• Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.

Annem benden utanmış.. (uzun konu lütfen okuyun)

Eminim çocuğunuzu sırf sizin yanlış yetiştirmeniz sonucu toplumdan dışlanmış görmek istemezsiniz...
Neye gore yanlis kime gore yanlis. Herseyin en dogrusunu ben biliyorum algisindan vazgecin.hayatim boyunca hep dik kafali ve benmerkezli bir insan oldum. Bundan sebeple hayatimda beni mutsuz edebilecek kimse yok. Hic bir seyde yok. Bu forum birilerine ozveride bulundugu bulunmak zorunda kaldigi icin dibine kadar mutsuz insan dolu. Ben onlardan degilim. Kizim onlardan olmayacak. Umarim konu sahibide olmaz.
 
O da sosyal cevresinin sorunu. Bu yuzden dislanirsa da sonuclarina katlanır.

Sosyal çevre sosyal olmaya devam edecek, yalnız kalan dışlanan sizin çocuğunuz olacak. Yani sosyal çevrenin sorunu değil çocuğunuzun sorunu aslında. Kimse sizin çocuğunuzla arkadaşlık edemiyor diye karalar bağlamaz ama çocuğunuz arkadaşsız kalırsa ciddi problemler yaşar.
 
Neye gore yanlis kime gore yanlis. Herseyin en dogrusunu ben biliyorum algisindan vazgecin.hayatim boyunca hep dik kafali ve benmerkezli bir insan oldum. Bundan sebeple hayatimda beni mutsuz edebilecek kimse yok. Hic bir seyde yok. Bu forum birilerine ozveride bulundugu bulunmak zorunda kaldigi icin dibine kadar mutsuz insan dolu. Ben onlardan degilim. Kizim onlardan olmayacak. Umarim konu sahibide olmaz.
Tabii,kimse yoksa sorun da yok,düz mantık,fakat çocuğunuzu baştan yalnızlaştırırsınız.
Toplumda çiğnemeden çiğnenmeden varolmanın yollarını öğretin bence,bu zor ama eminim daha çok işine yarayacaktır.
 
Tabii,kimse yoksa sorun da yok,düz mantık,fakat çocuğunuzu baştan yalnızlaştırırsınız.
Toplumda çiğnemeden çiğnenmeden varolmanın yollarını öğretin bence,bu zor ama eminim daha çok işine yarayacaktır.
Niye?uzun zamandir bu toplumdayim. Cigneyerek ama kendimi cignetmeden var oldum. Etkin bir sosyal çevrem var. Geldigim noktada akademik acidan basarili bir gecmisim oldu. Mutlu bir evliligim. Basarili birnis hayatim var. Ve simdiye kadar kendimden ödün vermedim. Sizler de cocuklariniza surekli taviz vermeyi boyun egmeyi paylasmayi ogretiyorsunuz. Sonra neden benim evladim eziliyor neden kaynanasinin agzinun kokusunu cekiyor neden malina sahip cikmiyor diye kafanizi taslara vuruyorsunuz. Bem cocuguma kendisini mutlu etmeyen bir sey icin kilini kipirdatmamayi ogretecegim. Ben kipirdatmadim cunku. Keske 30 sene sonra tekrar konusabilsek. O zaman durum degerlendirmesi yapardik. Ama su noktada bu konuyu uzatmak teoriden ote gidemeyecegi icin gereksiz bir hal aldi.
 
Ben nasıl böyle biri oldum anlamıyorum.
22 yaşındayım.(marifet değil tabi bunlar yanlış anlamayın beni çok utanarak yazıyorum kendimi değiştirmek istiyorum )
Annemle babam bana küçüklüğümden beri iş yaptırmadı kıyamadı bana okuldan geliyorum yorgun oluyorum falan diyerekten.

Küçükken ortaokul zamanlarımda tatilde köye akrabaların yanına gidince benle yaşıt kuzenlerime anneleri iş yaptırırlardı banada derlerdi bende zorla yapardım hiç sevmezdim.

Benim yaptığım işi kuzenlerim beğenmezdi küçümseyip sen bırak ben yaparım yapamıyosun falan derlerdi. Ayy sen anlamazsın bu işlerden beceremiyorsun işte daha yapamıyomusun gibi küçümserlerdi. Zaten merakım da yoktu sevmezdim bu sefer daha da sevmez oldum gram iş yapmak gelmez oldu içimden zamanla.
Bu yüzden Elimden bir ev işi gelmez. Odamı hiçbir zaman düzenli tutmayı başaramam,yemek yapamam, çamaşır yıkıyıp ütü yapamam sakarlıkta bir numarayım.

Annem şunu yap dese de yapmam.inatçıyımdır birisi bir şeyi istese benden yapmam içimden gelmez yani. Yapmak da istemiyorum bir tabağı kaldırmak o kadar zor geliyo ki. Hep kendi istediğim şekilde yaşadım kendimi düşündüm bu zamana kadar. Annem babam ne düşünür ne ister diye düşünmedim hiç. Sanırım sorumluluk bilinci ile alakalı.

5 günlüğüne yatılı kalmaya akrabamız geldi. Ben evde hiçbir iş yapmadım. Annem dışarıdan biz gelene kadar çay koy işte ev süpür falan dedi yapmadım. Odam da dağınıktı. ilgilenmedim misafirlerle.

Bu yüzden annem bana rezil ettin beni çok utandım senden dedi.

Bu zamana kadar hiçbir iş yaptırmadım sana benden görürsün de yaparsın diye dedi. Görgü görmedin mi sen bizden dedi. Aile değilmiyiz biz iş bölümü yapamıcaz mı dedi. Kendi çamaşırını yıka hiçbir işini yapmıcam artık dedi. Babana annene bir çay bir tabak koymak hizmetçilik mi geliyo sana ben neyim o zaman dedi..

Çok ağır konuştu ben çok üzmüşüm ailemi. Okulum da bir sene uzayacak daha bilmiyolar. Yaşımın olgunluğunu kazanmak istiyorum. İnsanlar bile yaşımın saygınlığını göstermiyolar beni kale almıyolar. Hani bu kişi olgun birisi davranış olarak desinler istiyorum.
Nasıl kendimi değiştirebilirim? Benimle gurur duysunlar istiyorum ama nasıl başarıcam bunu? Ailem benden utanmasın istiyorum...
Yani hiç birşey yaptırmadı ise ailen sana, evde bir sorumluluk vermedi ise yorulma diye. Ailen çok ama çok hatalı. Hem göstermr yaptırma anlatma hem de lazım olunca iş bekle. Yok öyle bir dünya. Neden yorulasın ki iş yapmaktan okula gidiyorsun diye. Ailen hatalı bir kere.
Nasıl değişeceğine gelince: bilemiyorum ne kadar iş biliyorsun. Önce odanı toplamaktan ve düzenli olmaktan başlayabilirsin. Temizlik ve düzen çok güzel birşey. Annen yemek yaparken sen de sofra hazırlayacaksın. Hemen sofradan kalkinca cayi koyacaksin. Sofrayi sen toplayacaksin. Annenin önüne de çayını koydun mu ohh mis. Başlangıç olarak bu şekilde. Istersen kampa alalim seni 😁😊😊😊
 
Niye?uzun zamandir bu toplumdayim. Cigneyerek ama kendimi cignetmeden var oldum. Etkin bir sosyal çevrem var. Geldigim noktada akademik acidan basarili bir gecmisim oldu. Mutlu bir evliligim. Basarili birnis hayatim var. Ve simdiye kadar kendimden ödün vermedim. Sizler de cocuklariniza surekli taviz vermeyi boyun egmeyi paylasmayi ogretiyorsunuz. Sonra neden benim evladim eziliyor neden kaynanasinin agzinun kokusunu cekiyor neden malina sahip cikmiyor diye kafanizi taslara vuruyorsunuz. Bem cocuguma kendisini mutlu etmeyen bir sey icin kilini kipirdatmamayi ogretecegim. Ben kipirdatmadim cunku. Keske 30 sene sonra tekrar konusabilsek. O zaman durum degerlendirmesi yapardik. Ama su noktada bu konuyu uzatmak teoriden ote gidemeyecegi icin gereksiz bir hal aldi.
Evet,30 yıl sonrasını görebiliyorum,"bir ayaksesi bekliyorum,insan yüzüne hasretim,çocuklarım da gelmiyor,niye gelsinler ki,,ben onlara BEN BEN BEN demeyi öğrettim,şimdi hasta ve yaşlı annelerine neden zaman ayırsınlar ki"diyen bir kadın var orada.
Ben minnet etmedim ki kimseye çocuklarım etsin,o boyunduruğun altına girmemek için eşimin ailesinin tüm imkanlarını tepip,kendi ailemden de yardım almadan yepyeni bir hayat kuran insanlarız biz.
Onlar yeniden varolmaya şahit oldular,ezmeden ve ezilmeden yaşayacaklar inşallah,sizin gibilerin bencil çocuklarına rağmen hala dünya ve insanlık için umut var çok şükür;)
 
Evet,30 yıl sonrasını görebiliyorum,"bir ayaksesi bekliyorum,insan yüzüne hasretim,çocuklarım da gelmiyor,niye gelsinler ki,,ben onlara BEN BEN BEN demeyi öğrettim,şimdi hasta ve yaşlı annelerine neden zaman ayırsınlar ki"diyen bir kadın var orada.
Ben minnet etmedim ki kimseye çocuklarım etsin,o boyunduruğun altına girmemek için eşimin ailesinin tüm imkanlarını tepip,kendi ailemden de yardım almadan yepyeni bir hayat kuran insanlarız biz.
Onlar yeniden varolmaya şahit oldular,ezmeden ve ezilmeden yaşayacaklar inşallah,sizin gibilerin bencil çocuklarına rağmen hala dünya ve insanlık için umut var çok şükür:KK66:
Unutma ki dunyayi benciller yonetiyor.
 
Evet,30 yıl sonrasını görebiliyorum,"bir ayaksesi bekliyorum,insan yüzüne hasretim,çocuklarım da gelmiyor,niye gelsinler ki,,ben onlara BEN BEN BEN demeyi öğrettim,şimdi hasta ve yaşlı annelerine neden zaman ayırsınlar ki"diyen bir kadın var orada.
Ben minnet etmedim ki kimseye çocuklarım etsin,o boyunduruğun altına girmemek için eşimin ailesinin tüm imkanlarını tepip,kendi ailemden de yardım almadan yepyeni bir hayat kuran insanlarız biz.
Onlar yeniden varolmaya şahit oldular,ezmeden ve ezilmeden yaşayacaklar inşallah,sizin gibilerin bencil çocuklarına rağmen hala dünya ve insanlık için umut var çok şükür:KK66:


Halamda böyleydi. Şimdi yalnızlıktan inanın kafayı yedi. Bir insan sesine hasret kaldı. Kaç kere intihara teşebbüs etti.

Bir de isyanlara girdi. Niye beni kimse arayıp sormuyor diye. En acısı da ne biliyor musunuz? O kadar rahatsızlandığında kapısını bir kişi bile çalmadı.

RABBİM muhafaza eylesin...
 
Unutma ki dunyayi benciller yonetiyor.

Lütfen büyük konuşmayın. Yönetmeyi değil mutlu olmayı tercih ederim. O yönetenler ise nasıl yalnızlar. Emin olun psikolojik rahatsızlıkların büyük bir oranı yalnızlıktan. Genetik olanlar ise sosyal olunca minumum düzeye inen var. Şuanda ilaç kullanmıyorlar çoğu. Çok şükür...
 
Sosyal çevre sosyal olmaya devam edecek, yalnız kalan dışlanan sizin çocuğunuz olacak. Yani sosyal çevrenin sorunu değil çocuğunuzun sorunu aslında. Kimse sizin çocuğunuzla arkadaşlık edemiyor diye karalar bağlamaz ama çocuğunuz arkadaşsız kalırsa ciddi problemler yaşar.


Ah ahh. Çok doğru yazmışsınız. Bizim hocamız özellikle bizi bu konuda uyarmıştı. Aman diye. Çünkü çocuk intikamcıdır. Kendini yetiştirirken kim hata yapmışsa ilk o kişiye düşman olur demişti. Nitekim buradaki konulardan da çok net görebiliyoruz.

Kim bizi yaraladıysa ya da sebep olduysa ilk o kişilere öfkeliyiz.
 
Ah ahh. Çok doğru yazmışsınız. Bizim hocamız özellikle bizi bu konuda uyarmıştı. Aman diye. Çünkü çocuk intikamcıdır. Kendini yetiştirirken kim hata yapmışsa ilk o kişiye düşman olur demişti. Nitekim buradaki konulardan da çok net görebiliyoruz.

Kim bizi yaraladıysa ya da sebep olduysa ilk o kişilere öfkeliyiz.

Mesajı yazan arkadaşın çocuğu için üzüldüm, kendisine de acıdım.
İnsanların kendi hayatları, kendi tercihleri ama olan çocuklara oluyor malesef.
 
Anneniz doğru konuimuş. O evde hep birlikte yaşıyorsanız sizin de mutlaka bir iş yapmanız gerekir. Evi temizlemeyi, derlemeyi, toplamayı, yemek yapmayı öğrenin acilen. Bunu anneniz, babanız için değil, kendiniz için öğrenin. Yarın bir gün tek başına yaşamak zorunda kalırsanız kendi kendinize yetinmeyi öğrenin.
 
Yapamiyorum diye bisey yok canim sen rahata baya baya alismissin bir kiz cocugu kendi icinden gelerek annesini taklit eder.Bende 24 yasimdayim iki cocugum war ve annem yoktu benim yaptigim yemekleri internetten ogrendim.Bilmedigimi bilene sordum.Boyle olursan evlenemezsinde bunu bil.Sen aslinda yazdigin yaziyi tekrar don oku sorunuda anliycaksin net belli farkindasinda.Bu yazdiginin tam tersi olursan 10 numarasin simsiden kolay gelsin...
 
Yapamiyorum diye bisey yok canim sen rahata baya baya alismissin bir kiz cocugu kendi icinden gelerek annesini taklit eder.Bende 24 yasimdayim iki cocugum war ve annem yoktu benim yaptigim yemekleri internetten ogrendim.Bilmedigimi bilene sordum.Boyle olursan evlenemezsinde bunu bil.Sen aslinda yazdigin yaziyi tekrar don oku sorunuda anliycaksin net belli farkindasinda.Bu yazdiginin tam tersi olursan 10 numarasin simsiden kolay gelsin...
Evlenmekte sorun olmaz ya,hazır çorbayı karıştıramayan da evleniyor artık.Asıl sorun bakış açısında...
 
Yapamiyorum diye bisey yok canim sen rahata baya baya alismissin bir kiz cocugu kendi icinden gelerek annesini taklit eder.Bende 24 yasimdayim iki cocugum war ve annem yoktu benim yaptigim yemekleri internetten ogrendim.Bilmedigimi bilene sordum.Boyle olursan evlenemezsinde bunu bil.Sen aslinda yazdigin yaziyi tekrar don oku sorunuda anliycaksin net belli farkindasinda.Bu yazdiginin tam tersi olursan 10 numarasin simsiden kolay gelsin...
Evlenmekte sorun olmaz ya,hazır çorbayı karıştıramayan da evleniyor artık.Asıl sorun bakış açısında...
 
Evlenmekte sorun olmaz ya,hazır çorbayı karıştıramayan da evleniyor artık.Asıl sorun bakış açısında...
:-)Emin ol boyle giderse olur.Yedigi tabagi kaldirmaya usenen insan ve inat edip kaldirmayan insan hangi evlilikte war.Yazdigimi butunuyle okuyun.Yemek ister temizlik ister hersey ister evlilik.Bilmemektrn bahsetmiyoruzzz.Yapmamak istememekten bahsediyoruz arkadasim
 
Mesajı yazan arkadaşın çocuğu için üzüldüm, kendisine de acıdım.
İnsanların kendi hayatları, kendi tercihleri ama olan çocuklara oluyor malesef.


Maalesef. Asıl problem ve afallamayı aynı kendileri gibi insanlarla karşılaşınca yaşıyorlar.

Sonra da gelsin problemler...
 
En basit annen hastalansa ne yapacaksiniz? Bir an evvel ogrenmen lazim bazi seyleri. Kinamiyorum asla. Ama hayatta tek kalsan bir camasir yikatamaz bir kap yemek yiyemezsin bu gidisle..

Ben 10 yasinda cay demlemeyi, yumurta kirmayi ogrendim. Ev islerine ufak ufak yardim ederdim. Lise 1e giderken annem bacagindan ameliyat oldu. Cok iş uzerime kaldi. Yemek, camasir, bulasik, genel temizlik hersey... Sonra tabi annem ben yaptikca kendini iyice saldi. Okuldan gelirdim aç ,yemek hazir olmazdi. Onume yiyecek koymazdi. Bulasik tezgahta beni beklerdi. Bir sure sonra bende onlar soylemeden yapmadim. İnada bindirdim. Ama annem cok erken bana birakmisti. Bu konu içimde cok yara, bu konulardan babam beni yerlerde surukledi kavga esnasinda.. sonucunda evlendim evimde hicbir is yapasim gelmiyodu calisiyodum da. Cunku bekarken bıktırmıştı annem.. zamanla alistim. Hala anneme de temizlige gidiyorum kendi evime de yapiyorum.

Yani demek istedigim. Genc kizlar is yapmayı tabiki ogrenmeli. Ölüm kalım var neticede hastalik var. Ama bıktırılmamalıda.. anne evinde biraz rahatlıkta gormeli..
 
Back
X