Bi anım geldi aklıma.Nişanlı olduğum zamanlarda babanem misafirliğe bize gelmişti. İşe gidicem bu sabahtan uyanmış anneme demişki damat geldi gece sizde onu kızın odasına sakladınız ayakkabılarını da içeri aldınız görmesinler diye ben gördüm demiş. Hayal gördü sanırım babamda umursamadı zaten Ne bilim konuyu okuyunca anlatmak istedim.
Hahaha benim ananem de bizde bu ay (Ki çok severim, alır güzel yerlere,sinemaya tiyatroya götürürüm).
TV'de hicbirsey izlemem ve sesi beni çok rahatsız eder. O yüzden odama geçtim kitaba başladım. Geldi yanıma 'kitap mi okuyorsun? Ne okuyorsun?' dedi sohbet açtı. Kısa kısa cevap verip kitaba devam ettim, aralıksız hiç susmadan yarim saat 'sana zulüm bana ölüm değil miiiii,oyy gelin gelin , sevdalı geliiiin' diye şarkı söyledi. Baktım susmayacak, kitabı bırakıp KK açtım ben de :)
Ben benimkini sevdiğim için suyuna gidiyorum. O da millette eleştirdiği şeylerin aynısını yapsam da Nasrettin Hoca'nin 'yakişiyor yosmaya' fıkrasındaki gibi bana laf etmiyor :)
Ama apir sapır konuşup bana ahlak dersi veren bir ananem olsaydı yüzüne bile bakmazdim,değil cevap vermek