Anneler evlat ayrımı yaparlarmi

Bilemedim,size hissettirdikleri önemli. Önemli olan dengeleri sizin de kardeşlerinizin de bozmaması. Anneniz mesela be gerekçe ile koruyor onları? Bu gerekçe üzerinde düşünmek lazım. Haklı mı anneniz size göre?
 
Ulan ben bu soruları hep garipserim. Zaman zaman ben büyük olduğumdan ya da kardeşim küçük olduğundan aramızdaki kavgalarda ya da yanlışlarımızda ona göre taraf alırlardı. Ancak asla annem ve babamın ben ve kardeşime sevgi açısından bir farkını görmedim. Evlat sevgisi evlat sayısına bölünmüyor ki biri fazla olsun. İkimizi de ayrı ayrı çok seviyorlar. Birimizi diğerinden sevgi açısından üstün kılmadılar.
 
Birde ben annenim ben babanım ne olursa olsun sen alttan alcaksına döner en sonunda konu sen özür dileyeceksine döner. Ama annelikte babalıkta cocuğuna adil ve sevgi dolu davrandığında anlam kazanıyor benim için,siz üzülmeyin kendi kuracağınız yuvanızda annenizin yaptığını yapmazsınız çocuklarınıza daha hassas olursunuz.
 
Anneden anneye değişir.
Yapan da var , yapmayan da.

Malum coğrafyamiz, erkek evladını kızdan üstün gören anneler ile dolu. (Kayınvalideme buradan selam ederim , bu durumun piri adeta )

Aynı cinsiyette çocuklara sahip anneler için dee Kendimden örnek vereyim ;
İki kız kardeşiz, annemin ayrım yaptığını asla düşünmem.
Ben konuşmayı çok severim..
Ablam daha nettir, kısa keser. Uzatmaz.

Dışardan bakınca haliyle annem benimle daha çok konuşuyor, paylaşıyor gibi görülür
Oysa ki benimle konuştuğu her iki lafından birisi ablamın da iyiliğidir.

Anne ve ablamın zevki tarzı daha çok benzer. Annem bir şey alacağı zaman ablamın fikrine daha çok önem verir.
Bu konuda da sanki ben daha dışarıda kalan evlat konumuna geçiyorum.

Yani sevgi değil konulara göre, evladın karakterine göre anneler bazen o evlada bazen diğer evlada daha yakın oluyor .
Bu da bana garip gelmiyor.
Çok normal . İnsani bir durum.
Bizde en azından durumlar böyle
Herhangi bir ayrım söz konusu olmuyor.

Benim
Bir kızım , bir oğlum var.
Kızım en hassas noktam, kıymetlim.
Oğlum ise inanılmaz eğlenceli, çıldırıyorum

Asla ayırt edemem sadece kendi annemde de gördüğüm gibi karakterlerine göre onlara yaklaşımım değişiyor.

İkisi de benim canım.
Ayırt etmek olur mu hiç.
Aynı emek, aynı özveri.
 
Bizim ailedede ablam hep altın cocuktu. Hep örnek gösterilen. Ve bu ayirim uzun süre devam etti.bu ablama ama genc yasta büyük sorumluluklar da yükledi. Yani pozitif ayrimcilik bir yere kadar. Ben cocuklarimin kahvalti tabaklarinda bile herseyi esit sayida koyarim. Ama ikisini ayni sekilde sevmiyorum, cünkü ikisi cok farkli karakterde. O yüzden ikisini olduklari gibi seviyorum diyebilirim
 
Bizde de aynı ya hep alttan almak benden bekleniyor.annem de biraz kinci bir yapıda bu nedenle bir gün aramayayim yada geç açayım telefonu hemen trip atıyor..demiyor yani bu kızın belki işi vardır müsait değildir hiç demiyor.bir gün iş görüşmesine giderken aradı beni bende o esnada işle ilgili görüşmem var yanlışlıkla açıp kapatmıştım telefonu.o sıra farkında bile değilim.isim bitti evime geldim.tlfon kayıtlarına bakarekn gördüm annem aramış aradım hemen.bana dediği şey telefon öyle kapatılmaz böyle kapatılır deyip telefonu yüzüme kapattı. Yani sanki biz ana kız değiliz de iki yarış ci gibi kim kime laf sokarsa gibi tabi ben böyle hissetmiyordum böyle de davranıyorum ama kendisi bu şekilde davrandığı da beni ne kadar yaralıyor farkında değil.
 
Sevgi o kadar iyileştirici birşey ki.her sıkıntın sebebi sevgisizlik ve ya biri ile kıyaslamak yada birine tercih edilmek.ikisine de çok eşit davranın küçükken anlaşılmıyor da büyüdüğünde sıkıntılar çıkıyor bizdeki gibi.ve çocuklarınızı hatalarıyla yanlislariyla sevin cunki hiçbir zaman sizden daha yakın sığınacak bir limanları olmayacak.bak ben 35 yaşındayım.evliyim.ama kimse beni sevmesede olur yada bir başkası beni terrcih etmez ve ya değerli hissettirmez benim için hiçbir önemi olmaz cunki tek ihtiyaç duyduğum şey annem annem .annem eğer adaletli davranıyorsa neden diye sorguladım.gelecekte anne vaya baba sevgisinden mahrum kalan çocuklar kendilerini çok değersiz hissediyorlar bu nedenle psikolojileri bozuluyor sosyal yaşamda da sorunlar yaşıyorlar sorunun temeline indiginde birde farkediyorsun ki.ailen özellikle annen de yasamissin ilk travmalari ve hiç farkında bile değilmissin ne zamanki aklın almaya başlıyor bir olgunluğa erisiyorsun sonra diyorsun ki evet ben temelden sarsilmisim.halbuki Sevgi koşulsuz sevgi verebilseymis yada kardeşimle onunnla bununla kayaslamasayi,ya da suclamasaydi,benim potansiyeline yarddim etseydi bugün ben bu düşünceye kapilmazdim.ve bazı şeyler temelden sarsılmazdi eminim ki siz bu şekilde davranmiyorsunuzdur çocuklarınıza ama bu şekilde davranan çocuklarda derin travmalar oluşturan o kadar çok aile var ki eminim benim yaşadıklarımı yaşayan çok çocuk vardir.beni. bir çocuğun yok ama eğer olsaydı .ona herşeyimi vermek isterdim
 
Biz üç kardeşiz annem en çok en büyük abimi sever ama sevgi sonsuz bir şeydir onu çok sevip bizi hiç zor duruma sokmadı. Biz hep bilirdik annem abimizi daha çok sever ama bizi de sevmemezlik etmez. Bu durumda yaşanılan kültürün de çok önemi var. Şuan ben de bir anneyim zaten bir çocuğum var ama daha fazla olsa da ayrım yapmazdım.kendi annem gibi sevgi eksikliği hissettirmeden bile yapmam diye düşünüyorum.
 
Kızım ve oğlum arasında 4 buçuk yaş var. Kızım büyük. Oğlum küçük olduğu için daha sevimli geliyor. Ama merhamet ve şefkatte fark yok.Feminist sayılacak kadar olmamakla birlikte kızlarını oğullarına ezdiren anneler akrabalarda hep görür ve iğrenirdim. O nedenle böyle bişey yapacağımı sanmıyorum. Kızım nasıl masa topluyorsa oğlum da toplayacak. İş bölümü yada izinler konusunda da ayrım yapmam. İdeolojime ters.
Fakat farkettiğim ve bir arkadaşımla konuştuğum bir konu var. O da “aynen öyle hissediyorum “ deyince emin oldum.
Biz kızlar yaratılış gereği ayrıntıcı, biraz daha içten pazarlıklı olabiliyoruz. Erkekler ise hep tek düze. Kız sinsice cimciriyor oğlan çat diye vuruyor yüzüne mesela. O arkadaşın çocukları daha büyük. Şuan bu söylediklerimi başka başka konularda yaşıyorlarmış.Yani kısacası kendi cinsimizi bildiğimizden erkek çocukları daha masum gelebiliyor Fakat gezme izni, harcama, iş bölümü gibi konularda ayrım yapılması bırakın anneliği insanlığa sığmaz
 
Çevremde yapmayan görmedim. Bilinçli olarak yapmıyor ama çoğu. Hatta bazıları farkında bile olmuyor. Ama içgüdüsel olarak onu daha çok koruyup seviyorlar.
 
En doğrusu birde cocukar arasında birbirlerine karşı saygı geliştirmesi ve sevkat duygusunu benimsemeleri gerekiyor.cocuklar bunlar elbette arasıra kavga edecekler ama anne hep birini korur diyerini suçlarsa o da olmaz . İki sinide dinleyip objektif olmaya çalışıp özür dilemeyi öğrenmeleri gerekiyor çocukların açıkçası bubizde olmadı ben öğrendim hata yapınca özür dilemeyi öğrettiler sağ olsunlar ama kardeşime hiç ogretmediler hatalarına gülü geçtiler çocuğa cesaret verdiler .kardeşime debu şekilde öğrettiler.sizin yaptığı biz doğru olan
 
Orta-doğu için oldukça trajik cevapları olabilecek bir soru sordunuz.

Bu coğrafyada anneler erkek evlatperesttir ve erkek evlat daima 1 numaradır.

Asıl ayrımı erkek kardeşi olan kadınlara sormak lazımdır.

Benim erkek kardeşim yok. Olsaydı annem ayrım yapar mıydı diye kendime soruyorum ve kalbim itiraz etse de beynim yapardi diyor.

Iki hemcins arasındaki ayrım ise genelde küçük yaşlarda olur ve gecicidir. Can yakmaz. Ufak olan ezilmesin diye tutulur ama büyüdükçe bu ayrım silinir. Iz de bırakmaz anneler bu konuda haklıdır çünkü.

Allah erkek evlat sahibi her anneye adalet duygusu ve Allah korkusu nasip etsin.
 
Anlıyorum ve sizin için gerçekten üzüldüm, eğer bir gün evlat sahibi olmak isterseniz gerçekten çok iyi bir anne olacağınıza eminim
Ama bazen gerçekten farklı oluyor durum, cinsiyetleri ve yaşları farklı olduğu için ikiside farklı ilgi istiyor, kızımın zor bir ergenlik dönemi ve baba sorunları var, o yüzden ekstra ilgi gerekiyor. Sohbet muhabbet alışveriş vs. Oğlumsa genelde yemek yemek için yaşar, o yüzden onun sevdiği yemekleri yapınca mutlu olması ve aslan annem diye sarılması hoşuma gidiyor. Yani ben bunun gibi ufak tefek şeylerden bahsettim. İkiside benim canım, babasız büyüttüğüm yavrularım, asla daha fazlasını yapmam kuzularıma
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…