Merhaba KK kadınları, okuduğum her konuda asla anlamadığım bir şey var.
- Annen sana çok emek verdi
- Annen senin için nelere katlandı
- Anne olmak kolay değil
- Annen seni kolay büyütmedi
Farkında mısınız bu dünyaya gelmeyi siz seçmediniz. Anneniz sizi doğurmak istedi. Kazara ya da isteyerek hamile kaldı. Ben bu çocuğu büyütürüm dedi. Kendince büyütmeye çalıştı. Büyük ihtimalle optimum şartlardan çok uzak büyüttü çünkü Türk kadını çocuk nasıl yetiştirilir sorusundan bayağı uzakta. Ve siz hala "annem, gariban annem" muhabbeti yapıyorsunuz, ne için? Arkadaşlar, tabii ki anneleriniz iyi insanlar olabilir, hayatlarında birçok zorluk yaşamış olabilirler ama sizin için yaptıkları ödemek zorunda olduğunuz bir borç değil. Bütün bunlar zaten yapması gereken şeylerdi, sizi doğurup sokağa atacak ya da aç mı bırakacaktı? Ha diyeceksiniz ki bazı insanlar da bunu yapıyor, kötüsü var diye normalini yüce mi görmemiz lazım?
Optimum durumda ebeveynlerin çocuklarını hayatlarını idame ettirecek ve kendi ayaklarının üzerinde duracak duruma getirmelerini onların görevi ve sorumluluğudur. Büyük ihtimalle sizi doyurmuş, giydirmiş, bazen saçınızı oksamış annelerinizi çok gözünüzde büyütüyorsunuz. Hayır anlamıyorum, bazılarınız aynı zamanda anne. Siz bütün bunları ileride çocuğunuzdan bir şey talep etmek için mi yapıyorsunuz? Sizce bu iyi ebeveynlik mi?
Ah, daha alacağımız çok yol var...
Konu sahibine gelirsek, hanımefendi annenizi kabul etmeyin. Kendisi henüz genç, iş bulabilir, kendini geçindirebilir. Size güvenip yola çıkamaz. Ev ev üstüne de olmaz. Bir zorunluluk olsa durum başka olurdu ama olay gayet keyfi ki sizden habersiz sizin eviniz için planlar bile yapılmış. Hepimiz biliyoruz ki bir sene dolduğunda anneniz evden gitmeyecek. Bu süreçte evliliğiniz yıpranacak, kimse evde rahat olmayacak. Bunun banyosu, oturup kalkması, giyinmesi problem, maddi konulara hiç girmiyorum bile.
Tabii son karar sizin ama iyi düşünün.
Herkese sevgiler...