Annelik kutsal değil

Sadece merhamet vicdan degil, biraz eğitim, bilgi birikimi de gerekiyor. Annelerin babaların agizlarindan çıkan yanlış cümleler, bilgisiz yorumlar ömür boyu travmaya sebep olabiliyor. Örneğin bu sitede birçok vajinismus hastasi kadin var. Çoğunun annesi merhametlidir. Ama bilgisizlikleri yuzunden kullandiklari bir cumle, bir tavir cocuklarinin bilinçaltinda sorunlara yol açtı. Belki hatirlamiyor anne de kız da. Ama o cumle, olay, durum orada oylece duruyor. Yetiskinliginde çıkıp karsisina dikiliyor. Sonra nerelerden nerelerden çareler arıyor o kizlar. Kimisi buluyor kimisi hâlâ çaresizlik içinde. Ben bulanlardanim çok şükür. Annem cok merhametlidir. Ama bana böyle bir zarari oldu. O yuzden anneler sadece merhamet yetmiyor. Bilmek lazim, ogrenmek, okumak, her daim gelismek lazim.
 
Bana da annelik kutsal kelimesi çok abartı geliyor içinde sevgi merhamet vicdan olmayan insan 100 tane dogursa boş bana kalırsa annelik dogurmakla olmuyor hakkını vermek lazım mesela cennet annelerin ayagı altında ama bu anne Sadece doguran anne mi oluyor hayır dogurmadan daha üstün annelik yapanlar var anneligin verdigi duygular kutsal o merhamet hassaslık vicdan kalbinde oluşan o yumuşama hissi bunlar kutsal bunları hissedince insan olarak bile çok degişiyorsun ama hissetmiyor isen anne olamamışsın demektir
 
Kırmızı Oda'da sadece Alya'yı izleseniz yeter bence zaten psikoterapiyle alakasi yok dizinin.
Evet izledim ben de biraz, aşağılamak için değil. Sadece bir şey bir dönem aşırı popüler olunca iticileşmeye başlar ya onun gibi oldu
 
Annelik kutsal ve annelerin ayağının altında cennet var

Ama bu hangi annelerin iste bunun cevabı değişir.


Bu cümleler gerçek anneler için anneliği bilenler için söylenmiş.

Yoksa çocuğunu çöp kutusuna atanlar, çocuğunu yaşarken yaşadığına bin pişman edenler için değil ... ( çünkü arada fark var onlar anne değil)
 
Bebeğini tandırda yakmış kadının biri her şeyi boşverin de mügede olmuş galiba haberlerde gördüm
 
Annelik kutsal falan değil
Bazı kadınların tek veya en büyük başarıları anne olmak olduğu için bukadar büyütülüyor.
Özellikle son yıllarda sosyal medya abartmasıyla iyice tavan yaptı.
Eskiden herkesin annesi normal anneydi, çocuklarını seven yeri geldiğinde kızan, iyi anne-kötü anne. Fedakar-bencil anne. Hepsi vardı
Ama şimdi öylemi
Kadınlar doğrur doğmaz yok annelik şöyle yok böyle anlata anlata bitiremiyor. Bebeğin fotosun altında sayfalarca anneliğin nasılda güzel ve kutsal birşey olduğunu....
Hele de son zamanların favori cümlesi. Ben en çok anne olmayı sevdim ilk duyduğumda çok anlamlı gelmişti, artık kusasım geliyor.
 
Koşulsuz seven çocuktur. Anne baba degil. Bu sebeple anne baba da kutsal değil.

Anne babalar, çocuğuyla gurur duymak için, herkesten daha başarılı diye, iyi evlilikler yaptilar diye, akademik kariyer yapıyor diye, evi çok guzel temizliyor diye, küçük kardeşine bakıyor diye ... gibi koşullarin varlığından dolayi çocuklarını severler.

Bunlar ve bunun gibi sebepler var olmasın Bakalim ebeveynler ne kadar takdir edip sevecek çocukları? Analik hakkını helal etmez direkt. Sütünü de helal etmez. Sanki ben istedim beni dünyaya getir ve nolur süt ver diye.

Ama çocuk oyle mi? Dayak yese de seviyor. Hor görülse de seviyor. Duygusal, fiziksel, cinsel istismari yaşasa da seviyor.
Koşulsuz seven çocuktur. Kutsal olan da çocukluktur.
 
Üzüldüm ya...
 
“Cennet annelerin ayakları altında“ sözünden kasıt, “siz annenize hayırlı evlat olursanız cennet sizin.. Anneniz sizi doğurduğu için cennetlik değil” bir yerde bu şekilde okumuştum ve çok mantıklı geldi..

Doğurmayı büyük bir marifet, bizim gibi doğuramayanları eksikmiş gibi gören zihniyetler var maalesef
 
Üzüldüm ya...
Aslinda benim yasadigim bir durum yok anlattiklarimda. Gecmiste sorunlarimiz oldu cunku beklentilerine karsilik vermedigim zamanlar oldu. O zamanlarda sevgisi yok oldu sanki. Dunyanin en basarisiz en eksik insaniymisim gibi davrandi. Belki içsel problemleri vardi bilemiyorum. Uzerinden zaman geçti. Ben tedavi oldum. Iyilestim, annem de kendini hasta eden sebepleri ortadan kaldirdi. Simdi her sey yolunda. Çünkü beklentileri tamamlandi. Ama o istiyor diye değil. Beklentileri benim de isteğimdi bu sefer. Artik takdir edip seviyor. Çünkü saydiklarimi yasatiyorum ona. Guzel bir evlilik yaptim, cevresinde herkes benim ne kadar iyi ozelliklere sahip bir evlât oldugumu falan soyleyerek onun gururunu okşuyor. Oyle olunca da seviliyorum.
 
sizin bakış açınızla çocuk da koşulsuz sevmez aslinda. muhtaç olduğu için sever. çoook derinlerde bir yerde tek başına yasayamayacagi ile ilgili bilgi vardir ve hayatta kalmak için kendini sevdirmek durumundadır.

bir de dünyayı çocuklara bıraksak güzellemesi var ki akıllara zarar. çocuklarda süper ego gelişmedigi icin cok daha fazla zarar verme durumları vardir. 7 8 yasindaki çocuklarda akran zorbalığı büyüklerin kötülüklerini aratmaz.
 
Annelik kutsal falan degil. Gayet bilimsel ve tum canlilarin farkli farkli sekillerde gerceklestirdigi bir eyleme bu sekilde anlam yuklemek cok sacma
 
Kimseye hayirli evlat olmak zorunda değiliz. Istedigimiz gibi yasamak onlarin gozunde hayırsızlık oluyorsa varlik olarak ne kadar varızdır? Mesela benim cevremde evlenmek istemeyen, yalniz yasamak isteyen bir kadin var. Ailesinin gozunde hayirsiz evlat. Bu durumun neyi hayirsiz? Istedigi hayat bu. O sebeple kimsenin bizim uzerimizde bir hayali tasarrufu bulunmamalı. Bu hayata 1 kez geliyoruz. Baskalarinin hayallerini yasamaya degil. Kendimiz olmaya calismaliyiz.
 
Sonuç olarak insan olmak, herkesin yaşamayı istediği hayata saygı duymak hepsi bu..
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…