- 15 Aralık 2019
- 7
- 5
- 1
- 31
- Konu Sahibi toztaneleri
- #1
Merhaba KK hanımları, annemle henüz birkaç saat evvel yaşamış olduğum tartışmayı anlatmak istiyorum size.
Öncelikle ben 1 buçuk yıllık evliyim şuan çocuk düşünüyoruz, baştan beri korunmadık ama olsun diye de üstüne düşmedik ilk 6 ay. Sonra doktor kontrolü vs. polikistik over ve hipotroidi olduğumu öğrendim.
Yavaştan tedavi sürecine geçtik ama bir sonuç almış değiliz henüz. 1 seneden sonra anneme bu konuyu açtım ondan önce kimse sormadı etmedi bende konuşmak istemiyordum zaten. Annem de biraz saf niyetlidir söylenmeyecek şeyi söylenmeyecek insana söyler. Ben bebek mevzusunu açarken de tembihlemiştim kimsenin bilmesini istemiyorum diye. Anneme de çok az bahsettim zaten hormon testi yapıp yüksek olanlar için ilaç kullandığımı söyledim. Her görüştüğümüzde ne yaptın gidiyor musun sonuç ne diye soru soruyordu sürekli, bende geçiştirici cevaplar veriyordum. Bu süreci yaşayanlar bilir insan pek anlatmak istemiyor kimseye.
Daha sonra dün annemin halası beni aradı, kızı yeni doğum yapmış küçülen kıyafetleri var sana ayıralım ister misin diye konuya girdi, doktora gitmişsin ne dedi ne oldu diye sorular sormaya başladı. Ben tabi afalladım ne alaka nerden biliyor diye düşündüm, geçiştirerek kapadım telefonu.
Bugün de dayanamadım annemi aradım sen mi söyledin diye, annem direk söylemedim ama insanlar soruyor işte tiroidi söyledim sadece engel olabiliyormuş diye falan dedi. Ben de kızdım biraz insanların beni arayıp şunu yap bunu yap diye akıl vermesini istemiyorum neden söylüyorsun bilmiyor musun boşboğaz olduklarını dedim. Annem de, "sen zaten bana da hiç bişey anlatmıyorsun benimle konuşmak istemiyorsun, baban da sizde hep niye böyle yaptın ettin diye üstüme geliyorsunuz her konuda, bıktım hepinizden alıp başımı gidicem artık" diye ağlayarak telefonu yüzüme kapattı.
Bende ağlamaya başladım telefonu kapatınca hâlâ kendime gelemedim. Neden ben haklıyken haksız durumuna düştüm şimdi, neden annem hep bu psikolojiyi yaratıyor çocuklarının üstünde anlamıyorum. Ne yapmalıyım nasıl yaklaşmalıyım anneme fikir verebilir misiniz lütfen.. Annem köşeye sıkıştığında hep karşı tarafı suçlamaya başlıyor çocukken de böyleydi şimdi daha olgun karşılamaya çalışıyorum bu duruma düşecek konulara girmiyorum ama bu sefer hassas bir konum olduğu için dayanamadım. Hata mı ettim anneme neden böyle yaptığını söylemekte?
Fikirlerinizi merak ediyorum
Öncelikle ben 1 buçuk yıllık evliyim şuan çocuk düşünüyoruz, baştan beri korunmadık ama olsun diye de üstüne düşmedik ilk 6 ay. Sonra doktor kontrolü vs. polikistik over ve hipotroidi olduğumu öğrendim.
Yavaştan tedavi sürecine geçtik ama bir sonuç almış değiliz henüz. 1 seneden sonra anneme bu konuyu açtım ondan önce kimse sormadı etmedi bende konuşmak istemiyordum zaten. Annem de biraz saf niyetlidir söylenmeyecek şeyi söylenmeyecek insana söyler. Ben bebek mevzusunu açarken de tembihlemiştim kimsenin bilmesini istemiyorum diye. Anneme de çok az bahsettim zaten hormon testi yapıp yüksek olanlar için ilaç kullandığımı söyledim. Her görüştüğümüzde ne yaptın gidiyor musun sonuç ne diye soru soruyordu sürekli, bende geçiştirici cevaplar veriyordum. Bu süreci yaşayanlar bilir insan pek anlatmak istemiyor kimseye.
Daha sonra dün annemin halası beni aradı, kızı yeni doğum yapmış küçülen kıyafetleri var sana ayıralım ister misin diye konuya girdi, doktora gitmişsin ne dedi ne oldu diye sorular sormaya başladı. Ben tabi afalladım ne alaka nerden biliyor diye düşündüm, geçiştirerek kapadım telefonu.
Bugün de dayanamadım annemi aradım sen mi söyledin diye, annem direk söylemedim ama insanlar soruyor işte tiroidi söyledim sadece engel olabiliyormuş diye falan dedi. Ben de kızdım biraz insanların beni arayıp şunu yap bunu yap diye akıl vermesini istemiyorum neden söylüyorsun bilmiyor musun boşboğaz olduklarını dedim. Annem de, "sen zaten bana da hiç bişey anlatmıyorsun benimle konuşmak istemiyorsun, baban da sizde hep niye böyle yaptın ettin diye üstüme geliyorsunuz her konuda, bıktım hepinizden alıp başımı gidicem artık" diye ağlayarak telefonu yüzüme kapattı.
Bende ağlamaya başladım telefonu kapatınca hâlâ kendime gelemedim. Neden ben haklıyken haksız durumuna düştüm şimdi, neden annem hep bu psikolojiyi yaratıyor çocuklarının üstünde anlamıyorum. Ne yapmalıyım nasıl yaklaşmalıyım anneme fikir verebilir misiniz lütfen.. Annem köşeye sıkıştığında hep karşı tarafı suçlamaya başlıyor çocukken de böyleydi şimdi daha olgun karşılamaya çalışıyorum bu duruma düşecek konulara girmiyorum ama bu sefer hassas bir konum olduğu için dayanamadım. Hata mı ettim anneme neden böyle yaptığını söylemekte?
Fikirlerinizi merak ediyorum
Son düzenleme:
