- 22 Ocak 2019
- 2.921
- 1.694
- 63
- Konu Sahibi alonedark18
-
- #1
Yok dimiİnsanlar ayrı evlerde özgür yaşamaya alıştıkşarı için elbette artık zor geliyor. Siz eşinizle gidip kalmış ama anneniz yabancı olmadığınız için komşuya gitmiş. Babanız yoksa davet edin siz de kalsın. Ama kendiniz eksik veya kötü hissedeceğiniz bir durum yok.
Yok dimiannem gündüz evde yalnız olduğunu vakit geciremeeigini söylüyor aklıma hep o halleri geliyor evime gelince
Hamilesiniz diye vicdan yapıyorsunuz.malum hormonlar böyle etkiliyo.acıkcası herkes farklı bir aile olmus hergün birlikte mi olmak istiyorlar.ben annemlerle haftada 2 gün görüsüyorum evim yerim coluk cocugum var olmuyo öyle her gün birlikte olmak7yillik evliyim kardeşlerim abim falan hepsi evli sadece bir tane var evde annem babamın yaninda üniversite okuyor iyiki o var..ama anneme babama çok aciyorum kendilerini yalnız mı hissediyorlar bana mı oule geliyor bilmiyorum ama icime oturmuş bir dert bu benim için..birde hamileyim oturup ağlıyorum bugünki gibi mesela...üstelik gurbette değiliz iki kardeşim annemlerle aynı semtteyiz yürüme olarak da evlerine görebiliyoruz..gurbette abim var eşiyle gelir kalırlar bikacgun ..ama yinede koskoca evde yalnız hissediyorlar galiba...ben yakınız diye kalma gereksinimi duymuyorum gece orda ama dün gece kaldım esimle.babamin da hep dilinde gitmeyin kalin bu gece burda ,doğalgaz yakmayın bizle durun bile diyor iyi niyetten diyor ama ben yuvamda mutluyumonlarin hep arkalarında yanlarında olayım ama özel hayatım evim .bugünde çok sıkıldım annem komşusuyla hastaneye markete falan gittiler..bizde evde çocuğumla baya bı sıkıldık halbuki ben o yalnız kalmasin diye geliyorum bugün börek acicaktik komşusu arayınca dolapta yemek var zaten dedi gitti..ben zaten hamileyim bişey yiyemiyorum canımın çekmediği ..sonra çorba yaptım yedim.falan ..ev soğuk ben çok üşüyen biriyim ama annem ev gayet sıcak biz böyle duruyoruz babanla diyor ama beni anlamıyor ve buna rağmen gitmeyin işte burada ev orada ev diyor evimize gidicegimiz gün...bugün akşam dokuz bucuga kadar eşimi bekledim o gelsin gecerriz anne eve dedim bu saatte napcaniz evde durun işte falan dedi açıklama yaptım yorgunmus duş alıp yatacak diye burda da var duş falan..benim ruhum daraldığı için gidiyoruz anne dedim ve indim gittik..sonra eve gelince istemsizce başladım ağlamaya yalnız mı bıraktım çok ısrar etmişti diye ve hala çok moralim bozuk...hem ordyaken bazı şeylere kızıyorum ruhum daralıyor beni kimse anlamıyor ,eve gelince de aklım kalbim hep onlarda...ne yediler sofrada senelerdir yanizlar , akşam çay saatinde babamla vakit geciremiyorlar tarzı şeyler hissedip üzülüyorum...bugece sabaha karşı babam şehir dışına gidip gelicek aynı gün kardesimde arkadaşında kalicakti ..annem yalnız kalick ama ben ruhum daraldığı için buna rağmen eve geldim...sordum bir kac kez korkarsan gitmeyelim dedim sanki hafif tavırlı korkmam gidin dedi en son..hamile olduğum için mi bukadar aliniyorum bilmiyorum ama şuan büyük bir vicdan içerisindeyim..ve engel olamıyorum kendime
Arada geliyorlar ama kalmaya gelmiyorlar çünkü evim çok küçük bir yatak odası birde küçücük bir L koltuklu odam var ordada yatilmiyor malesef ..oyuzden gelmezlerO size gelsin madem çok yakın siz çoluk çocuk gitmektense..
Sizin ki de zor üstelik hastalarmis ..peki yanlarinda kim var diğer kardeşleriniz bekarmiŞimdi böyle okuyunca kendi annem babam gözümün önüne geldi bende onlara ne yaparsam yapiyim içimde bir vicdan sizisi var sanki onlara layık evlat olamadım gibi hissediyorum onların hakkını hiç bir zaman ödeyemeyiz siz yine şanslısınız yakınsınız istediğiniz zaman gitip geliyorsunuz biz uzağız onları çok özlüyorum ikiside hasta aklım günlum hep onlarda RABBİME emanetler onları çok seviyorum RABBİM razı olsun inşallah
Aslında hamilelikten öncede vardı bu duygu ben bunu ciddi anlamda kafaya takıyorumbence tum bu duygularınız hamılelıkten
acıkcası bıraz abarttıgınızı dusunuyorum :)
ortada bır sorun yok
Olmuyor işte ama onlar hep iki kişi olduklarından kalabalık seviyorlar artık galibaHamilesiniz diye vicdan yapıyorsunuz.malum hormonlar böyle etkiliyo.acıkcası herkes farklı bir aile olmus hergün birlikte mi olmak istiyorlar.ben annemlerle haftada 2 gün görüsüyorum evim yerim coluk cocugum var olmuyo öyle her gün birlikte olmak
Hayır hayır ben size diyorum asla orda öyle bişey demedim ama ciddi anlamda daralıyor ..evde annem varken değilde annemde hep tesadufmudur nedir ben ordyaken tek bı ahiretligi komşusu var onla takılıyor ...sık gorusmedikeri için de o disardayken uzun süre gelmeyince bişey demiyorum içime atıyorum ama.o da haklı tabi"ruhum daralıyor burada" yerine "evimde daha rahatım " deseydiniz keşke kırılmazdı belki anneniz.onun dışında yanlız kalmayada alışmaları lazım tabiki ziyaret edin ailenizi fakat yatıya kalmanıza gerek yok sizin kendi aileniz eviniz sorumluluğunuz var buna alışmaları lazım
Hayır anneme asla öyle bişey demedim size diyorum ben onu içimdekileriSizi üzmek istemem evinizde rahat etmeniz de çok normal ama ruhum daralıyor demeniz olmamış benceBiri benim evimden giderken öyle dese ben çok üzülürdüm. Yarın kahvaltıya çağırın bence ya da siz gidin. Kalmasanız da sık sık uğramaya çalışın. Aile gibisi yok ne kadar çok vakit geçirdik o kadar kar yanımıza.
Konuda böyle dediğinizi yazmışsınızbenim ruhum daraldığı için gidiyoruz anne dedim
Yukarda açıkladım.xnmKonuda böyle dediğinizi yazmışsınız
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?