Çalışan bir annenin çocuğuyum. Güvenilir, ahlaklı ve sağlam kişilikliyim çok şükür. Yalnızca annem değil babam da yetiştirdi beni çünkü. Annem kadar babam da baktı ilgilendi. Ve çalışkanım da ayrıca, önümde annem gibi bir örnek vardı zira. İkisi aynı anda olabiliyor, kendine güvenmeyen bulaşmasın bu işe tabi o ayrı.Ortalama 60-65 yillik hayatimdan geriye birakacagim sey is unvanim olmamali. Guvenilir, ahlakli, saglam kisilikli bir cocukla anilmak isterim. O yuzden tabiki de cocugunuza bakin derim. Kaldi ki mezun olduktan sonra cok daha iyi bir isle devam edebilirsiniz.
Babanizin yetistirmesi ekstra bir durum degil. Olmasi gereken bir sey. Anne evde oturdugu zaman babalar cocuklarini yetistiremiyor mu? Bunu niye belirttiginizi anlayamadim.Çalışan bir annenin çocuğuyum. Güvenilir, ahlaklı ve sağlam kişilikliyim çok şükür. Yalnızca annem değil babam da yetiştirdi beni çünkü. Annem kadar babam da baktı ilgilendi. Ve çalışkanım da ayrıca, önümde annem gibi bir örnek vardı zira. İkisi aynı anda olabiliyor, kendine güvenmeyen bulaşmasın bu işe tabi o ayrı.
Babanizin yetistirmesi ekstra bir durum degil. Olmasi gereken bir sey. Anne evde oturdugu zaman babalar cocuklarini yetistiremiyor mu? Bunu niye belirttiginizi anlayamadim.
Annesi calisanlar ahlaksiz olur, guvenilir olmaz da demedim. Cocugun anne sevgisine ihtiyaci var. O sevgiyi istedigu her an gorebilmesine ihtiyaci var. Ozellikle cocuklugunun ilk caglarinda. Suanda 2 yasinda hissettiklerinizi ne siz bilebilirsiniz ne ben.
Benim isim 7de cikmami gerektiriyor. Kizim 8de gece uykusuna yatiyor. Haftaici cocuguyla yarim saat gecirebilen biriyle, gun icinde gelisimi icin ugrasan, kendinden feragat eden bir anneyi ben bir tutamam kusura bakmayin. Bu 2 cocuk arasindaki farki yalnizca ayni ortama girdiklerinde gorebilirsiniz. Bana kendinizi anlatmaniz bir sey ifade etmiyor yani.
Yalnızca anne değil baba da sorumlu evet onu belirtmek için yazdım. Baba çalışırken yeterince sevgisini ve ilgisini verebiliyorsa pekala anne de verebilir. Annemin sevgisinin eksikliğini hiç hissetmedim ben tıpkı babamınkinin hissetmediğin gibi. 2 yaşındayken ne hissetiğini çalışmayan bir annenin çocuğu da hatırlayamaz şu anda. Önemli olan şu an nerde olduğumuz değil mi? Çalışmayan annelerin çocuklarını da gördüm. Hepsi sevgi dolu değildi ne yazık ki. Ben problemli bir çocuk olmadım. Her zaman annem ve babam için gurur kaynağı oldum. Okulumda başarılı oldum. İyi bir ünivetsitede iyi bir bölüm okudum. İyi bir mesleğim var. İnsan ilişkilerim iyi. Çalışmayan annelerin çocuklarının hepsinin benden fersah fersah ötede olması lazım sizin mantığınıza göre. Ama öyle değil, değil mi? Çocuk yetiştirebilmek tek bir değişkene bağlı değil ne yazık ki.Babanizin yetistirmesi ekstra bir durum degil. Olmasi gereken bir sey. Anne evde oturdugu zaman babalar cocuklarini yetistiremiyor mu? Bunu niye belirttiginizi anlayamadim.
Annesi calisanlar ahlaksiz olur, guvenilir olmaz da demedim. Cocugun anne sevgisine ihtiyaci var. O sevgiyi istedigu her an gorebilmesine ihtiyaci var. Ozellikle cocuklugunun ilk caglarinda. Suanda 2 yasinda hissettiklerinizi ne siz bilebilirsiniz ne ben.
Benim isim 7de cikmami gerektiriyor. Kizim 8de gece uykusuna yatiyor. Haftaici cocuguyla yarim saat gecirebilen biriyle, gun icinde gelisimi icin ugrasan, kendinden feragat eden bir anneyi ben bir tutamam kusura bakmayin. Bu 2 cocuk arasindaki farki yalnizca ayni ortama girdiklerinde gorebilirsiniz. Bana kendinizi anlatmaniz bir sey ifade etmiyor yani.
Parantez iciniz icin soylemek istiyorum; "anne yoksunlugu"ndan ve etkilerinden haberiniz var mi? 1 ay ve daha fazla anneden ayri kalan bebeklerin depresyona girdigini biliyor musunuz? Anneler bakici degildir. Anneler ve cocuklari arasinda kimsenin anlayamayacagi baglar vardir. Cocuklar icin ilk yil cok cok onemlidir. Cunku; emzirilmesi gereken bir donem. Ama ondan sonraki 2 yilda imkan varsa cocuga mutlaka annesi bakmalidir.İlk 1 yıl evet bakan kişinin ( bakın anne demiyorum,bu bakan kişinin kim olduğu önemsiz ) sürekli olarak yanında bulunması çocuğun psikolojisi için çok çok önemli.Ama konu sahibinin çocuğu çoktan 1 yaşını doldurmuş.Bu yaştan sonra bakıcı ile devam edebilir ki zaten birkaç sene sonra yaşıtlarıyla aynı ortamda bulunacak.
Parantez iciniz icin soylemek istiyorum; "anne yoksunlugu"ndan ve etkilerinden haberiniz var mi? 1 ay ve daha fazla anneden ayri kalan bebeklerin depresyona girdigini biliyor musunuz? Anneler bakici degildir. Anneler ve cocuklari arasinda kimsenin anlayamayacagi baglar vardir. Cocuklar icin ilk yil cok cok onemlidir. Cunku; emzirilmesi gereken bir donem. Ama ondan sonraki 2 yilda imkan varsa cocuga mutlaka annesi bakmalidir.
Anlasamadigimiz nokta su aslinda. Gurur duymak icin iyi okullara, basarilara, iyi mesleklere ihtiyacimiz yok ki. Bunlar olduysa ne guzel. Olmazsa da onemli degil ama. Bunlar benim onceligim olmadi hic. Beni mutlu eden sey kizim uyandiginda onu koklayabilmek. Dustugunde aciyan yerini opebilmek. Bunlari yapabilecegim cok sinirli senelerim var. Neden bunu calisarak harcayayim? Zaten bir meslegim var. O hazir oldugunda bende istersem calismaya baslarim.Yalnızca anne değil baba da sorumlu evet onu belirtmek için yazdım. Baba çalışırken yeterince sevgisini ve ilgisini verebiliyorsa pekala anne de verebilir. Annemin sevgisinin eksikliğini hiç hissetmedim ben tıpkı babamınkinin hissetmediğin gibi. 2 yaşındayken ne hissetiğini çalışmayan bir annenin çocuğu da hatırlayamaz şu anda. Önemli olan şu an nerde olduğumuz değil mi? Çalışmayan annelerin çocuklarını da gördüm. Hepsi sevgi dolu değildi ne yazık ki. Ben problemli bir çocuk olmadım. Her zaman annem ve babam için gurur kaynağı oldum. Okulumda başarılı oldum. İyi bir ünivetsitede iyi bir bölüm okudum. İyi bir mesleğim var. İnsan ilişkilerim iyi. Çalışmayan annelerin çocuklarının hepsinin benden fersah fersah ötede olması lazım sizin mantığınıza göre. Ama öyle değil, değil mi? Çocuk yetiştirebilmek tek bir değişkene bağlı değil ne yazık ki.
Tamam böyle söyleyin canımı yiyin. :) sizin tercihiniz kimse karışamaz. İlk mesajınızın içeriği bu değildi yalnız. İyi eğitim, meslek yalnızca birer örnekti. Ancak takdir edersiniz ki her ebeveynin çocukları için hayal ettiği gelecekte görmek istediği şeylerdir bunlar. Bunun dışında Ailemi utandıracak, üzecek hiçbir şey yapmadım çok şükür. Her anlamda hayırlı evlat olduğumu söylerler. Yanlış anlamayın derdim kendimi size kanıtlamak değil, yalnızca hayırlı evlat yetiştirmek için çalışmayan anne olmaya gerek yok onu söylemeye çalıştım. Siz kendi mutluluğunuz için çalışmamayı tercih edersiniz o ayrı. Tek söylemek istediğim çalışan annelerin çocukları hakkında bu kadar ön yargılı olmayın. Hepimiz zannettiğiniz gibi bir şeylerden eksik, mahrum kalmış değiliz.Anlasamadigimiz nokta su aslinda. Gurur duymak icin iyi okullara, basarilara, iyi mesleklere ihtiyacimiz yok ki. Bunlar olduysa ne guzel. Olmazsa da onemli degil ama. Bunlar benim onceligim olmadi hic. Beni mutlu eden sey kizim uyandiginda onu koklayabilmek. Dustugunde aciyan yerini opebilmek. Bunlari yapabilecegim cok sinirli senelerim var. Neden bunu calisarak harcayayim? Zaten bir meslegim var. O hazir oldugunda bende istersem calismaya baslarim.
Meslegimi hayatimin her senesinde edinebilirim. Ama cocugumun anlari 1 kere yasaniyor ve geri donusu olmuyor. Ben bu sekilde cok mutluyum. Siz calisan anneyken mutluysaniz ne hos.
Size anne yoksunlugunun varligindan bahsediyorum, siz bilimsel bir gercegi reddetmeyi tercih ediyorsunuz. Suan calismiyor olabilirim ama universite hayatim annenin cocuk icin ne kadar onemli oldugunu dinlemekle gecti.İşte bu konuda ayrılıyoruz,çünkü artık tek bakıcı olarak anne görülmüyor bazı gelişmiş ülkelerde.Ayrıca bakıcı değil demişsiniz ama bakıcıdan kastım ''bakımını yapan kişi'',yani evet annesi de bakıcısı oluyor.Bu konu hakkında araştırma yapabilirsiniz,dediğim gibi 1 yaş konusuna katılıyorum ama o kişinin annesi olma zorunluluğuna katılmıyorum.
Genelleme mi yaptim bilmiyorum. Ama kastettigim sey kesinlikle "Bak ben evde oturuyorum, cocugum cok ahlakli. Sen calisiyorsun, senin cocugun tu kaka." Demek degil. Zaten kimin iyi karaktere sahip olacagini bilmemiz imkansiz. Biz sadece ebeveny olarak elimizden geleni yapiyoruz o kadar. İmkani olmayan, calismak zorunda olan yada cocugunu tek basina buyuten anne/babalar var. Bunlarin disinda sizin gibi olanlarda var. Herkes hayatindan memnun. Boyle durumlari zaten yargilayamam. Ama ufak bir suphesi bile varsa annenin, cocugunun ayrilmak istemedigini dusunuyorsa ve calismamak icin imkanida varsa bence kesinlikle calismamali.Tamam böyle söyleyin canımı yiyin. :) sizin tercihiniz kimse karışamaz. İlk mesajınızın içeriği bu değildi yalnız. İyi eğitim, meslek yalnızca birer örnekti. Ancak takdir edersiniz ki her ebeveynin çocukları için hayal ettiği gelecekte görmek istediği şeylerdir bunlar. Bunun dışında Ailemi utandıracak, üzecek hiçbir şey yapmadım çok şükür. Her anlamda hayırlı evlat olduğumu söylerler. Yanlış anlamayın derdim kendimi size kanıtlamak değil, yalnızca hayırlı evlat yetiştirmek için çalışmayan anne olmaya gerek yok onu söylemeye çalıştım. Siz kendi mutluluğunuz için çalışmamayı tercih edersiniz o ayrı. Tek söylemek istediğim çalışan annelerin çocukları hakkında bu kadar ön yargılı olmayın. Hepimiz zannettiğiniz gibi bir şeylerden eksik, mahrum kalmış değiliz.
O zaman kiziniz olunca da ona unvan kazndirmaya calismayin.cunku calisanlar guvenilir, ahlakli saglam kisilikler yetistiremiyor.Ortalama 60-65 yillik hayatimdan geriye birakacagim sey is unvanim olmamali. Guvenilir, ahlakli, saglam kisilikli bir cocukla anilmak isterim. O yuzden tabiki de cocugunuza bakin derim. Kaldi ki mezun olduktan sonra cok daha iyi bir isle devam edebilirsiniz.
Tum ev hanimlarinin cocuklari ahlakli demedim. Ben elimden geleni vaktimin cogunu ona vererek yapiyorum. 2 gun sonra kotu huylari agir basan bir cocuk icin " ben ne yaptim ve karsiliginda ne gordum?" Sorusunun cevabiyla ah vah etmek istemiyorum. Bu benim fikrim. Size ne oluyor? Siz kendi bildiginiz gibi yetistirebilirsiniz.O zaman kiziniz olunca da ona unvan kazndirmaya calismayin.cunku calisanlar guvenilir, ahlakli saglam kisilikler yetistiremiyor.
Zaten tum ev hanimlarinin cocugu ahlakli etrafa haberlere programlara bakinca oyke gorunuyor.
Tey allahim
Peki kocamiza guvenmezsek nasıl hala kocamız olmasına izin verebiliriz? Insan sürekli her an kazık yiyebilirim korkusuyla nasıl yaşar ki?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?