Annem beni sevmiyor..

oyy güzel kardeşim öncelikle kucaklıyorum seni ve tebrik ediyorum bunca yaşadığın şeye rağmen kin tutmadığın,nefret duymadığın için,belkide annen olumsuz tutumundan arınıp gülümsese sana tüm yaşadığın şeyleri unutacaksın o anda.. biliyormusun bunların hepsi aranızda güvenli bağın oluşamama meselesi,annen seni doğurmuş,emzirmiş belki ama bağlanamamış sana,benimsiyememiş anlaşılan,ah ah oysa ne kadar önemliydi anne ile bebeğin özellikle ilk iki yaş döneminde birbirine bağlanması,birbirini hissetmesi.. kişilik problemlerinin çoğu, anne ile yavrusunun bağlanamamış olmasından kaynaklanıyor aslında.. ve maalesef ki annesiyle bağlanamamış,anneyi doyumsuyamamış olan kişide büyüdüğünde annelik veya babalık yapmakta,kendi evladına bağlanmakta,sadece evladına değil,eşine arkadaşına,başka insanlarada bağlanmakta güçlük çektiği görülüyormuş,hasılı annende kmbilir nasıl bir çocukluk geçirdi,annesiyle olan duygusal ve ruhsal bütünlüğü nasıldı,seni hissedemiyor olmasının en büyük sebebi evvela bu olmalı.. öncelikle aranızdaki güvenli bağın yeniden inşa olması gerekiyor ki sana yeniden kuzum desin,anne kız olabilesiniz ve kazanabilesin anneni.. ama buda evvela annenin o katılaşmış olan yüreğini,duygu dünyasını yumuşatmasından geçiyor,duyabilmesinden,duyarlaşmasından geçiyor. yoksa annen seni sevmiyor değil elbette,seni gözden çıkarmış ve senden nefret ediyorda değil bence,sadece bağlanamadı,hissedemedi,doyumsuyamadı diye düşünüyorum,ah ki o içinde ki annelik kıvamı bir yeşerse,bir dirilse o sıcacık annelik hissiyatı kuzum diye sarılırken sana,inci taneleri gibi süzülürken gözyaşı senden nasılda özür dilediğini,"beceremedim sana anne olmayı,beni affedermisin,beni yeniden kabul edermisin" dediğini göreceksin.. yeterki vicdanına hitap edebilesin.. benm bu kelimeleri dökmeme sebep olan,oradan aldığım terapi ile kaskatı kesilmiş yüreğimi,kin ile örülmüş düşüncelerimi değiştirmemde vesile olan bir radyo programını tavsiye edeyim,burç fm de yayınlanan,aileden,hayattan,annelik kıvamndan,babalık duruşundan,güvenli bağlanmadan,duyabilmeden,hissedebilmeden bahseden bir radyo terapisi "çocuk deyip geçmeyin"... dinlemelisin ve birşekilde annene dinletmelisin,mesela babanla anlaşabilirsin,annenle beraber dinleyebilirler,bak göreceksin dinledikçe dinledikçe nasılda yumuşadığını ve değiştiğini göreceksin inş. ve tabi sende bu anlamda uzmana pedagog adem güneşe soru sorabilirsin,sana en tatmin edici cevabı verecektir.. ne diyim Allah yardımcın olsun,inş annen düzelir ve bundan sonra ana kız olarak yaptıklarınızı mutlulukla dinleriz burada.. :)
 
çok üzüldüm gerçekten.şok oldum adeta.ama hayat bu.hepimizi farklı şekillerde sınıyor işte.ben ailemle çok büyük sorunlar yaşamadım ama kendimce bazı şeyler yaşadım malesef.mesela kız çocuğu olmanın dezavantajlarını yaşadım.örneğin annem ,kendi yatağını düzeltirken kardeşininkini de düzelt derdi.büyük ama kardeşim .ben de haksızlığa hiç tahammül edemeyen biri olarak itiraz edince o askere gidecek sen gidecek misin derdi.ben de doğum yapıcam derdim terbiyesiz olurdum.ama ne oldu sonra.kardeşim 130 kilo olduğu için askere alınmadı.annem zorla diyet yaptırıp biraz kilo verdirdi de 33 yaşında gidebildi.sonra ben neden ayrımcılık yapıyorsun dediğimde bize yaşlanınca o bakacak derdi.kardeşim şu an 36 yaşında .bekar ve yalnız yaşıyor.annemler kışın yanına giderek ona bakıyorlar.annem kardeşimin başarısız olduğundan şikayet edince diyorum onu sen yaptın böyle.bana diyor ki sen niye öyle değilsin o zaman.dedim ki anne sakın benim başarılarımdan kendine pay çıkarma.ben yaşadığım zorluklarla güçlendim sayenizde.ama o hiç zorluk görmedi ki.yaaa kızlar .işte böyle.ilahi adalet er geç ortaya çıkacaktır.siz zamana bırakın.unutmayın ki acılar ve de zorluklar insanı güçlendirir.hayatta yaşanan her şeyin bir sebebi vardır mutlaka.bize düşen daima dik durabilmek.ha bir de.bazı arkadaşlar da yazmışlar zaten.sakın yağmurdan kaçarken doluya tutulmayın.duygularınızla değil mantığınızla hareket edin.mesela ben annemin egolarından,bencilliğinden ve de nazından bıkmıştım.şimdi aynı huylar eşimde de fazlasıyla var.lütfen çok dikkat edin.hayata 1-0 yenik başlamış insanlar olarak hata yapma şansınız yok bunu unutmayın
 
oyy güzel kardeşim öncelikle kucaklıyorum seni ve tebrik ediyorum bunca yaşadığın şeye rağmen kin tutmadığın,nefret duymadığın için,belkide annen olumsuz tutumundan arınıp gülümsese sana tüm yaşadığın şeyleri unutacaksın o anda.. biliyormusun bunların hepsi aranızda güvenli bağın oluşamama meselesi,annen seni doğurmuş,emzirmiş belki ama bağlanamamış sana,benimsiyememiş anlaşılan,ah ah oysa ne kadar önemliydi anne ile bebeğin özellikle ilk iki yaş döneminde birbirine bağlanması,birbirini hissetmesi.. kişilik problemlerinin çoğu, anne ile yavrusunun bağlanamamış olmasından kaynaklanıyor aslında.. ve maalesef ki annesiyle bağlanamamış,anneyi doyumsuyamamış olan kişide büyüdüğünde annelik veya babalık yapmakta,kendi evladına bağlanmakta,sadece evladına değil,eşine arkadaşına,başka insanlarada bağlanmakta güçlük çektiği görülüyormuş,hasılı annende kmbilir nasıl bir çocukluk geçirdi,annesiyle olan duygusal ve ruhsal bütünlüğü nasıldı,seni hissedemiyor olmasının en büyük sebebi evvela bu olmalı.. öncelikle aranızdaki güvenli bağın yeniden inşa olması gerekiyor ki sana yeniden kuzum desin,anne kız olabilesiniz ve kazanabilesin anneni.. ama buda evvela annenin o katılaşmış olan yüreğini,duygu dünyasını yumuşatmasından geçiyor,duyabilmesinden,duyarlaşmasından geçiyor. yoksa annen seni sevmiyor değil elbette,seni gözden çıkarmış ve senden nefret ediyorda değil bence,sadece bağlanamadı,hissedemedi,doyumsuyamadı diye düşünüyorum,ah ki o içinde ki annelik kıvamı bir yeşerse,bir dirilse o sıcacık annelik hissiyatı kuzum diye sarılırken sana,inci taneleri gibi süzülürken gözyaşı senden nasılda özür dilediğini,"beceremedim sana anne olmayı,beni affedermisin,beni yeniden kabul edermisin" dediğini göreceksin.. yeterki vicdanına hitap edebilesin.. benm bu kelimeleri dökmeme sebep olan,oradan aldığım terapi ile kaskatı kesilmiş yüreğimi,kin ile örülmüş düşüncelerimi değiştirmemde vesile olan bir radyo programını tavsiye edeyim,burç fm de yayınlanan,aileden,hayattan,annelik kıvamndan,babalık duruşundan,güvenli bağlanmadan,duyabilmeden,hissedebilmeden bahseden bir radyo terapisi "çocuk deyip geçmeyin"... dinlemelisin ve birşekilde annene dinletmelisin,mesela babanla anlaşabilirsin,annenle beraber dinleyebilirler,bak göreceksin dinledikçe dinledikçe nasılda yumuşadığını ve değiştiğini göreceksin inş. ve tabi sende bu anlamda uzmana pedagog adem güneşe soru sorabilirsin,sana en tatmin edici cevabı verecektir.. ne diyim Allah yardımcın olsun,inş annen düzelir ve bundan sonra ana kız olarak yaptıklarınızı mutlulukla dinleriz burada.. :)



ne güzel şeyler yazmışsın ama annem bu saatten sonra değişmez ve biliyorum değişmeyecek kin tutmadım nede olsa annem beni doğuran kadın ama bazen keşke sokaga atsaydıda evde ıkı yabancı gibi olmasaydık diyorum haklısın hala yaşadıklarıma yasatamadıklarına ragmen 1 kere kızım dese yemin ederım herşeyı bütün olumsuzlukları unutacam ama yok olmadı olmazda artık çok teşekkür ederım güzel dileklerin için
 
çok üzüldüm gerçekten.şok oldum adeta.ama hayat bu.hepimizi farklı şekillerde sınıyor işte.ben ailemle çok büyük sorunlar yaşamadım ama kendimce bazı şeyler yaşadım malesef.mesela kız çocuğu olmanın dezavantajlarını yaşadım.örneğin annem ,kendi yatağını düzeltirken kardeşininkini de düzelt derdi.büyük ama kardeşim .ben de haksızlığa hiç tahammül edemeyen biri olarak itiraz edince o askere gidecek sen gidecek misin derdi.ben de doğum yapıcam derdim terbiyesiz olurdum.ama ne oldu sonra.kardeşim 130 kilo olduğu için askere alınmadı.annem zorla diyet yaptırıp biraz kilo verdirdi de 33 yaşında gidebildi.sonra ben neden ayrımcılık yapıyorsun dediğimde bize yaşlanınca o bakacak derdi.kardeşim şu an 36 yaşında .bekar ve yalnız yaşıyor.annemler kışın yanına giderek ona bakıyorlar.annem kardeşimin başarısız olduğundan şikayet edince diyorum onu sen yaptın böyle.bana diyor ki sen niye öyle değilsin o zaman.dedim ki anne sakın benim başarılarımdan kendine pay çıkarma.ben yaşadığım zorluklarla güçlendim sayenizde.ama o hiç zorluk görmedi ki.yaaa kızlar .işte böyle.ilahi adalet er geç ortaya çıkacaktır.siz zamana bırakın.unutmayın ki acılar ve de zorluklar insanı güçlendirir.hayatta yaşanan her şeyin bir sebebi vardır mutlaka.bize düşen daima dik durabilmek.ha bir de.bazı arkadaşlar da yazmışlar zaten.sakın yağmurdan kaçarken doluya tutulmayın.duygularınızla değil mantığınızla hareket edin.mesela ben annemin egolarından,bencilliğinden ve de nazından bıkmıştım.şimdi aynı huylar eşimde de fazlasıyla var.lütfen çok dikkat edin.hayata 1-0 yenik başlamış insanlar olarak hata yapma şansınız yok bunu unutmayın

ayrım her evde var anlaşılan ilgi sevgi olmayınca insanın vucudundaki ılgı eksıklıgının tamamlanması gerekıyor buda ilk kucak acana gitmemiz oluyor hata yanlıs bılıyorum ama ı sevgıyı nasıl tamamlıcaz aama doğru söylüyorun hata yapma şansımız yok. nasılsa 1-0 yenık basladık
 
canım yazını yeni gördüm topicte ilgimi çekti okudum.
öncelikle şunu söyleyim acaba zamanında anneni kırmış üzmüş olabileceğin bir hareket oldu mu ki sana böyle hırslandı.
ters cevaplar mı verdin mesela belli bir dönem zıt mı gittin ergenlikte falan?
ne zamandır sana karşı böyle onu bilmediğimden bu şekilde düşündüm

benim annemde değişik bir tür
senin ki gibi yapmasa da arkadaşlarımdan kıskanır. bu kadar çok arkadaşın olmasın herkese her şeyini anlatma bana anlat der. ona anlatınca ilk fırsatta yüzüme vurur. sen zaten şöyle şöyle yapmıştın gibisinden.
ya da bi bardağı toplamadım diye kızabiliyor aşırı tepkiler verebiliyor.
kısmen bende yaşıyorum bu tarz şeyleri maalesef. o yüzden az çok anlayabiliyorum seni.
senin kadar ağır değil ama yaşıyorum. mesela çok iyi olduğumuz anlarda vardır.
ama çok zor aynı evin içinde. neyse ki çalışıyorsun kafanı dağıtabileceğin bir ortamın var.
tüm gün evde olsan düşünemiyorum seni.
hatta ben bile bazen iyiki okulumu uzattım diyebiliyorum düşün.
ama babamla tam tersi işte ona kıyamıyorum üzülsün istemiyorum.
çok zor bu dengeler...
 
canım yazını yeni gördüm topicte ilgimi çekti okudum.
öncelikle şunu söyleyim acaba zamanında anneni kırmış üzmüş olabileceğin bir hareket oldu mu ki sana böyle hırslandı.
ters cevaplar mı verdin mesela belli bir dönem zıt mı gittin ergenlikte falan?
ne zamandır sana karşı böyle onu bilmediğimden bu şekilde düşündüm

benim annemde değişik bir tür
senin ki gibi yapmasa da arkadaşlarımdan kıskanır. bu kadar çok arkadaşın olmasın herkese her şeyini anlatma bana anlat der. ona anlatınca ilk fırsatta yüzüme vurur. sen zaten şöyle şöyle yapmıştın gibisinden.
ya da bi bardağı toplamadım diye kızabiliyor aşırı tepkiler verebiliyor.
kısmen bende yaşıyorum bu tarz şeyleri maalesef. o yüzden az çok anlayabiliyorum seni.
senin kadar ağır değil ama yaşıyorum. mesela çok iyi olduğumuz anlarda vardır.
ama çok zor aynı evin içinde. neyse ki çalışıyorsun kafanı dağıtabileceğin bir ortamın var.
tüm gün evde olsan düşünemiyorum seni.
hatta ben bile bazen iyiki okulumu uzattım diyebiliyorum düşün.
ama babamla tam tersi işte ona kıyamıyorum üzülsün istemiyorum.
çok zor bu dengeler...

yok canım hep evdeyım kafamı dagıtabılecegım bı ortamım yok mlesef ınternet dısında
bende hep bunu düşündüm ma bebekten aglamk dısında ne sucum varmıs oda suc degıl ya oş ne sucum vardıda kundagı ölsun dıye ters cevırdı o yuzden ben dogustan yenılgıyle başladım ...
 
Annem beni hic bir zaman sevmedi evde beni koruyan bir tek babam var 22 yasindayim ve hala anne salata yapim mi dedigimde bile azar isitiyorum bi anne nasil böyle yapar kizina 3 kardesiz ablam ve kardesim göz bebeği evde ben resmen üvey evlatim bunun sakasi bile cok yapiliyor olanlari anlatiyorum siz karar verin kizlar
Ev alicaklar herkeze oda ayiriyor ablanin odasi dededinkardesinin bos oda misafir odasi ceyiz odasi vs vs sayiyor ve benim odam nerde dedim anneme sana yok seni evlendirdikten sonra aliriz birde sanami oda ayiralim diyor elinden gelse kapiya atcan dedim evet senin odani yukluk yaparim diyor
Ben isten kardesimden sonra geliyorum onun yemegi ayriliyor bana geljnce anne yemek yokmu ac geldim yoruldum diyorum kalmadj biseyler yap diyor
cok agliyorum diye yeni dogdugumda daha aylik bebekken kundagi ters cevirmis ölsün bu bebek artik diye ve bwna gülerek anlatiyor
Surekli seni karıştırdık hastane uveysin sakalari
Anne napiyosun diyorum normal anneler iyiyim kizim sen napiyosun der benim annem gormuyomusun diyor
Yemek yapiyorum anne salcada koyim mi diyorum salakmisin o kadar ona salca koyulurmu hicmi ogrenmedin diyor
Anne ben erkek arkadasimla bulusmaya gidiyorum babana sen soyle banane diyor idare et nolur diyorum beni ilgilendirmez diyordu
Kardesim disari ckkiyor gezsin bosver diyo babama
Hic bir sordugum soruya duzgun bir cevap alamiyorum ömür boyu tersledi ve hala oyle yapiyor sanki zorla dogurmus istemiyormus gibi sucum neydiki benim gunahim ne
Dustan cikiyorum sacimi kurutuyorum elektirik cok yakiyosun kardesim dustan çıkıyor sacini kurut basın agrir diyor
Annem bana 22 yil boyunca bir kez kızım bile demedi soran olursa buda benim iste diyor
Belki size bunlar basit gelir banada diyor anhem sakasina falan diye dusunebilirsiniz ama evde durumlar cok farkli biz hic bi zaman anne kiz yada arkadas olamadik :50::43:
canım çok üzüldüm gerçekten durumuna.konuyu çok okuyamadım sonuna kadar kimse sordumu bunubilmiyorum ama,annenle bu durumu konuştunmu hiç?yani nası bi anne kızına bu şekilde davranbilir ki.belki yaptığının gerçekten farkında değildir,seni bu kadar incittiğinin farkındadeğildir.sonrasında sendetavır alınca bu hale gelmiştir herşey.bence annenle oturuphepsini konuş anne böyle böyle ben bunları hissediyorum ben bunları yaşıyorum içimde de.hatta gerekiyosa bize yazdığın yazıyı okut ona.bak ben insanlara derdimi anlatıyorum bak neler yaşıyorum de.yaptığının farkına varırsa yapmayacaktır bence çünkü anne ya o anne yani evladısın sen onun kıyamaz sana.bi iletişimsizlik var bence aranızda bunu aşmaya çalış.çünkü senin içinde aynı şey söz konusu o senin annen sonuçta belki de hayatın boyunca güvenebileceğintek kişiseni koşulsuz şartsız sevecek.inşallah aranız düzelir canım
 
canım çok üzüldüm gerçekten durumuna.konuyu çok okuyamadım sonuna kadar kimse sordumu bunubilmiyorum ama,annenle bu durumu konuştunmu hiç?yani nası bi anne kızına bu şekilde davranbilir ki.belki yaptığının gerçekten farkında değildir,seni bu kadar incittiğinin farkındadeğildir.sonrasında sendetavır alınca bu hale gelmiştir herşey.bence annenle oturuphepsini konuş anne böyle böyle ben bunları hissediyorum ben bunları yaşıyorum içimde de.hatta gerekiyosa bize yazdığın yazıyı okut ona.bak ben insanlara derdimi anlatıyorum bak neler yaşıyorum de.yaptığının farkına varırsa yapmayacaktır bence çünkü anne ya o anne yani evladısın sen onun kıyamaz sana.bi iletişimsizlik var bence aranızda bunu aşmaya çalış.çünkü senin içinde aynı şey söz konusu o senin annen sonuçta belki de hayatın boyunca güvenebileceğintek kişiseni koşulsuz şartsız sevecek.inşallah aranız düzelir canım

çok denedım işe yaramıyor umarım düzelır canım hala umudum var azcıkda olsa
 
Canım bende geçenlerde konu açtım annem babamın akrabalarıyla görüşmemi istemiyor diye.aynı dertten muzdaribim.annem hiç sarılmadı öpmedi beni ,birgün canım kızım demedi,günün nasıl geçti neler yaptın,demedi.bir ailede sevgi eksikliği o kadar kötü şeylere yol acıyor ki..ben yıllarca ağladım annemin sevgisizliğinden ..hiç unutmam ortaokulda lisede arkadaşlarım annesi geldiğinde koşup sarılırdı..anneleriyle aralarındaki sevgiye cok imrenirdim..bizimki de gelince göstermelikti herşey..dolabımı dağınık bulmuştuda demediği laf kalmamıştı ,hakkını haram etmişti ,,saydırmıştı,,bi de akşam babam gelince de onu da üstüme salıyordu.kaç kere sebebsiz yere dayak yedim.sebesz dediğim o kadar küçük şeylerd ki anlatsam gülersiniz..ben ki lise ve üniversite hayatımda ne yanlış bi hareketim oldu ne biriyle görüştüm ne sevgilim oldu..üniversiteye kadar hiç sinemaya bile gitmedi.arkadaşlarımla kesinlikle bir yere oturmaya cay içmeye bile gitmedim bi gün bile..neden mi hiç birine izin vermiyolardı..ne işin var .otur evde..,,

NE Mİ OLDU...ÜNİVERSİTEDE tanıştığım biri bana gösterdiği ilgisi şefkatiyle beni elde etti.cok yanlış bir insan olduğunu biliyordum ama beni seven birinden vazgeçemedim.sonra o beni terkettiğinde ise aylarca ağladım,yemedim içmedim,ailemin sevgisizliğini o salakta bulmuştum çünkü..sonra hep yanlış kişiler cıktı karşıma aldatıldığım halde terkedemedim..affettim ..kişilğim bozuk çünkü.hep allaha dua ettim .yaşadıklarımı anlatsam roman olur..ailem ne güven ne sevgi gösterdi bana..bunu başkaları da söyler..hep azarlama ,dayak,hakaret,,

kendi yolumu çiziyorsun elbet ama ailesiz o kadar zor ki bunu yazan arkadaşların birçoğunun tuzu kuru..ailesiz sevgisiz ,sırtını sıvazlayan olmadan,derdini anlatmadan bir yol çizmek ciddden zor..

TAVSİYE: BENİM GİBİ OLMA kendine ailen kadar sevdiğin can arkadaşın vardır mutlaka ..onunla paylaş herseyini yanlış yola grme,,aldanma kimseye..unutma SENİ ANNENDEN BABANDAN DAHA ÇOK SEVEN BİRİ VAR..ALLAH HER ZAMAN EZİLENİN YANINDADIR..DUA ET..SABRET..
 
Canım bende geçenlerde konu açtım annem babamın akrabalarıyla görüşmemi istemiyor diye.aynı dertten muzdaribim.annem hiç sarılmadı öpmedi beni ,birgün canım kızım demedi,günün nasıl geçti neler yaptın,demedi.bir ailede sevgi eksikliği o kadar kötü şeylere yol acıyor ki..ben yıllarca ağladım annemin sevgisizliğinden ..hiç unutmam ortaokulda lisede arkadaşlarım annesi geldiğinde koşup sarılırdı..anneleriyle aralarındaki sevgiye cok imrenirdim..bizimki de gelince göstermelikti herşey..dolabımı dağınık bulmuştuda demediği laf kalmamıştı ,hakkını haram etmişti ,,saydırmıştı,,bi de akşam babam gelince de onu da üstüme salıyordu.kaç kere sebebsiz yere dayak yedim.sebesz dediğim o kadar küçük şeylerd ki anlatsam gülersiniz..ben ki lise ve üniversite hayatımda ne yanlış bi hareketim oldu ne biriyle görüştüm ne sevgilim oldu..üniversiteye kadar hiç sinemaya bile gitmedi.arkadaşlarımla kesinlikle bir yere oturmaya cay içmeye bile gitmedim bi gün bile..neden mi hiç birine izin vermiyolardı..ne işin var .otur evde..,,

NE Mİ OLDU...ÜNİVERSİTEDE tanıştığım biri bana gösterdiği ilgisi şefkatiyle beni elde etti.cok yanlış bir insan olduğunu biliyordum ama beni seven birinden vazgeçemedim.sonra o beni terkettiğinde ise aylarca ağladım,yemedim içmedim,ailemin sevgisizliğini o salakta bulmuştum çünkü..sonra hep yanlış kişiler cıktı karşıma aldatıldığım halde terkedemedim..affettim ..kişilğim bozuk çünkü.hep allaha dua ettim .yaşadıklarımı anlatsam roman olur..ailem ne güven ne sevgi gösterdi bana..bunu başkaları da söyler..hep azarlama ,dayak,hakaret,,

kendi yolumu çiziyorsun elbet ama ailesiz o kadar zor ki bunu yazan arkadaşların birçoğunun tuzu kuru..ailesiz sevgisiz ,sırtını sıvazlayan olmadan,derdini anlatmadan bir yol çizmek ciddden zor..

TAVSİYE: BENİM GİBİ OLMA kendine ailen kadar sevdiğin can arkadaşın vardır mutlaka ..onunla paylaş herseyini yanlış yola grme,,aldanma kimseye..unutma SENİ ANNENDEN BABANDAN DAHA ÇOK SEVEN BİRİ VAR..ALLAH HER ZAMAN EZİLENİN YANINDADIR..DUA ET..SABRET..

evet canım derdımı anlatsamda kımse anlamıyodu olurmu öle şey doyodu daha neleer neler varda benım hepsını burda dile getıremıyorum yınede paylasmak ıstedım belkı bı yolu vardır diye ama yok allaha bin şükür karsıma adam gıbı bırı cıktı ve 7 yıldrı elımı bırakmadı umarım bundan sonrada hıc bır zaman bırakmak yanlıs cok kısı cıktı karsıma yanlıs yola gırerken sözlum tuttu elımden en kucuk kavga etsek bırakca benı dıye korkuyorum onu onun aılesını cok sevıyorum cunku ananesı bana annem diyo kızım dıyo onların sevgısızlıgını yasamak ıstemıyorum zaten görmedım ılgısiz büyüdüm bı kapım var bana canım dıyen kızım dıye kayınvalıdem onuda oglunuda kaybetmekten bu yuzden korkuyorum tek kurtuluşum onlar bı tane arkadsm var dert ortagım sırdaşm bıde sevgılım baska kımsem yok babam dısında benı seven yok tek dıgınacagım yaptıgım tek sey cok dara dusunce ellerımı semaya açmak ondan başka kımse anlamıyor cunku beni ve benim gibi olanları annem var ama annesizim :14:
 
Sizi çok iyi anlıyorum beni de annem hiç sevmiyor sebebini bilmiyorum babaanneme babama soruyorum niye sevmiyor beni benim yüzümden başına birşey geldi o yüzden mi diye ama sebebini bilmiyoruz çevremdeki herkes tarafından çok seviliyorum çok neseliyim şen şakrak bı kişiliğim var ama benim gülmem konuşmam hatta varlığım bile anneme batıyor bizde 3 kardeşiz abim ve kız kardeşim var onları gerçekten çok seviyor kız kardeşim evi ateşe verse bile ona birşey demez ama ben evin önünden gecsem o bile suç sürekli babama şikayet ediyor hatta çevredeki tanımadığım insanlara bile sürekli beni kötülüyor amaci ne bilmiyorum ama içinde bana gram sevgisi yok babam annemin huyunu bildiği için hiçbir zaman bana birşey demedi hep boşver kızım üzülme annenin huyu böyle dedi hep yanımda olmaya çalışıyor annemde babamın bana olan sevgisini gördükçe benden daha çok nefret ediyor başkalarının beni sevmesine bile sınır oluyor kendimi paçavra gibi iğrenç hissediyorum annem böyle yaptıkça ben kötü bı insan değilim gerçekten değilim annem biraz olsun benide sevsin diye onun için birşeyler yapıyorum hediye falan alıyorum sevdiği şeyleri boşa boşa ne para harciyosun diye herşeye bı bahane hiçbir şey yapmama izin vermiyor sürekli evde hep kaos oluşuyor hep beraber oturup ağız tadıyla yemek bile yiyemiyoruz hep aç kalkıyorum her gün sessiz sessiz odamda kuytu kose neresi varsa ağlıyorum. Annemin bana olan tavırlarını görenler bilenler hep uyarıyorlar çok eziyosun bu kızı çok ayiriyosun diyolar küçükken yüzümde bı tane ben vardı o yüzden sevmiyor zannediyordum kendimi hep çirkin hissediyordum şimdi yüzümde benimde yok herkes güzelliğimi konuşuyor ama yine sevmiyor yine yine. 22 yaşındayım annem sürekli artık evlense de gitse diyor zaten sadece yaz tatillerinde eve geliyorum üniversitede şehir dışında okuduğum için ama eve geldiğim ilk dakikadan itibaren zehir ediyor bana evde geçirdiğim günleri eve gelmek istemiyorum babam olmasa asla gelmezdim de zaten sırf annem yüzünden evlenmekte istemiyorum babam vermezde zaten öyle kimselere neden anlamıyorum babam beni bu kadar çok severken annemin benden nefret etmesini
 
Sizi çok iyi anlıyorum beni de annem hiç sevmiyor sebebini bilmiyorum babaanneme babama soruyorum niye sevmiyor beni benim yüzümden başına birşey geldi o yüzden mi diye ama sebebini bilmiyoruz çevremdeki herkes tarafından çok seviliyorum çok neseliyim şen şakrak bı kişiliğim var ama benim gülmem konuşmam hatta varlığım bile anneme batıyor bizde 3 kardeşiz abim ve kız kardeşim var onları gerçekten çok seviyor kız kardeşim evi ateşe verse bile ona birşey demez ama ben evin önünden gecsem o bile suç sürekli babama şikayet ediyor hatta çevredeki tanımadığım insanlara bile sürekli beni kötülüyor amaci ne bilmiyorum ama içinde bana gram sevgisi yok babam annemin huyunu bildiği için hiçbir zaman bana birşey demedi hep boşver kızım üzülme annenin huyu böyle dedi hep yanımda olmaya çalışıyor annemde babamın bana olan sevgisini gördükçe benden daha çok nefret ediyor başkalarının beni sevmesine bile sınır oluyor kendimi paçavra gibi iğrenç hissediyorum annem böyle yaptıkça ben kötü bı insan değilim gerçekten değilim annem biraz olsun benide sevsin diye onun için birşeyler yapıyorum hediye falan alıyorum sevdiği şeyleri boşa boşa ne para harciyosun diye herşeye bı bahane hiçbir şey yapmama izin vermiyor sürekli evde hep kaos oluşuyor hep beraber oturup ağız tadıyla yemek bile yiyemiyoruz hep aç kalkıyorum her gün sessiz sessiz odamda kuytu kose neresi varsa ağlıyorum. Annemin bana olan tavırlarını görenler bilenler hep uyarıyorlar çok eziyosun bu kızı çok ayiriyosun diyolar küçükken yüzümde bı tane ben vardı o yüzden sevmiyor zannediyordum kendimi hep çirkin hissediyordum şimdi yüzümde benimde yok herkes güzelliğimi konuşuyor ama yine sevmiyor yine yine. 22 yaşındayım annem sürekli artık evlense de gitse diyor zaten sadece yaz tatillerinde eve geliyorum üniversitede şehir dışında okuduğum için ama eve geldiğim ilk dakikadan itibaren zehir ediyor bana evde geçirdiğim günleri eve gelmek istemiyorum babam olmasa asla gelmezdim de zaten sırf annem yüzünden evlenmekte istemiyorum babam vermezde zaten öyle kimselere neden anlamıyorum babam beni bu kadar çok severken annemin benden nefret etmesini
Neden??
 
Anneni biraz da anlıyorum galiba ilk 22 yaşında anne oldum kızım çok yaramaz dediğim dedik beni üzen ve yoran bi çocuktu 16 yıl sonra oğlum doğdu beni gözümüm içine bakan tatlı hiç üzmeyen sevgim ona karşı çok farklı sonradan olduğu için mi bilemiyorum .Anneler çocukları arasında ayrım yapıyor kendinizi tek hissetmeyin bu konuda mesela annem 4 kardeş rahmetli ananem annemi çok sevmezmiş diğer kızlarına çok düşkünmüş .anneniz erken yaşta anne olma bocalama yaşamıştır belki de psikolojik olarak hazır değildi anneliğe kızgınlığı, sevgisizliği sizden çok sizin ona hissettirdiklerinize bağlıyorum. Seviyordur sizi ama bu belli etmesi imkanız kendi ile geçmişi ile barışması lazım bunu başaramazsa ilerde çok üzülür siz ne olursa olsun değerlersiniz bunu asla unutmayın annenizin yaptığı kini asla sürdürmeyin
 
Benim annem de aynısı ortancıların kaderi yok çok şükür evlendim kurtuldum çocuğuma veriyorum sevgiyi sevgisiz büyükmek çok herkesin anası yanında kadersiziz ne diyelim
 
Anneniz sizi doğurduğunda lohusa depresyonuna girmiş ve çıkamamış olabilir. Bebeğin ölmesini istediyse ağır bir depresyon geçirmiş demek ki. O süreçte yardım alması gerekirdi ama tabi eskilerde bu bilinç olmuyor. Sonrasında da size karşı soğukluğu bu sebeple olabilir.
Ben 2. Bebeğini doğurduktan sonra istemeyen ve sonrasında evden uzaklaştıranı duymuştum. O yüzden her şey olabilir.
 
Annem beni hic bir zaman sevmedi evde beni koruyan bir tek babam var 22 yasindayim ve hala anne salata yapim mi dedigimde bile azar isitiyorum bi anne nasil böyle yapar kizina 3 kardesiz ablam ve kardesim göz bebeği evde ben resmen üvey evlatim bunun sakasi bile cok yapiliyor olanlari anlatiyorum siz karar verin kizlar
Ev alicaklar herkeze oda ayiriyor ablanin odasi dededinkardesinin bos oda misafir odasi ceyiz odasi vs vs sayiyor ve benim odam nerde dedim anneme sana yok seni evlendirdikten sonra aliriz birde sanami oda ayiralim diyor elinden gelse kapiya atcan dedim evet senin odani yukluk yaparim diyor
Ben isten kardesimden sonra geliyorum onun yemegi ayriliyor bana geljnce anne yemek yokmu ac geldim yoruldum diyorum kalmadj biseyler yap diyor
cok agliyorum diye yeni dogdugumda daha aylik bebekken kundagi ters cevirmis ölsün bu bebek artik diye ve bwna gülerek anlatiyor
Surekli seni karıştırdık hastane uveysin sakalari
Anne napiyosun diyorum normal anneler iyiyim kizim sen napiyosun der benim annem gormuyomusun diyor
Yemek yapiyorum anne salcada koyim mi diyorum salakmisin o kadar ona salca koyulurmu hicmi ogrenmedin diyor
Anne ben erkek arkadasimla bulusmaya gidiyorum babana sen soyle banane diyor idare et nolur diyorum beni ilgilendirmez diyordu
Kardesim disari ckkiyor gezsin bosver diyo babama
Hic bir sordugum soruya duzgun bir cevap alamiyorum ömür boyu tersledi ve hala oyle yapiyor sanki zorla dogurmus istemiyormus gibi sucum neydiki benim gunahim ne
Dustan cikiyorum sacimi kurutuyorum elektirik cok yakiyosun kardesim dustan çıkıyor sacini kurut basın agrir diyor
Annem bana 22 yil boyunca bir kez kızım bile demedi soran olursa buda benim iste diyor
Belki size bunlar basit gelir banada diyor anhem sakasina falan diye dusunebilirsiniz ama evde durumlar cok farkli biz hic bi zaman anne kiz yada arkadas olamadik :KK50::KK43:
Gerçekten üvey olabilir misiniz?
 
anneniz sizde lohusa depresyonu atlatip sizi kabullenememis olabilir mi?
kundagi ters cevirmesi olsun bu demesi falan aklima bu geldi
 
benim annemde boyle ama ben annemin lohusa depresyonu atlattigina eminim
ben dogdugumda babam yurt disina gitmis iki cocukla kaynana eline kalmis hem lohusa hem evde berbat bir kaynana babam nerde diye aglayan cocuk birde yeni dogmus ben acisi en gucsuz olan benden cikmis maalesef halada oyle annenizle kelimeler konusma davranma sekli ayni
 
Ahanda yine hortlamış bir Konuyla karşı karşıyayız Konu üzerinden 6 yıl geçmiş 2 ay sonra 7 yıl geçmiş olcak konu sahibesinin son görülmesi 2014 kim hortlattı bu konuyu yav anneye sinir olduğumla kaldım valla :işsiz:
 
Son düzenleme:
Back
X