Üzülmeyin, aynısının kiz versiyonu bende var,hoş şu an 8.5 yaşında kocaman kız oldu ama bebekken az çektirmedi. Yemez,aclıktan ağlar yine yemezdi yemek,canı ister durup dururken susmak nedir bilmeden ağlardı. Ailede herkes acayip korkardı ağlamasından zira susturulamıyor,oyalanamıyordu kızım. Geçti gitti o günler. Oğlum 2.5 yaşında kızım kadar zor karakterde değil ama çileden çıkmaya ramak kala sakinleşip,geçecek az kaldı,hep bu yaşta olmayacak diye kendimi ssakinleştiriyorum. Yapacak birşey yok ki.
Annenize gitmek isteme sebebi,her dediğinin yapılması emin olun. Yemek konusunda sizin zaafınız olduğunu bildiği için yemiyor muhtemelen. Yapacağınız şey basit,yemek saatinde yemeğini koyun önüne,yemiyorsa kaldırın,bir sonraki öğüne kadar meyve,kuruyemiş vb şeyler vermeyin,birşey isterse söyleyin kahvaltını yapsaydın,öğlen yemeğini hazirlayınca yiyebilirsin beklemen gerekiyor diye. Zor biliyorum ama bunu yapar,üzerine düşmezseniz aç kalacağını öğrenip yemeye başlayacaktır. Siz üzerine düşüp ısrar ettikçe yememeye devam edecek muhtemelen. Zaten yemiyormuş,birde böyle deneyin ne kaybedersiniz?(fiziksel bir sorunu yokmus,doktora gitmişsiniz bu sebeple öneriyorum,yoksa kan tahlili yaptırin derdim ilk etapta)
Kızım anaokuluna başlayana kadar yemedi,okulda pilav,makarna yemeye başladı sadece,öğretmeni yemeginden 4 kaşık yersen pilav alabilirsin demiş inat etmiş yememiş birde geldi öğretmenini şikayet etti bana pilav vermedi diye,neden diyorum bilmiyorum vermedi diyor birde bana. Neyse 2.gün 4 kaşık yedi severse tabağı bitirdi,sevmezse 4 kaşıkta olsa yedi pilavı,makarnayı öyle aldi derken şu an yemediģi tek şey pırasa. Ne koysam yer halde. Bakın biz kıyamıyoruz anne olarak,aç kaldı ,zayıfladı vs diyoruz,ısrar,ikna vb yöntemler deneyip,alternatif sunarak çözüm arıyoruz bence en büyük hatamız bu oluyor.
Eve girerken huysuzlanma konusunda şunu söyleyebilirim,diyelim ki çıktınız eve dönmemek için ağladı,o zaman söyleyin böyle yaparsan yarın çıkamayız diye,ağlamaya devam edecektir muhtemelen ilk söylemede işe yaramayacaktır,sonraki gün dışarı çıkmak istediğinde, dün çok ağladığın için çıkamıyoruz,istersen seninle anlaşma yapalım,ağlamadan gelirsen eve yarın yine çıkabiliriz dışarı vb şekilde kısa cümlelerle konuşun,aglamadan gelirse teşekkür edin,teşvik edin güzel sözlerle. Zamanla alışacaktir. Bir ara kızım parkta çok ağlıyordu,ağlarsan eve gideriz susmalısin vs diye anlatiyordum,susmazsa bindirip arabaya getiriyordum eve, öğrendi azalarak bitti ağlamaları. Tabi ki ilk denemede olmuyor ama zamanla,kararlı bir duruşla devam ederseniz uyum saglayacaktır.
Sağlıkla büyütün bebeğinizi.