Seni ac bırakırken döverken soverken hiç mi pişman olmamış ..
Ben aptalim ya da merhametliyim bilemiyorum annemden korktuğum için yalan söylediğimde soba demiriyle dayak yedim ,kemerle ,su hortumuyla ,fırça sapiyla ..
Hatta evlendim bir keresinde kardeşim için o senin gibi olmayacak diye bas bas bagrindi telefonda kriz geçirdi .
Benim gibi olmayacak
Benim gibi olmayacak diye çınladı kulağımda.
Ben neydim ki ?
Düşündüm okula morluklarla,ac karnına giden ,korkudan yalan söyleyen bir kız çocuğu ..
Arkadaşlarının senin başka pantolonun yok mu dediği ezik ..
Öğlen eve geliyon diye para verilmeyen arada bir para bulduğunda kantine koşan bir çocuk .
Ben buydum .
O da ANNE ..
Rahatsızlık geçirdi ben affettim .
Ama aklıma geldi yine bak unutulmuyor işte.