- 22 Kasım 2022
- 32
- 45
- 18
- 31
- Konu Sahibi 3kediannesii
-
- #1
Anne olmanın verdiği o tarifsiz mutluluk bir yana, sorumlulukları bazen omuzlarımı öylesine ağırlaştırıyor ki nefes almak bile zorlaşıyor. Günün 24 saati, sürekli tetikte, sürekli birilerine yetmeye çalışarak geçiyor. Yorgunluk sadece bedende değil; ruhumda, kalbimde birikiyor.yani sevmemek demeyelim ama ben değilim artık. eski hayatımı özlüyorum. gecen gün üniversiteli gençleri gördük avmde içim kıpır kıpır oldu. özledim dertsiz, basir sorumluluklarım olan zamanları. bir de ben takıntılıyım, ekstra yoruyorum kendimi. ömür boyu bir canlının üzerine titremek, onu düsünmek ağır geliyor. lohusalıkta daha kötüydü. yapamam ben diyordum. simdi de gelecek kaygıları var.
mükemmel annelik diye de bir sey yok. herkes kendini bir nebze olsun korumak istiyor. bazen enneliğe ara vermek istiyor. kendi annemi görüyorum, en kücük cocugu 29 yasında hala karnım ağrıyor desen tüm gece uykusuz kalır, dert eder. akıl işi değil diyorum cocuk yapmak. çok güzel ama zor, inanılmaz derecede zor ve ağır bir yük
Ve bazen düşünüyorum; gerçekten bu süreçte erkek olmak varmış… Biz kadınlar doğurduğumuz andan itibaren sanki görünmez bir kontrata imza atmış gibi tüm yükü üstleniyoruz. Gece uykusuzluğu, emzirmesi, ağlaması, evin düzeni, bebeğin ruhsal gelişimi, kendi duygularımız… Hepsi bizim sırtımızda.cok normal, ben de ara ara böyle düsünüyorum. Bu aslinda hayatta hersey icin gecerli bence. Mesela meslegini cok sevebilirsin ama bu demek degil ki bazen yorulmayacaksin veya tatile ihtiyacin olmayacak. Esimi seviyorum ama bazen yanliz kalmayi da özlüyorum. Bunun gibi bir sürü örnek var. Problem su ki söz konusu evlat olunca sanki insan üstü bir varliga evrilmemiz gerekiyormus gibi bir algi var. Sirf anneyiz diye nasil 7/24 sabirli, neseli ve dinc olabiliriz ki? Keske öyle birsey mümkün olsa ama degil iste. Ben de cocugumu herseyden cok seviyorum, ona bir kardes de vermek isterim ama o kadar yoruldum ki, gözüm kesmiyor hic bir sekilde, bir kez daha dayanamam bu kadar uykusuzluga gibi geliyor.
Bazen sadece bir günlüğüne dahi olsa sorumluluklarımı devredebilmek, kimsenin bir şey sormadığı, ağlamadığı, bir şey istemediği bir gün yaşayabilmek istiyorum. Eski ben olmayı özlüyorum, çünkü o zamanlar sadece “ben” vardım.Allahım bebeğinizi sağlıkla mutlulukla analı babalı büyütmeyi nasip etsin inşallah.
Elbette yoruluyorsunuzdur,hatta sıkılıyorsunuzdur,sizi çok iyi anlıyorum.
Dilerim ki kendinize vakit ayıracağınız zamanlar çabuk gelir.
Bana en iyi gelen bu.
Öyle öyle. Çoğu erkek grip olsa bile günlerce yatak döşek yatıyor. Hamilelik işi erkeklerde olsaydı bir doğumdan sonra birdaha kesinlikle o acıyı çekemem derlerdi. Biz kadınlar çoğu konudan sorumluyuz. Çocuk bakımı bile her ne kadar eş de baksa, çoğu yük kadındaVe bazen düşünüyorum; gerçekten bu süreçte erkek olmak varmış… Biz kadınlar doğurduğumuz andan itibaren sanki görünmez bir kontrata imza atmış gibi tüm yükü üstleniyoruz. Gece uykusuzluğu, emzirmesi, ağlaması, evin düzeni, bebeğin ruhsal gelişimi, kendi duygularımız… Hepsi bizim sırtımızda.
Erkekler doğum yapsaydı…Öyle öyle. Çoğu erkek grip olsa bile günlerce yatak döşek yatıyor. Hamilelik işi erkeklerde olsaydı bir doğumdan sonra birdaha kesinlikle o acıyı çekemem derlerdi. Biz kadınlar çoğu konudan sorumluyuz. Çocuk bakımı bile her ne kadar eş de baksa, çoğu yük kadında
Ah ah kelimesi kelimesine haklısınız. Çocuğunuz sağlıkla büyüsün inşallahErkekler doğum yapsaydı…
Doğum izinleri en az bir yıl olurdu, hastaneler beş yıldızlı otel konforunda düzenlenirdi.
“Lohusalık sendromu” değil, “erkek doğum sonrası hassasiyet dönemi” diye özel psikolojik destekler sağlanırdı.
Ve kimse “ama sen zaten anne oldun, neyin eksik?” demezdi.
Ah bu soruyu duymayalı o kadar uzun süre olduYorucu ..
Gebelik, lohusalık derken hopp bebek...
Hepsi ayrı ayrı alışma süreci istiyor, hepsi de ayrı yorucu. Bütün bu buhrani atlatıp aldığın yeni sıfata alışmak biraz zaman istiyor sadece. Tabii ki bu alışma süreci bebeğini sevmedigin anlamına gelmiyor, öğreneceksin, zamanla anlayacaksin, şimdilik sudan çıkmış balık gibisin ve anlayan yok.
Nasılsın??
Zorlama kendini akışına bırak, bilmediğin bı evredesin, bilmediğin şeyleri yasiyorsun, zamanla alışırsın, bı anda bu hayata geçtim bitti diye birşey yok, her yeni gün güncelleneceksinAh bu soruyu duymayalı o kadar uzun süre oldu
Teşekkür ederim
Ne bedenime alışabiliyorum, ne duygularıma.
Yok yok sadece bir günle olmaz bence.Bazen sadece bir günlüğüne dahi olsa sorumluluklarımı devredebilmek, kimsenin bir şey sormadığı, ağlamadığı, bir şey istemediği bir gün yaşayabilmek istiyorum. Eski ben olmayı özlüyorum, çünkü o zamanlar sadece “ben” vardım.
Allahım korusun inşallah.Şuan uyumuyor uykusu var ama uyumuyor ve ben artık ölmek istediğimi düşündüm belki ozaman uyurum çünkü ben çok uykusuzum ve çok ağır geliyor sadece uyumak istiyorum bütün gece.
Geçecek. Ömür boyu böyle sürmeyecek. Seneye sarılıp uyuyacaksınız. SabredinŞuan uyumuyor uykusu var ama uyumuyor ve ben artık ölmek istediğimi düşündüm belki ozaman uyurum çünkü ben çok uykusuzum ve çok ağır geliyor sadece uyumak istiyorum bütün gece.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?