Çok daha ağir yaralarım var benim de ailemle ilgili.
Hiçbir zaman istenmedim
Çünkü artık ailemin bir ERKEK evladı olmuştu ve ben onun ardından doğmamalıydım..
Düşürememis doğurmuş,aç birakmiş bebekken 2 hafta ölmemişim..
Her Allahın günu beddualar işitirdim
Ablalarımdan abimden..
Ortaokul bittiğinde şans mı şanssizlik mi bilmiyorum lise mecburi oldu
Zaten yatılı okudum 4 sene
Ilk gün elime 2 bucuk lira verdiler neye yetecekse gittiler
Ha!ablam da bu para yetmezse kendini satarsın demişti...
Dayakları işkenceleri yazsam mı yazmasammı..
Evden atılmalar,aç bırakmalar,tavukların kümesinde kapatılmalar,soba maşasıyla dövmeler,kıyafetlerimi yakmalar,,
Bunlar benim sadece anlatabildiklerim.
Banyoyu ayda bir yapabilirsem şükrederdim su bitermiş..
Arkadaşlarıma kızım diye hitap edilip bana ismimle hitap edilmesine ağlardım.. çocüklük işte..
Babam bir bayram günü pazara gitmisti heycanla bekliyorum bayramlık alacak diye ama kuzenlerime ablalarima çantalar hediyeler almis bana hiçbirsey..
Ben ne yaptım bunlarin hepsine iyilikle karsilik verdim
Evi temizledim yemek yaptim tarlaya gittim hayvan baktım bursumu eve verdim aç gezdim
Kitap alamadım arkadaslarkmdan istedim
Caliştım maaşımı verdim yetmedi kredi çektim yetmedi borç buldum ama hiç yetmedi asla sevilmedim asla
Bir de yakın akrabaların oğulları tarafından yaşadığım tacizler var mesela anneme anlattığımda ise sen zaten bunlara layıksin afferin onlara deyip bir daha dövmesi..
Simdi çoook güzel bi hayatım var bin sukur
Cocuklarim var eşim var
Anne baba nedir bilmiyorum yaşamadım bu duyguyu çünkü hiç
Ama eskiden ölmek için dualr ederdim şimdi evlatlarım için yasamak istiyorum
Affedince de geçmedi benimkisi
silimo
canım tek çare düsünmemek boşverecegiz artık
Geçti hersey
Ve bak bi ailen var seninde
Allah seni bundan sonra hep mutlu etsin❤