Merhabalar.. 21 yasındayım ve üniversite öğrencisiyim.
Annemle beraber yasıyoruz yıllardır. Ben cok kücükken babamla bosanmışlar ve babamla kesinlikle görüşmüyoruz, o da istemiyor.
Aylık 300 tl nafaka alıyorum babamdan o da icra yoluyla zaten.
Benim annem ise 1. dereceden emekli devlet memuru.
52 yasında. Ve ruhsal sıkıntıları var.
Bunu yıllardır kendisini tanıyan, bilen herkes söylüyor zaten hic bir arkadaslık ilişkisi kalıcı değil.
Beni 4 yasımda dövmeye, ve hakaret etmeye basladı.
"Or...pu" diyor sürekli ve bunun gibi küfürler. Ama arada sırada değil neredeyse her cümlenin sonuna sıkıştırılmış bir küfür ve hakaret alıskanlıgı var.
Ben ise sessiz sakin bir insandım hep, hala öyleyim ama artık öfke kontrolü yapamıyorum ben de sinirleniyorum, özgüvenim, insanlarla olan iletişimim hayata karşı duruşum bitik durumda.
Psikiyatriden destek alıyorum suan ilac kullanıyorum terapiye gitmem gerekiyor ama onun icin param yetmiyor.
Ben nafakamı anneme veriyorum benim hesap kartım onda.
Ama son 2 aydır eve alısveris yapmıyor, yiyecek icecek almıyor. sampuan sabun dismacunu kısacası temel ihtiyaclar yokken internette tatil planlaması vs yapıyor. Uyardım oralı olmadı yine küfür hakaret etti.
Bende nafakanın geldiği kartı iptal ettirdim ve dedim ki eve alısverisi ben yapacagım, gerekli seyleri alacagım bu parayla cünkü açım. kendisi hep dısarda yemek yer ve gezmeyi cok sever.. sevsin sıkıntı yok ama beni ac bırakmaya hakkı da yok diye dusunuyorum.
Ben bu sekilde yapıp kartı iptal edince parayı alamadı ve bir ton saydırıp dün beni eve almadı.
Sabaha kadar ağladım komsular bile cıktı kapının önünde ağladım yumrukladım açmadı.
Sabahın köründe de erkek arkadasıma haber verdim o beni evine götürdü el mecbur. Ama burada da kalamam daha fazla.
Şimdi oturmuş kara kara düşünüyorum ben napacağım diye.
Lütfen bana akıl fikir verin..