Zorlanan annelere laf atmasınlar da ne halleri varsa görsünler
Bu konuda sizin dediğiniz gibi ihtilaflar var.
Bir de bağ ve duygusal ilişki kavramlarını ayrı değerlendirmek gerekiyor.
Babayla duygusal ilişki gebelikte başlıyor.
Ses tanıma, doğum ardından ona dair görsel bellek geliştirme bunların hepsi anneyle bağına paralel gelişiyor, yani baba dışlanmış değil esasen.
Hatta bakım verene babanın desteği, ve ortak yaşam alanına karşı üstlendiği sorumluluk da çocuğun hissettikleri dahilinde.
Bowlby, aksine, ilk çalışmalarında anneye hayatî rolü atfederken, babayı "oyun arkadaşı" olarak niteler. Daha sonra toplumsal cinsiyet bağlamında eleştirilir ve bu bağ konusu cinsiyetten ayrı olarak "ilk bakım veren" başlığında ele alınıyor zaten o nedenle uzun süredir.
Bunlar tabi bende yerleşmiş, harmanlaşmış ve hatta neyi nerden okuduğumu unuttuğum bilgiler, şuan literatüre uzağım, pratik manada "çıkarımım" (bilimsel bir atıf yapmıycam) çocuğun duygusal bağı en yakın çevresiyle gebelikten itibaren, bağı ise bakım verenlerin duyarlılıklarına göre sıraladığı yönünde. (Yaş net 2buçuk değil aslında, ilk bağın tamamlanmasının ardına demek daha doğru).Konuyu güncele indirgeyince de bu anne, ardına babaya tekabül ediyor. Ama her ailede aynı değildir elbet. Oyüzden bu konu hala tartışmaya açık bana göre de.
Dip not: Burayı akademik bi söyleşi ortamına evirmek gibi bi düşüncem yoktu aslında, genelde çerez muhabbetine, güncel şeyleri laflama niyetine burdayım. Hatta bi nevi kafa dağıtmaya. Ama bazı ilginç yorumlara cevap verme gereği duyduğum için bu noktaya taşındı.
Bilimin ve konu hassasiyetinin hatrına üslubuma özen gösterdim ama bu kadarı benim için fazla
O yüzden bana müsade
Arkadaşım ben cocugumu burda övsem ne fayda övmesem ne fayda. Ki zaten oyle bır niyetim asla yok aklımın ucundan bile gecmedı. Henuz yeni dogum yapmış sayılırım ve psikolojik olarak bende bu yoğunlukların ıcın deyim zaten..bukadar detaya girmem cok normal. Ki bu sizi neden bukadar ilgilendirdi.. Neden bukadar dokundu :) diğer kızcagızın yorumuna da illa bir laf yapıştırmıssınız derdiniz nedir. Sınırınızı burda ki bayanlar dan cıkarmayın bence...şuan heleki bana yaptıgınız yorum okadar ıtıci ve gereksizki... Ve burda bircok bayan benimkine benzer yorumlar yazmısken sadece bana takmıs olmanız Kesinlikle normal değil yani..
Teşekkür ediyorum
Alerjik bir bebekti bir yaşına kadar çoğu şeyi veremedik bu yüzden de çok seçici oldu maalesef hala yumurta yemiyor mesela
Allah kolaylık versin diş sıkmakta kötüdür yasende bir sıkıntı yok benceüzülme çogu cocuk ayni.
bak bugun sıkmaktan dolgulu dişim kırildı, daha 10 dk once dıs kapiyla oynama elin sıkısacak diye aylardir soylememe ragmen 10 dk once elini sıkıştirdi sonunda o kapiya.
bazen bir musibet bin nasihatten daha hayirlidir hiç üzülmedim dedim.
yemekleri attigi agzini kilitledigi, mamadan baska hic bir sey yemedigi gunleri saymiyorum, dislerimi o kadar cok sıktımki 3 sende 5 dişimden oldum resmen sıkmaktan.
3 yasta yeme konusunda biraz daha rahatliyorlar ama, cocuklar sen ne soylersen soyle o seyi tecrube etmeden laf anlamiyor ben onu anladim
Götüreceğim kesinlikle içimde kalmasın
agzimda suan bir kirik dis var dunden kalma allahtan kanal tedavili simdilik agri sizi yok, bu pandemi doneminde nasil yaptiracagim bilmiyorum.Allah kolaylık versin diş sıkmakta kötüdür ya
Bende öyleymişimdegerleri falan normalmis, biliyorum ne desem yinede icine sinmeyecek ama ben bildigin anoreksiyali gibi bir cocuktum biri saymaya kalksa kemiklerimi tek tek sayardi heralde oyle bir zayiflik, annem dr dr gezdirirdi beni, cocuklugum hep dr kapilarinda gecti.
o kadar zayifmisim ki daha yeni dogdugumda kalca cikigim var bile sanmislar, en son 10 12 yaslarimdaydim lösemi dediler
bir ton tarama arastirma oda yok, annem en sonunda pes etti, yemek ye demekten de dr a goturmekten de vazgecti,
simdi de zayifla kilolusun vs annelerin cocuklarinda aradigi kusur hic bitmiyor yani.
doktor bana bu çocuk yaşamaz demiş annemde gör bak nasıl yaşatıyorum demiş ondan sonra nasıl hırs yaptıysa hep kilolu geçirdim hayatımı 
Yatılı veremem zaten o yokken rahat uyuyamam ara ara uyanıyor gündüz birkaç saatliğine hemde onun mutlu olması icin düşünüyorum ben işe başlayıncada annrm evimde bakacak zatenHerdaimgunes
Bi daha girdim konuya yorumlara bakmak için.
Annenize bırakın bi kaç günlüğüne diyenler var.
0-2 yaş döneminde çok uç bir durum olmadıkça (anne yatılı hastanede ya da eve gece gelemeyeceği vs. gibi durumda) kesinlikle ayrı bi evi tavsiye etmiyorum.
Gelebiliyosa anneniz gelsin.
Hatta bi süre kalsa sizde keşke siz toparlanana kadar.
Emin olun bi kaç gün bile yeter enerji toplamaya.
İmkanınız varsa pedagojik destek alın.
Değilse Adem Güneş'in pedagoji okulunu tavsiye ederim YouTubeda.
Instagramda da Rumeysa Demirörs, Pınar Mermer, Nihan Kaya.. kesinlikle öneririm.
(Bu tarz isim tavsiyeleri yasak mı bilmiyorum. Umarım değildir. Zira hiç biriyle bi çıkar ilişkim yok)
Teşekkür ederim
banada dr lar yaşamaz demişler, bildigin parmak cocuk yani, annem 7 8 ay beni pamukla yıkamiş suya batirip batirip silmiş banyo bile yaptiramamis korkudan, komsular kizim birakta cocuk yataginda rahatca olsun demisler, sonuc 35 yasimdayimBende öyleymişim
Çok teşekkür ederim
Amin inşallahBenim ablamin oglu da aynisiydi. Yemek yemez, yedigini kusardi. Ablam kafayi yemek uzereydi cok iyi hatirliyorum. Herkesi yabancilardi sizin cocugunuz yine annenizde yemek yiyormus. Yegenime annemde dahil kimse yediremezdi. Bu yuzden de cok zayifti. Hep aglardi. Ablamla beraber bizde stres olurduk. Bu tabi 14 yil onceydi. Simdi yegenim 14 yasinda, 15ine girecek. Kocaman delikanli oldu. O yemek yemeyen cocuk simdi uc bes goturuyor valla acayip istahli.
Simdi yegenime hep takilirim az cektirmedin annene, bize kucukken diye. Hatirlayip guleriz arada. Boyumu da asti gitti hey gidi gunler. Ama sizin yasadiklarinizi cok iyi anlayabiliyorum. Insallah hersey duzelir ve sizde bundan 10 15 yil sonra gulumseyerek hatirlarsiniz bu zamanlari
Evet kesinlikle çok sıkılıyor biliyorum biz bile bunalıyoruz onlar keşfetmek istiyor alan kısıtlı hep aynı şeyler
