Annelik ve biten psikolojim...

Emilyslittlepeanut .!.:

Normal mi bilmiyorum ama aynı durumdayız. Benim hamileliliğim berbattı. Doğum sonrası daha berbat. Çok ilaç kullanmak zorunda kaldım. Bu da etkiledi sanırım. Antidepresan hiç kullanmadım bu süreçte. Depremzedeyiz bir de şimdi. Annemlerde kalıyoruz. Psikoterapi aldım ben iyi geldi. Ama buna rağmen çok zorlanıyorum. İmkanım olsa bi 3 gün çocuktan uzak uyurum. Annenizin teklifini kabul edin bence. Çocuğum 25 aylık.

Genişletmek için tıkla...

Loadinggg .!.:

Bence anneanneye gonderin bi kac gun dinlenin. Araniz daha iyi olmayacak ama tek cozum buyumesi gibi geliyor bana o yuzden kendinizi rahatlatacak seyler yaparak gecmesini bekleyeceksiniz mecbur. Yeme konusu kizim 11 yasinda. Hala benim yanimda yemez. O iliski oyle sekillendi oyle gidiyor. Kabullendim artik. Oglum da 2 yasina kadar asiri uysal bi bebekti. 2 den sonra cocugun nevri döndü. Perisan etti beni kendimden gectim. Bir gece uyanip aglaya aglaya su duvara gec, simdi bu duvara gec diye abuk sabuk seyler istiyordu. Bu da 6 yasina kadar surdu simdi normallesti. Bikmaniz cok normal sukursuzluk de degil. Neticede biz de bir insan evladiyiz bize de yazik.

Genişletmek için tıkla...

kahvetelvesi .!.:

Anneannede birlikte kalsanız birkaç gün ve annenizin desteğiyle sadece oyun oynasanız, yedirme uyutma anneniz yapsa?

Genişletmek için tıkla...

miumao .!.:

Oğlunuz 20 aylık olmuş, acaba yarım gün de olsa bir kreşe mi verseniz? Hem orada gelişimi desteklenir, hem yeme düzeni oturur. Sosyalleşir, enerjisini atar. Size biraz zaman kalır.. Dinlenmiş ve enerjisi yüksek bir anne kesinlikle şimdiki halinizden daha iyi gelecektir.

Çocuklar hassas noktalarımızı bilip, sınırlarımızı oradan ölçmeyi çok seviyorlar. Ben sık sık, özellikle çocuklarım beni çok yorduğunda, o gün yaşananları konuşuyorum yatmadan önce. Haziran'da 5 yaşında olacak oğlum, geçen gün çok mu yoruyoruz anne seni dedi. Evet bazen çok yoruluyorum ama anneler yorulsalar bazen kızsalar bile çocuklarını hep çok sever, ben de sizi çok seviyorum dedim. Koşulsuz sevildiklerini hissettikleri zaman dinginleşiyorlar.

Sizin oğlunuz da yemek konusunda hassas olduğunuzu farketmiş ve sizi oradan vuruyor. Benimkiler beni kızdırmak istediklerinde yemekle oynarlar mesela. Yemekle oynandığında kan beynime sıçrıyor çünkü :)

Siz bütün gününüzü ona ayırarak geçiriyor olabilirsiniz ama acaba çocuğunuzun ihtiyacı bu mu? Ya da bu sağlıklı mı? Oğlunuz size başka, anneanneye başka davranarak size yolunda gitmeyen bir şeyler var, huzursuzum ve acısını senden bu şekilde çıkarıyorum diyor çünkü.

Genişletmek için tıkla...

Niloyatospikk .!.:

Yok ondan değil çocuklar sürekli bizle birlikte olunca ev değişikliği oluyor ortam değişikliği korona geldiğinden beri çoğunluk evdeyiz anneanne babaanneleri çok seviyorlar bir de ondan bizimki de öyle gelmek istemiyor ordan hiç canınızı sıkmayın 1 gün de olsa bırakın kendinizle meşgul olun yürüyüşe çıkın kahve yapıp kitap okuyun ya da tv den film açın izleyin biraz insan kendisiyle vakit geçirdiğinde enerji topluyor

Genişletmek için tıkla...

Herdaimgunes .!.:

birkaç gündür ruhumu sıkıyorlar gibi hissediyorum sürekli ağlıyorum uyanmak bile istemiyorum annem birkaç gün alayım benle dursun diyor ama içim elvermiyor üzülüyorum beni daha çok istemez unutur diye artk dayanamıyorum psikolojik destek almak istiyorum ama ilaç kullanırsam oğluma bakabilir miyim bilmiyorum nolur birileri yargılamadan bana akıl versin normal mi bunlar yoksa ben deliriyor muyum

Genişletmek için tıkla...

Prensescann .!.:

Saçmalıyor o insanlar , benim yedi yıldan sonra türlü tedavilerle düşüklerle ne acılarla bebeğim oldu , annem bakabilecek olsa kesinlikle bir gece de olsa bırakırdım ... seni çok iyi anlıyorum çok çok haklısın

Genişletmek için tıkla...

Minel_ask .!.:

Konu sahibi arkadaşım senin en büyük şükür sebebin ne biliyormusun farkındalık oluşsun diye söylüyorum.hani annen kızım alayım birkaç gün bende kalsın diyormuşya bu büyük nimet.ayrica gideceğin bir kapın var annen.ben annemden çok uzağım ve benim yavrum 4 yıl boyunca ağladı.bebekliginde kolik bir bebekti.

Genişletmek için tıkla...

Less-is-More .!.:

Bende iki tane var. Senin gibi gecen gunlerim o kadar cok oluyor ki. Ama tek cozumu sabirla, sevgiyle yaklasmak. Ben hep mi oyle yapiyorum, hayir tabi ki. Sinirlendigim, bagirdigim da oluyor ama sunu cok net gordum ki ben ne kadar sakinsem çocuklarım da o kadar sakin, ben ne kadar gergin ve sinirliysem cocuklarim da bir o kadar hircin ve huysuz oluyor. Bunun icin tek yol biraz uzaklasabilmek. Bir gun birak annene, cik, dolas, alisveris yap. Dondugunde daha sabirli olacaksin. Sabrinin karsiligini da goreceksin. Ama sinirlenmek de cok insani. Neden sinirlendim, neden kizdim, ben ne bicim anneyim diye kendini yer bitirirsen cikmaza girersin. Bizim annelerimiz bize hic mi kizmadi? Ama onlari yine de cok seviyoruz, bizim iyiligimiz icin yaptiklarini biliyoruz. Emin ol seni herkesten daha cok seviyor. Sadece senin gerginligini hissettigi icin tepki gosteriyor. Sevgi ve anlayis gormek istiyor. Ne kadar sanslisin ki annen destekci. Bunu degerlendir.

Genişletmek için tıkla...

Tatlici35 .!.:

Art arda anne oldum. 9 aylıkken ikinci çocuğuma hamile kaldım. O yüzden sizi çok iyi anlıyorum. Benim ailemde yanımda değil ama yakın şehirlerde oturuyoruz. Anneannelerine gidince çocuklarımdan mutlusu olmuyor.
Madem anneniz böyle bir teklifle geldi kabul edin. Yatılı olmasada, sabahtan bırakın ve bir günü kendinize ayırın.
Mutlu anne, mutlu bebek lafı çok doğru.

Genişletmek için tıkla...

choccywhoccydoodah .!.:

Bende yaptim aynısını inanın, kahvaltı yapmazdı parkta yedirirdim. Evde yemezse sorardım ne veriyim diye,onu hazırlar önune koyardim. Evdeki yemegi yemezdi ne de olsa annem pişiriyor ne istersem diye. Oğlum iştahsiz bu ara,tam ben dediği yaş ve inanın öğünler birbirine girdi. Üzülmüyorum artık süreç bu geçecek,oyunla kandırarak,zorlayarak yedirmeye çalışmıyorum kesinlikle,ona da belli etmiyorum,kızmıyorum da,zamanla düzelecek biliyorum. Yemeğini veriyorum ki masaya mama sandalyesine oturmuyor,hiç bakmıyorum ,ilgilenmiyorum o zaman az da olsa yiyor. Parmak besinler genelde tabi,eline alıp yiyeceği tarzda.Ama zaafım olduğunu farkederse süreci uzatmış olacağım.
Akışına bırakın biraz.
Yemiyorsa başka birşey pişirmeyin,kullanıyor durumu şu an. 1 -2 gün inatlaşır sonra yer mecbur kalınca. Tabi ki sevmediği şeyleri yapmayın bu süreçte ,seveceği şeyler koyun inatlaşamasın sizinle.
Biraz sabır. İnanın geçiyor.
Ağlamalarda ağlarken üzerine düşmeyin(canının acımadığından hasta olmadığından eminseniz) sakinleşince konuşursunuz. İnanın canı ağlamak isteyip bile aglıyorlar sebepsiz.

Genişletmek için tıkla...

Koalina .!.:

Pedagoga giderseniz size oldukça yardımcı olacaktır. Kendiniz için ise anneniz yakınsa her gün bir kaç saat bırakabilirsiniz veya haftada bir kaç gün. Siz biraz toparlarsınız, dinlenirsiniz, çocuğunuz sakinleşir, pedagog yardımı alırsınız, havalar güzelleşir derken yavaş yavaş toparlarsınız.

Genişletmek için tıkla...

nomunomuchua .!.:

Ben sizin yerinizde olsam çalışmaya başlarım.
Gündüzleri tum gün annenizle olduğu için akşam size koşacaktır.
Siz de akşamları çocuğunuza karşı daha pozitif, sabırlı yaklaşabilirsiniz.

Genişletmek için tıkla...

Arya_Stark01 .!.:

Annesini niye unutsun cocuk? Anneanne farkli bir yer, ona daha cazip geliyor. Nazini sana yapiyor çünkü geçiyor.
Sende yoruldun, stresslisin ve ister istemez bu stress cocugada geçiyor. Oda sana tepki istedigini yapiyor ve yemiyor.

Cocuk hafta sonu annende kalsin. Sende biraz kendini toparla, uykunu al ve stressini atmaya bak. Disarda yanliz gez, kahve iç, esin ile zaman geçir,.. Ve bunu ayda 1 hafta sonu yap artik bundan sonra. Annesin diye yapisik ikiz olmana gerek yok. Halen bir bireysin ve kendine zaman ayarlamalisin.

Ayni zamanda uzun vade için plan yapmalisin. Esinde yardimci olsun, gece uyanmalar oluyorsa oda uyansin ve sen uyu.. Paylasim olsun.

Yemek konusuna gelince mesela ben annemlerde daha stressli oluyorum. Sürekli bir baski var bu cocuk yemiyor diye. O stresi kizimda his ediyor ve hiç yemiyor artik. Bu tabiki annemin iyicene evhamlanmasina neden olup, kisir döngü yasiyoruz. Oysa kendi evimde daha rahatim ve kizim daha iyi yiyor. Daha rahat çünkü. Strese tepki vermek zorunda degil. Ayni sey sizdede geçerli olabilir. Su an çok fazla streslisin. Bir kaç gÜne kendine zaman ayarma ihtiyacin var. Dedigim gibi, kizi annenlere birak. Gerçekten sandigin kadar kötü geçmez, hatta aksine, buna aslina ne kadar çok ihtiyaç duydugunu anlayacaksin.

Genişletmek için tıkla...

Oliviaa .!.:

Ben çocuğun sizin gerginliğini hissettiği için böyle olduğunu düşünmüyorum.
Kuzenlerimin çocukları var.
2 ayrı erkek çocuk, 2 ayrı karaktere sahip anne.
X kuzenim y kuzenime göre çok daha sakindir, çocuk gelişimi uzmanı çocuklarla nasıl konuşacağını onlara nasıl davranacağını bilir aşırı pozitif ve 0 stres bir insan. Gel gelelim çocuğu bunca pozitifliğe rağmen kök söktürüyor aynı sizin oğlunuz gibi. Otururken, yatarken, yemek yerken sürekli ağlama halinde. Aşırı zor bir çocuk.
Y kuzenim x kuzenime göre daha otoriter, biraz daha stresli bir yapıya sahip. Onun çocuğu ise uykusunda dahi gülen, A deseniz kahkaha atan uysal masum bir çocuk. Uyumak istediğinde kendi yastığını getirio annesinin yanına koyuyor orada uyuyor. Yanındayken 5 10 çocuk yapasınız gelir o derece.
Yani anlatmak istediğim ben bunun ne sizinle ne de davranışlarınızla alakalı olduğunu düşünmüyorum. Evet etkilenir ama sürekli ağlayacak hayatı zindana çevirecek düzeyde bir etkisi olduğuna inanmıyorum. Bu yaş için pedagog uygun olur mu bilemiyorum ama son çare bir çocuk gelişim uzmanından yardım almanız. Eğer gerçekten bir problemi yoksa karakteri böyledir.

Ayrıca kimsenin sizi yargılamaya hakkı yok. Neden nankörlük etmiş olasınız çocuğu olmayanların çocuğu olmamasının sebebi siz değilsiniz sonuçta.

Genişletmek için tıkla...