Evet,30 yıl sonrasını görebiliyorum,"bir ayaksesi bekliyorum,insan yüzüne hasretim,çocuklarım da gelmiyor,niye gelsinler ki,,ben onlara BEN BEN BEN demeyi öğrettim,şimdi hasta ve yaşlı annelerine neden zaman ayırsınlar ki"diyen bir kadın var orada.
Ben minnet etmedim ki kimseye çocuklarım etsin,o boyunduruğun altına girmemek için eşimin ailesinin tüm imkanlarını tepip,kendi ailemden de yardım almadan yepyeni bir hayat kuran insanlarız biz.
Onlar yeniden varolmaya şahit oldular,ezmeden ve ezilmeden yaşayacaklar inşallah,sizin gibilerin bencil çocuklarına rağmen hala dünya ve insanlık için umut var çok şükür