Kaldığım yerden devam edeyim.
Adem Güneşin çocuklarla ilgili sağlıklı ve uygulanabilir tavsiyeleri oldukça fazladır.
Ancak dediğiniz gibi bazıları subjektif ve inanç temelli.
Bu açıdan bilimsel ya da evrensel olmadığı düşüncenizi anlayabiliyorum.
Babası bazı şeyleri yapmasın konusu erken çocukluk döneminde farklı bir bağlam üzerine bi ifadedir. Annenin desteksiz bırakılması mevzusu ile bi ilgisi yoktur ve hatta annenin fiziksel / duygusal desteklenmesine ve ailede sorumluluk paylaşımına yönelik onlarca gönderi ve kaydı mevcuttur.
Bahsettiğiniz durum bebeğin (0-2 yaş) dönemi için geçerli değildir. Elzem koşullarda elbette uygulanabilir ama sağlıklı olanı yanında ebeveynlerden birinin bulunmasıdır.
Testin yapıldığı koşul sonucu gözlemlemek için bi pilot ortam, olması gereken yaşam stili değil. Ve zaten 2 yaş tamamlanmadan testin çok sağlıklı bir sonuç vereceğini öngöremeyiz.
Yalnız birşey yapmakla güven ortamında yalnız bir şey yapmak farklıdır. İkincisi özgüveni desteklerken ilki bağı zedeler. Güven ortamı çocuğun öz rızası dahilinde ebeveyninden ayrılabildiği, yani kaygı zemini dışında bir alandır.
Çocuk anne ile aynı ortamdayken, haklısınız, anne enerji toparlayamayabilir. Bu nedenle evden ve çocuktan uzaklaşıp deşarj olabilir. Burda önemli olan faktör, çocukla karşılıklı uzlaşı ve sağlıklı bir iletişim kurarak bunu yapmasıdır.
Babayla bağ kurma 2,5 yaş itibariyle başlar (şayet tek bakım veren ebeveyn o değilse, ikinci ebeveynse yani) ve o bağ anneyle olan bağ üzerine bi nevi kümülatif olarak eklenir. O nedenle, anne (ya da ilk bakım veren kişi) ile kurulan bağ ile tam bir paralellik göstermez.
Güvenli bağlanmanın Türkiye'de şuan nasıl seyrettiğine dair bi araştırmam yok. Sadece Adem Güneş'in bu eğitimi yurt dışında aldığını biliyorum. Ama aktarırken yukarda da dediğim gibi subjektif bi perspektiften ele alıyor o nedenle üzerine fazlasıyla tepki çekiyor. Ben alandanım ve inanç boyutuna da aşinayım o nedenle kökende kastetiğini anlayabiliyorum. Yine de hala açığa kavuşturması gereken noktalar var, yani size kısmen hak veriyorum. Diğer tavsiye ettiğim isimleri alternatif sunmamın nedeni de buydu açıkçası.
Şu konuda da haklısınız, bu konu teorik bağlamda çok söylence halini aldı ve o noktada abartıldı. Pratik olarak karşılıklığı tabîlik ve doğal bi ebeveynlikten geçiyo ama malesef ondada kitabîlikten sıyrılanların sayısı az.
Tüm bunların yanında evet, annelik kendini kaybetmek değil, aksine bulmaktır, o nedenle konu sahibinin acil bir destek alması ve bunu düzenli devam ettirmesi gerekiyor.
Son olarak,
Pembe Unal
mesleğimi merak etmişiniz. Türkiyede mesleki olarak net bir karşılığı olmamakla birlikte, sosyal hizmet uzmanlığı ve pedagojinin kesiştiği bi alandayım.
Eşim ve ben artık tükenmiştik. Uyku yok, yemek yok.... Hep ağlak, hep husursuz.... Artık eşimle ben birbirimize sarmaya başladık. Olmadık şeylerden tartışmaya başlıyorduk. Sebep bu sıpa :)
