebeklerı görünce ay ne tatlı diyorum sonra hayatin mahvolacak sürekli aglayacak uykular haram olacak diyorum.Etrafimda surekli kac yıl oldu yap corona var hazır evdesin diyorlar yahu ben coronadan sebep zaten delirmişim birde bu durumda çocuk olsa nasıl hastaneye giderim nasıl doğururum diye daha çok deliriyorum.Birde etrafımda ki cocuklu aileleri görünce daha soğuyorum aglayan,yemek yemeyen,duru oturu olmayan bebeler sinirimi bozuyor ve benimkide böyle olacak diye yapasım kaçıyor.
yeğenleriniz var mı? ya da sşöyle sorayım etrafta gördüğünüz ağlayan, yemeyen , uyumayan bebeklerin ailesi bazen bunalır of der ama dikkat ettiyseniz çocuklarıyla ilgilenmekten geri durmazlar .Neden biliyor musunuz? Öyle bir sevgisi var ki her şeye seve seve katlanıyorsunuz. Hayat şartları tabi ki değişiyor ama o da sizin elinizde. Siz bebekle dışarı çıkmaya alıştırırsanız ilk zamanlardan sonra her şey yoluna giriyor.
 
Selam arkadaşlar. Size bir sorum var. Anne olmaya - çocuk yapmaya evliliginizin de yada ilişkinizde kaçıncı senesinde yada daha doğrusu ne zaman karar verdiniz? Nasil hazir hissettiniz?

biz hormonlara bıraktık.. evlendikten 1,5 sene sonra felan birden çocuk istemeye başladık.. sonra da oldu öyle yani..
 
Eşimle 10 senedir birlikteyiz, 5 senesi evlilik bu sürenin. Evliliğimde çok şükür hiçbir sorunum yok. Çocuk da çok istiyorum ama çok korktuğum için cesaret edemiyorum bir türlü. Gerçi bu korkum, çok yakınımda bebek olunca çıkmaza girip boşananlar olduğu için de olabilir bilmiyorum.. konuyu takipte kalicam bu sebeple..
 
Açıkçası eşim seneye diyor ama baba olmaktan korkmuyor . Yas 29 o 30 8 senedir beraberiz yazında evlendik. Tek çocuğum büyük aile istiyorum. Önceden en az 3 -4 sene diyordum, Son bir kaç aydır neden anlamadığım şekilde hamile görünce kendimi hayal etmeye başladım. Korona yüzünden tikilmaktanmı herseyin yalan olmasından da bilmiyorum.Bebek görünce de böyle bir değişik oluyorum. İçim ısınıyor, hele kızsa daha yükseliyorum bu fikre isim, eşya, geleceği, söyle bir anne olucam hatta ergenliğine kadar falan baya giriyorum o moda. Maddi olarak şuanlık sıkıntımız yok. İş olarak gerçi çok stresli bir yerde çalışıyorum hep çalışan anne olmak gibi hayalim vardı ama kalabileceği sanmıyorum. Kalbim bebek istiyor, beynim dur yapacağın çok şey var otur yerinde diyor.
 
Açıkçası eşim seneye diyor ama baba olmaktan korkmuyor . Yas 29 o 30 8 senedir beraberiz yazında evlendik. Tek çocuğum büyük aile istiyorum. Önceden en az 3 -4 sene diyordum, Son bir kaç aydır neden anlamadığım şekilde hamile görünce kendimi hayal etmeye başladım. Korona yüzünden tikilmaktanmı herseyin yalan olmasından da bilmiyorum.Bebek görünce de böyle bir değişik oluyorum. İçim ısınıyor, hele kızsa daha yükseliyorum bu fikre isim, eşya, geleceği, söyle bir anne olucam hatta ergenliğine kadar falan baya giriyorum o moda. Maddi olarak şuanlık sıkıntımız yok. İş olarak gerçi çok stresli bir yerde çalışıyorum hep çalışan anne olmak gibi hayalim vardı ama kalabileceği sanmıyorum. Kalbim bebek istiyor, beynim dur yapacağın çok şey var otur yerinde diyor.
eğer böyle bir durum varsa beyninizi dinlemenizi öneririm :)
kariyer fırsatı ya da bir şeyler başarmak çocuksuz daha kolay oluyor.
 
yeğenleriniz var mı? ya da sşöyle sorayım etrafta gördüğünüz ağlayan, yemeyen , uyumayan bebeklerin ailesi bazen bunalır of der ama dikkat ettiyseniz çocuklarıyla ilgilenmekten geri durmazlar .Neden biliyor musunuz? Öyle bir sevgisi var ki her şeye seve seve katlanıyorsunuz. Hayat şartları tabi ki değişiyor ama o da sizin elinizde. Siz bebekle dışarı çıkmaya alıştırırsanız ilk zamanlardan sonra her şey yoluna giriyor.
yeğenim var dünyanın en zor bebegiydi asla uyumazdı yemek yemezdi evet annesi sabırla bakti büyüttü ama bana asla yapma çocuk hayatını mahvedecek diyor.Diger yakınımdakilerden örnek verecek olursam 2.cocugu olunca 1.yi kaynanasına postalayip asla arayip sormuyor bile.Benim şuan doğal olarak içgüdüsel olarak annelik duygum yok çocuk olunca gelecek belkide gelmeyecek bilmiyorum ama tahammül seviyem çok düşük her şeyi düşününce cocuk yapmaktan uzaklaşıyorum.
 
Eşimle 19 yaşındayken tanıştım. Üniversitede sinif arkadaşımdı.

29 yaşında da evlendim.

Evliliğimin 4.senesi bitmek üzere.

Henüz çocuk yok.

Cesaretimiz yok daha doğrusu. Maddi olmasa bile iyi bakabilir miyiz emin değiliz.

Allah isteyen aklı başında herkese nasip etsin
 
yeğenim var dünyanın en zor bebegiydi asla uyumazdı yemek yemezdi evet annesi sabırla bakti büyüttü ama bana asla yapma çocuk hayatını mahvedecek diyor.Diger yakınımdakilerden örnek verecek olursam 2.cocugu olunca 1.yi kaynanasına postalayip asla arayip sormuyor bile.Benim şuan doğal olarak içgüdüsel olarak annelik duygum yok çocuk olunca gelecek belkide gelmeyecek bilmiyorum ama tahammül seviyem çok düşük her şeyi düşününce cocuk yapmaktan uzaklaşıyorum.
Sizin etrafınızdaki örnekler çok kötüymüş haklısınız. Benim bebeğim kolikti. Zor geçti ama yine de kimseye bırakmayı aklımın ucundan bile geçirmedim. Düşünerek olmuyor . Ben de dra yeterliliğe girecektim. Hatta aldırayım dedim ama vazgeçtim iyi ki de vazgeçmiştim. :)
 
3-4 yıl bir geçmişimiz vardı, evlendik, 6 ay sonra hamile kaldım. Bizim durumumuz farklıydı, çocuğumuzun olmama ihtimali vardı, yaşlarımız biraz ileri durumdaydı. Her şeye rağmen iyi ki. :)
 
Selam arkadaşlar. Size bir sorum var. Anne olmaya - çocuk yapmaya evliliginizin de yada ilişkinizde kaçıncı senesinde yada daha doğrusu ne zaman karar verdiniz? Nasil hazir hissettiniz?
Ta evlenirken kararlı olarak evlenmiş herkese de belirtmiştim benden daha önce bekleyen olmasın diye

2019 da evlendim .
2022 ortalarına yada sonuna dogururum demiştim
 
Back
X