Tüm güçlü kadınlara merhaba!
Ben bı cikmazdayim. Artık kendim ne duygularımı ne düşüncelerimi ayırt edemiyorum.O yüzden size ihtiyacım var.Ben iki çocuklu bir anneyim. 9yillik fiziksel şiddet psikolojik şiddet baskı paronayak kıskançlık aile tartışmaları ve bir yığın hakaretle geçen bı evliliğim oldu.Her yolu denedim hep affettim ama içimden affedemedim o ayrı.Bosanmayi defalarca istedim.Cocuklar ne olacak korkusuyla vazgeçtim. Eşim de tehdit etti gidersen öldürürüm vs ama yapacağından değilmiş hep manipüle edilmisim.Cok korktum gecelerce öldürülür muyum korkusuyla.Evliliğimi anlatmaya sayfalar yetmez ayrıca bı soru gelirse cevaplarım.Ben şuan ki durumdan bahsedeyim.Guc bela evden çocuklarımla ayrılıp nihayet başka şehre anneme geldim.Kesin kararlıydım bu sefer bitecekti. Ama eşim geldi bir yığın vaatler..Ne istersen o olacak, tedavi olucaz,istediğin yerden ev tutucam, istersen ise de girersin.Sana çok baskı yaptım.Hatami anladım.Cok büyük ders aldım.Eger bi daha aynı şeyleri yaşarsak kendi elimle bosanicam söz dedi Annem de geldiğimden beri yuvana dön bu çocuklara günah babalarından ayırıyorsun o adam da baba onu da düşün ben emekli maaşıyla nasıl yetisicem, evde düzen diye bir şey kalmadı, çocuklar hiç durmuyor terbiye ver,herkes kendi evine hadi hadi dedi en son dün gece
Allah aşkına bana bir şey söyleyin ben ne yapıcam çok kötüyüm nefes zor alıyorum
Siz olsanız ne yapardınız?