Annem hamile!

Aldırılmasın tabii ki. Belki burada okuyan 4 çocuklu, üst gelirli olmayan anneler varsa, büyük çocukları 20 li yaşlarda ise, ne düşüneceklerini görürler, konunun faydası olur.

Uslubu yanlıs olmasa anlayacagım da. Herkes kendi kısmeti ile doğar. Anaannem 30lu yaşların ortasında bi iki cocuk daha yapmıs. Ve önceki cocukları ölmüş dusunuyorum da yapmasaymıs kendisine bakan bulamazdı belki de suan. Annem 48 anaannem 84 yasında suan annemden bir yas ufak var. mesela gelecegı bilemeyiz ki. Teyzem ise ezildiğini dusunuyor annemden buyuk baya evlenince gitmış zaten ninemle suan ilgilenen tek kişi annem. Buara da korunsalar dahi bazen hamilelıkler olabılır hayatın bir bolumu De kadere baglıdır zira.
 
Bu kızcağız neden linç yemiş hiç anlamadım.
Konu sahibi 21 yaşında, en küçük kardeşi 11. 10 senede yapılan 4 çocuğa yeterli ilgi verilebildi mi acaba?
Konu sahibi kardeşlerini bezleyerek büyümüştür eminim. İstediği şeylerin çoğundan feragat etmesi de beklenmiştir. O kadar çocuğa maddi manevi yetmek kolay mı?
Şimdi 5.'yi istememesi çok normal.
Kız sanki "10 odalı villada oturuyoruz, hobi odamı kardeşime verecekler" demiş. Ev küçük diyor, küflü diyor.
Konuyu anası açsa "madem ev küflü, madem geçinemiyordunuz neden 5.'yi yaptınız" denirdi.
Çok ilginç.

Konu sahibi, artık olan olmuş. Durumu kabullenip kendi geleceğinizi kurmaya bakın siz. Okulunuzu bitirip maddi özgürlüğünüzü kazanın ve ayrı eve çıkın. Yapacak başka bir şey yok.
 
Annem 40 yaşında son kardeşime hamile kaldığında okadar kızmıştım ki günlerce konusmamistim kimseyle ..ben liseye gidiyordum...şimdi hepimiz evlendik kendi hayatimizin derdine düştük..son küçük kardeşim onların yanında liseli şuan...sindi diyorum iyiki var yoksa çok yalnız kalacaklardi..koskoca evde...herşeyde bir hayır vardır ...sen ve kardeşin evlendiginizde ne demek istediğimi anlayacaksınız ana babanıza yoldaş olacak belkide

Haha arkadasım tam tersi tepki vermıstı biz 19 yasında iken unv dee annem hamıleymıs diye havalara uctu kız annesine destek verdi birlikte buyuturuz vs dedi evleri kucuktu onlarında. Sonra o cocuk sımdı 5 yasında ve daha buyuk eve tasındılar rızkı ile gelmıs demek ki arkadasım da evlendi cocugu da oldu.. O bebek bakımını baya iyi ogrendi kendi cocugunda hiç zorlanmıyo. 😁😁
 
Aslında herkes kendi açısından bakmış ama konu sahibinin demek istediği anne ve babanın yeterli ebeveyn olmaması.Diyor ki biz ihmal edildik.En çok da kız kardeşim ile ben ihmal edildik.Babam sorumsuz , annem de başkalarının gazına gelip 5.çocuğu yapıyor.Annemin hiç mi kafasını kullanamıyor bu maddi sıkıntılar ve vurdumduymaz bir adamla 40 yaşından sonra 5. çocuğu büyütecek halim var mı diye hiç mi düşünmüyor.Daha 4 çocuğu idare edemiyor ki 5. yi büyütsün.Yani arkadaşlar yetersiz ebeveyn sendromu toplumda çok yaygın.Çocuk yapma Kararını elbette çocuklar veremez ama anne baba evdeki çocuğundan bihaber olmamalı.Konu sahibini de gömmeyelim lütfen.
 
Artık erken evlenip çocuk doğuran o kadar az ki 30 li yaşlarda evleniyoruz zaten yaptık bir çocuk btti .. ama insan ikinciyi de istiyor..tek çocuk zor ..
 
Kadın doğum uzmanı bir doktor tanıyorum 40 yaşında doğurdu ne var anneniz sağlıklıysa 40 ındada doğum yapabilir. Kendine güvendiki yaptı. Siz bakmıycanız diye çocuk orta da kalacak değil. Begenmiyorsanız üniversite kazanın uzakda okuyun.
 
Artık erken evlenip çocuk doğuran o kadar az ki 30 li yaşlarda evleniyoruz zaten yaptık bir çocuk btti .. ama insan ikinciyi de istiyor..tek çocuk zor ..
Vallahi ben tek çocuğum ve halimden oldukça memnunum. Kızım da tek çocuk olarak kalacak muhtemelen. Tek çocuk en kolayı bence. Ben çalışıyorum ve yoğun çalışıyorum. Eşim de aynı şekilde. Evet maddi olarak belki beş çocuğa da yeteriz ama ilgi; sevgi??? Bunları beş çocuğa vermek kolay mı?
 
bazı yazılanları hayretler içinde okuyorum.

33 yaşındayım 1 çocuğum var iki yaşında. ikinci çocuğu yapsam ilk çocuğumun psikolojisi nasıl etkilenir, onunla eskisi kadar ilgilenemesem ya diye oturup dert ediyorum kendime.

siz oturup eşinizle bir konuda karar verirken diğer çocukların psikolojisini, isteklerini, ihtiyaçlarını hiç mi konuşup düşünmüyorsunuz arkadaşlar ?

konu sahibine sanane annenle babanın kararı denilmiş ama evde tüm bireyleri etkileyecek bir karar herkesi düşünülüp alınmaz mı ?

konu sahibi canım yapacak bir şey yok bu saatten sonra kendini doldurup durma. anneni de üzme, olan olmuş. sen derslerine yoğunlaş okuluna odaklan.
 
O yıllar sonra gelen, istenmeyen çocuklardan biriyim ben. Abim evi terk etmeye kalkmış annemin hamile olduğunu duyunca. Annem günlerce ağlamış. Sonra doğmuşum ve ailenin göz bebeği olmuşum. Abimin omuzlarında geçti çocukluğum. Eşek kadar olana dek sokakta yürümedim ya omuzda ya kucaktaydım. 34 yaşında kadınım hala evin bebeğiyim, abim ilk çocuğum der benim için. Ablalarım annemden çok bakmıştır bana, haklarını ödeyemem. Baba evinim en büyük destekçisiyim, diğerlerinin yetişemediği her yerde ben varım. Annem hala der, iyi ki doğurmuşum seni diye.
Siz doğduktan sonra bu bebeğe bir fazlalıkmış gibi davranırsanız travmalarla büyür çocuk. Yapmayın.
Banlanmışsınız ama gelirseniz okursunuz artık.
 
Merhaba herkese, nasıl anlatsam bilmiyorum içimi dökmek için yazıyorum kimseye anlatmadığımdan önerilerinizi bekliyorum, biz 4 kardeşiz ve annem hamile 5. çocuğu olacak ben ve kız kardeşim hiç istemiyoruz çünkü bu yaştan sonra gerek yok diyoruz 4 tane çocuk yeter ve çocuk bakmak çok zor ev küçük 5. kattayız asansör yok ev bana göre iğrenç bu saatten sonra taşınmayız babam çok üşengeç ve büyük ev alıcak kadar parası yok eve nasıl sığıcaz bilmiyorum maddi durum orta annem babamla arasını daha iyi yapmak İçin ve bu aralar etrafında onun yaşında çocuk doğuran çok oldu ondan özgüven geldi ben yanlış buluyorum, ben ve kız kardeşim asla çocuğa bakmıcağımızı baştan söyledik asla asla bakmıcaz ileride torunu gibi duracak (40 yaşında) sizin annenizde bir kaç çoçuktan sonra çocuk doğurdu mu ne yaptınız biz ne yapmalıyız şimdiden bunaldım!
Benim annem beni 34 ünde doğurmuş. 42sinse yine hamileydi. Ne terbiyesiz çocuklarsınız yaparken size mi soracaklar? Bilmiyorsunuz belki kaza ile oldu o çocuk. Kadın çocuğu aldırıp cinayet mi işlesin ne yapsın. Ay pes valla ergenlikten doğru düşünemiyorsunuz
 
bazı yazılanları hayretler içinde okuyorum.

33 yaşındayım 1 çocuğum var iki yaşında. ikinci çocuğu yapsam ilk çocuğumun psikolojisi nasıl etkilenir, onunla eskisi kadar ilgilenemesem ya diye oturup dert ediyorum kendime.

siz oturup eşinizle bir konuda karar verirken diğer çocukların psikolojisini, isteklerini, ihtiyaçlarını hiç mi konuşup düşünmüyorsunuz arkadaşlar ?

konu sahibine sanane annenle babanın kararı denilmiş ama evde tüm bireyleri etkileyecek bir karar herkesi düşünülüp alınmaz mı ?

konu sahibi canım yapacak bir şey yok bu saatten sonra kendini doldurup durma. anneni de üzme, olan olmuş. sen derslerine yoğunlaş okuluna odaklan.
Konu sahibi yetişkin bir birey küçük çocuk olsalar psikolojileri düşünülür tabiki ama artık herşeyi anlayabilecek yaştalar. Buradan tek taraflı anlatılmış konu belki kaza ile hamile kaldı kadın? Bilemiyoruz. Bunuda çocuklara kazayla oldu diye tabiki açıklamazlar.
Burada kaç tanemiz kaza çocuğuyuz kim bilir. O yüzden bu aşırı tepkiyi mantıklı bulamadım ben şahsen.
 
Ben sordum cocuguma , ben bu ev benim evim deyip duran bir annenin evinde buyudum , 42 yasindayim hala kendimi ait hissetmem onun evine , cocuklarimi ise ailenin karar merciinde soz sahibi olarak belirledim ve ailenin buyumesi konusunda fikrini ve onayini aldim oglumun , bana gore o ev sadece anne babanin degil icinde yasayan cocuklarin da evidir ve ev icerisindeki hayata dair soz haklari bulunmalidir , size tuhaf gelebilir bu durum ancak benim evimde ve pek cok arkadasimin evinde bu boyle

Ben sormam. Hayat bana ait. Evi çocuklarımla paylaşıyor olabilirim ama genede yapacaklarım için çocuklarımdan asla izin almam.
Herkesin yaşam tarzı, düşünceleri farklıdır ve ben buna saygı duyarım.
Ama benim çocuğum hamileliğimi onaylamazsa -ki onay beklemem- ve bunu problem ederse üstelik yaşı da büyükse kimse kusura bakmayacak. Ya bu olaya saygı duyacak yada kendi ayakları üstünde duracak.
 
Ben sormam. Hayat bana ait. Evi çocuklarımla paylaşıyor olabilirim ama genede yapacaklarım için çocuklarımdan asla izin almam.
Herkesin yaşam tarzı, düşünceleri farklıdır ve ben buna saygı duyarım.
Ama benim çocuğum hamileliğimi onaylamazsa -ki onay beklemem- ve bunu problem ederse üstelik yaşı da büyükse kimse kusura bakmayacak. Ya bu olaya saygı duyacak yada kendi ayakları üstünde duracak.

Biraz sert olacak fakat çoçuklarin psikolojik ve fiziksel saglini düsünmüyorsan, niye çoçuk yapiyorsun? Yeni bir çoçuk dünyaya getirmek, o evdeki tüm yasayanlari etkiliyor. Misal derslere çalismak zorlasabilir, gece uykusuzluklar olur, okula gitmek bile zor olabilir, para olmadigindan. Yemek konusunda zorluklar yasanabilir,..

Ve tüm bunlara diger evlat niye razi gelmek zorunda? Bir annenin önceligi TÜM evlatlar degilmi? Kiz bunlari yasamak istemiyor diye evden miktir olup gitsin diyorsun yani. Sanki çok kolay 22 yasinda ev bulup tasinmak. Hangi para ile?

Herkesin düsüncesi farkli anliyorum fakat bir çoçuk, bir can demek. Onlar evde süs olsun diye durmuyor. Istekleri, hayalleri var. Psikolojik ve fiziksel ihtiyaçlari var. Bunu çok derinden etkileyecek kararlar için "size ne yaa" demek benim nezdimde çok insafsiz bir durum.
 
Back
X